داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه آواره از گرسنگان | امیراحمد کاربر انجمن یک رمان

[امیر احمد]

نام اثر: آواره از گرسنگان
نام نویسنده: امیر‌احمد
ژانر: #علمی‌_تخیلی #تراژدی

کد داستان: 599
ناظر: ❥لیلیِ او ​

خلاصه: با آغاز جنگ خلیج فارس آستیاگ که افسری از درجه خلع شده و زندانی است از طرف سازمان اطلاعات با وعده آزادی از زندان و در ازای انجام ماموریتی به ظاهر ساده ناچار به شرکت در جنگ برای دفاع از امنیت کشورش می‌شود اما پس از مدتی با اتفاقات عجیب و ترسناکی مواجه می‌شود که... .

 

[❥لیلیِ او]

"والقلم و مایسطرون"



نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن داستان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین **♡ تاپیک جامع مسائل مربوط به داستان‌کوتاه ♡**

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با داستان به لینک زیر مراجعه فرمایید!
♧♡ تاپیک جامع...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[امیر احمد]

مقدمه: صدای آه و ناله سربازان زخمی و اشخاص غیر نظامی فضای اطراف را پر کرده است، چیزی جز لاشه تانک نابود‌شده و آتش‌گرفته، بالگرد سقوط کرده یا اجساد سلاخی شده انسان در جلوی چشمانم جولان نمی‌دهد. باد بوی خون را از محیط داخل بیمارستان آتش‌گرفته‌ای جاری و حس مرگ را در پرده آشفته ذهنم تداعی می‌کند... .

 

[امیر احمد]

- به طرفشون شلیک کنید.
سربازان به محض شنیدن دستورم لوله‌های اسلحه خود را به سمت نیرو‌های دشمن می‌گیرند و آن‌ها را بی‌رحمانه به گلوله می‌بندند؛ دود، گرد و غبار و آتش به همراه لاشه تانک‌ها، قایق‌های تندرو و اجساد سربازان خودی و دشمن همه‌جای محیط اطراف را تسخیر کرده است. صدای داد و فریاد و آه و ناله به همراه زجه‌های بی‌پایان گوش فلک را پر کرده است.
یکی از فرماندهان در حالی که در نزدیکی‌ام پشت سنگر نیمه‌سالمی پناه گرفته است و به طرف نیرو‌ها و بالگرد‌های تهاجمی دشمن شلیک می‌کند رو به من می‌گوید:
- سرهنگ... باید عقب‌نشینی کنیم... وگرنه... .
با خشم شدیدی فریاد‌زنان وسط حرفش می‌پرم:
- باید کد‌های امنیتی رو... .
تعداد زیادی موشک درست به طرف پادگانی که در داخل آن سنگر گرفته‌ایم شلیک می‌شود؛ عده‌ای...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[امیر احمد]

او در حالی که اخم‌هایش را به چشمان آبی‌رنگش نزدیک کرده است، دندان‌هایش را محکم روی هم فشار می‌دهد.
خودکار آبی‌ رنگ و برگه‌ها را با سرعت به گوشه‌ای می‌اندازد.
از روی صندلی کارش بلند می‌شود و با قدم‌های کوتاه و آرامی خودش را به من نزدیک می‌کند.
با نوک چوب کلفت، کوتاه و سیاه‌رنگش که به باتوم شباهت بالایی دارد به کف دست چپش ضربات کوتاه و آرامی وارد می‌کند.
با حالتی سرد و خشک درست در مقابلم می‌ایستد و با صدایی سوال‌مانند که خشم و نفرت از آن موج می‌زند می‌گوید:
- به نظرت من یه احمقم ستوان؟!
در حالی که سعی دارم نگرانی و اضطرابم را پنهان کنم رو به او با حالتی خبردار می‌گویم:
- آه... سروان... .
با حرکت سریعی چوب باتوم‌ مانند را به قصد ضربه زدن بالا می‌آورد و با صدایی خشدار فریاد می‌کشد:
- خفه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[امیر احمد]

زبانم را به آرامی روی دهانم می‌کشم و با صدایی لرزان که کنجکاوی از آن موج می‌زند می‌گویم:
- ب... ب... باهوشم؟!
سروان سرش را با سرعت می‌چرخاند، نگاه اخم آلودش را روی من قفل می‌کند و با صورت سرخ شده‌اش بلند و محکم فریاد می‌کشد:
- احمق ستوان... تو از بقیشون احمق‌تر و گوساله‌تری!
بی‌اراده با شنیدن حرف‌هایش موجی از خشم و نفرت به بدنم تزریق می‌شود، از شدت عصبانیت دندان‌هایم را محکم روی هم فشار می‌دهم، دلم می‌خواهد فکش را با مشت محکمی جا‌به‌جا کنم اما ترس از مجازات و تنبیه بیشتر من را از این کار منصرف می‌کند.
سروان خشمگینانه و با صدای محکمی بزاق دهانش را به پایین قورت می‌دهد و نگاهش را از من می‌گیرد.
سرفه‌های کوتاهی می‌کند و با لحن سرد و خشنش شمرده شمرده می‌گوید:
- اما یه احمق خوش‌شانس!
آه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[امیر احمد]

حرکت سریع لب‌ها و چهره اخم‌آلودش گواه آن است که هیچ تردیدی در انجام این کار ندارد.
پس از مدتی سکوت بلند و جدی فریاد می‌کشد:
- مرخصی ستوان... زود از جلوی چشم گمشو بیرون!
پایم را با حالتی خاص به کف زمین می‌کوبم و به محض آن که صدای تماس پوتین نظامی‌ام با موزائیک‌های پوسیده و خاک‌خورده قطع می‌شود در حالی که خبردار ایستاده‌ام بلند و محکم پاسخ می‌دهم:
- بله قربان!
پشت به او و روبه درب خروجی سر و بدنم را می‌چرخانم، با قدم‌های کوتاهی خودم را به آن نزدیک و دستم را به قصد باز کردن درب به طرف دستگیره فلزی نزدیک می‌کنم.
زیر لب می‌گویم:
- زنیکه بیشعور!
درست در لحظه آخر صدای دو‌رگه، خشن و بلند سروان را می‌شنوم که می‌گوید:
- وایسا سر جات ستوان!
دستم را از دستگیره در دور می‌کنم، روبه او می‌چرخم و خبردار...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[امیر احمد]

***
چرک و کثیفی شدید دیوار‌ها و بدنه توالت‌های سرویس بهداشتی را تسخیر کرده‌اند محکم و خشمگینانه به دسته چوبی و نیمه‌ شکسته تِی فشار می‌آورم و زیر لب سروان را به ناسزا می‌گیرم:
- زنیکه آشغال... به موقعش تلافی می‌کنم... فقط بزار از این‌جا برم بیرون... اون‌وقت... .
ناگهان صدای آزار دهنده‌ یکی از سرباز‌ها که در حال وارد شدن است با سرعت در محیط نیمه تاریک اطرافم طنین می‌اندازد و اعصابم را خط‌خطی می‌کند.
او به درب سفید رنگ یکی از اتاقک‌های سرویس بهداشتی که زیر چرک و کثیفی رنگ و رو رفته شده است نزدیک می‌شود و با نیشخند تمسخر‌آمیزی خطاب به من می‌گوید:
- چی شده قهرمون؟ کمک نمی‌خوایی؟
در حالی که با تِی مشغول تمیز کردن سرامیک‌های کف زمین هستم دندان قروچه‌ای می‌روم و با لحن خشنی می‌گویم:
- خفه شو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.