دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Tahmine Arjmand

[Tahmine Arjmand]

وقت مردن تیشه با فرهاد گفت


عشق را نتوان شمردن سرسری





بین که غارت کرده دل‎ها را به ناز


خسته شد چشمانت از غارتگری





هم نگاهت رشک آهوی خُتَن


هم خرامت غیرت کبکِ دری





هم به سیرت از ملک پاکیزه‌تر


هم به صورت از پری زیباتری…





ناصرالدین_شاه_قاجار

 

[Tahmine Arjmand]

کیستی


که من این گونه به اعتماد


نام خود را


با تو می گویم


نان شادی ام را با تو قسمت می کنم


به کنارت می نشینم ...


کیستی که من این گونه به جد


در دیار رؤیاهای خویش با تو


درنگ می کنم!




شاملو

 

[Tahmine Arjmand]

در نظربازیِ ما بی‌خبران حیرانند


من چُنینم که نمودم دگر ایشان دانند





عاقلان نقطهٔ پرگارِ وجودند ولی


عشق داند که در این دایره سرگردانند





جلوه‌گاهِ رخِ او دیدهٔ من تنها نیست


ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند





عهد ما با لبِ شیرین‌دهنان بست خدا


ما همه بنده و این قوم خداوندانند





مُفلِسانیم و هوایِ مِی و مُطرب داریم


آه اگر خرقهٔ پشمین به گرو نَسْتانند





وصلِ خورشید به شبپَرِّهٔ اَعْمی نرسد


که در آن آینه صاحب‌نظران حیرانند





لافِ عشق و گِلِه از یار زَهی لافِ دروغ


عشقبازانِ چُنین، مستحقِ هجرانند





مگرم چشمِ سیاهِ تو بیاموزد کار


ور نه مستوری و مستی همه کس نَتْوانند





گر به نُزهَتگَهِ ارواح بَرَد بویِ تو باد


عقل و جان گوهرِ هستی به نثار افشانند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

ﺳﺮ ﻭ ﻫﻤﺴﺮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ

ﮐﻪ ﮔِﺮﻭ ﺑﻮﺩ ﺳﺮﻡ

ﺗﻮ ﺷﺪﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﻣﻦ

ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﭘﯿﺮﯼ ﭘﺴﺮﻡ


ﺗﻮ ﺟﮕﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﻢ

ﺍﺯ ﺷﯿﺮ ﺑﺮﯾﺪﯼ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ

ﻣﻦِ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻫﻤﺎﻥ

ﻋﺎﺷﻖِ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺟﮕﺮﻡ

ﭘﺪﺭﺕ ﮔﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ

ﺑﻪ ﺯﺭ ﻭ ﺳﯿﻢ ﻓﺮﻭﺧﺖ

ﭘﺪﺭ ﻋﺸﻖ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﭘﺪﺭﻡ!



شهریار

 

[Tahmine Arjmand]

انسان زاده‌شدن، تجسد وظیفه بود


توان دوست‌داشتن و دوست‌داشته‌شدن


توان شنفتن


توان دیدن و گفتن


توان اندوهگین و شادمان شدن


توان خندین به وسعت دل


توان گریستن از سویدای جان


توان گردن به غرور برافراشتن در ارتفاعِ شکوه‌ناکِ فروتنی


توان جلیلِ بدوش بردنِ بار امانت


و توان غمناکِ تحمل تنهایی تنهایی تنهایی


تنهایی عریان


انسان دشواریِ وظیفه است





شاملو

 

[Tahmine Arjmand]

سال‌ها رفت و هنوز


یک نفر نیست بپرسد از من


که تو از پنجره‌ی عشق


چه‌ها می‌ خواهی؟!


صبح تا نیمه‌ی شب منتظری


همه‌جا می‌ نگری!


گاه با ماه سخن می‌ گویی،


گاه با رهگذران...


خبرِ گمشده‌ای می‌جویی


راستی گمشده‌ات کیست؟


کجاست؟!





قیصر_امین_پور

 

[Tahmine Arjmand]

دستت را به من بده


دستهای تو با من آشناست


ای دیریافته با تو سخن میگویم


بسان ابر که با توفان


بسان علف که با صحرا


بسان باران که با دریا


بسان پرنده که با بهار


بسان درخت که با جنگل سخن میگوید


زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام


زیرا که صدای من با صدای تو آشناست





شاملو

 

[Tahmine Arjmand]

ای فصل غیر منتظر داستان من!


معشوق ناگهانی دور از گمان من





ای مطلع امید من ای چشم روشنت


زیبـا ترین ستاره ی هفت آسمان من





با من بمان و سایه ی مهر از سرم مگیر


من زنده ام به مهر تو ای مهربان من!





کی می رسد زمـــان عزیز یگانگی


تا من از آن تو شوم و تو از آن من





حسین_منزوی

 

[Tahmine Arjmand]

آتش عشق تو در جان خوشتر است


جان ز عشقت آتش‌افشان خوشتر است





هر که خورد از جام عشقت قطره‌ای


تا قیامت م**س.ت و حیران خوشتر است





تا تو پیدا آمدی پنهان شدم


زانکه با معشوق پنهان خوشتر است





درد عشق تو که جان می‌سوزدم


گر همه زهر است از جان خوشتر است





درد بر من ریز و درمانم مکن


زانکه درد تو ز درمان خوشتر است





می‌نسازی تا نمی‌سوزی مرا


سوختن در عشق تو زان خوشتر است





چون وصالت هیچکس را روی نیست


روی در دیوار هجران خوشتر است





خشک سال وصل تو بینم مدام


لاجرم در دیده طوفان خوشتر است





همچو شمعی در فراقت هر شبی


تا سحر عطار گریان خوشتر است





عطار

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

ز تو خواهش غرامت نکند تنی که کُشتی


ز تو آرزوی مرهم نکند دلی که خَستی





کسی از خرابهٔ دل نگرفته باج هرگز


تو بر آن خراج بستی و به سلطنت نشستی





به قلمروی محبت در خانه‌ای نرفتی


که به پاکی‌اش نرفتی و به سختی‌اش نبستی





به کمال عجز گفتم که به لب رسید جانم


ز غرور ناز گفتی که مگر هنوز هستی!





فروغی_بسطامی