دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Tahmine Arjmand

[Tahmine Arjmand]

نگران من نباش!


مشغول فراموش کردنت هستم


دارم به دوست نداشتنت فکر می کنم


به اینکه چند روزی


اگر با چشمهایم کاری نداشته باشی


شاید بتوانم خودم را


قطره قطره از تو خالی بکنم .


دلواپس من نباش!


آنقدر بزرگ شده ام


که بی آنکه در ازدحام آدم ها


دستم را بگیری ، گم نشوم


آنقدر قد کشیده ام


که بتوانم زمین را زیر پا بگذارم


و سهمم را از آسمان بردارم .


مرا به خودم بسپار!


دلم را می تکانم از غبار خاطره ها


باز می کنم گره ی کور بغض ها را


دوباره از این کلاف سر در گم


یک ” منِ ” تازه می بافم


نگران من نباش !





مینا_آقازاده

 

[Tahmine Arjmand]

دلی کز عشق جانان دردمند است


همو داند که قدرِ عشق چند است





دلا گر عاشقی از عشق بگذر


که تا مشغول عشقی، عشق ، بند است





وگر در عشق از عشقت خبر نیست


تو را این عشق عشقی سودمند است





هر آن مستی که بشناسد سر از پای


ازو دعوی مستی ناپسند است





ز شاخ عشق برخوردار گردی


اگر عشق از بن و بیخت بکند است





سرافرازی مجوی و پست شو پست


که تاج پاک‌بازان تخته بند است





چو تو در غایت پستی فتادی


ز پستی در گذر ، کارت بلند است





بخند ای زاهد خشک ارنه ای سنگ


چه وقت گریه و چه جای پند است





نگارا روز، روزِ ماست امروز


که در کف باده و در کام قند است





می و معشوق و وصل جاودان هست


کنون تدبیر ما لختی سپند است





یقین می‌دان که اینجا مذهب عشق


ورای مذهب هفتاد و اند است...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

آنقدر حقیقت داری


که رؤیای من از خواب می پرد


من از صبوری خاک عاشق ترم


بیا با هم جوانه کنیم


دلتنگی شاید زمستانی است


در انتظار یک لحظه بهار.





ماندانا_زندیان

 

[Tahmine Arjmand]

ای مهربان تر از برگ، در بوسه های باران


بیداری ستاره ، در چشم جویباران





آیینه ی نگاهت پیوند صبح و ساحل


لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران





بازا که در هوایت خاموشی جنونم


فریاد ها برانگیخت از سنگ کوه ساران





ای جویبار جاری ! زین سایه برگ مگریز


کاین گونه فرصت از کف دادند بی شماران





گفتی : به روزگاران مهری نشسته گفتم


بیرون نمی توان کرد حتی به روزگاران





بیگانگی ز حد رفت ای آشنا مپرهیز


زین عاشق پشیمان سرخیل شرمساران





پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند


دیوار زندگی را زین گونه یادگاران





وین نغمه ی محبت بعد از من و تو ماند


تا در زمانه باقی ست آواز باد و باران





محمدرضا_شفیعی_کدکنی

 

[Tahmine Arjmand]

شعری برای آسمان سرودم


زمین، خود را عصبانی کرد.


شعری برای آفتاب سرودم


ابر، خود را عصبانی کرد.


شعری برای باران سرودم


تگرگ، سنگ بارانم کرد.


شعری برای نرگس سرودم


دهنِ خاری


پنجه ام را گاز گرفت...





کژال_احمد

 

[Tahmine Arjmand]

از همه کس رمیده‌ام ، با تو درآرمیده‌ام


جمع نمی‌شود دگر ، هر چه تو می‌پراکنی





سعدی