شاعر‌پارسی اشعار بابا طاهر

[hadi]

بیته گلشن به چشمم گلخن آیو
واته گلخن به چشمم گلشن آیو




گلم ته گلبنم ته گلشنم ته
که واته مرده را جان بر تن آیو

 

[hadi]

کجا بی جای ته ای بر همه شاه
که مو آیم بدانجا از همه راه




همه جا جای ته مو کور باطن
غلط گفتم غلط استغفرالله

 

[hadi]

غم عشقت ز گنج رایگان به
وصال تو ز عمر جاودان به




کفی از خاک کویت در حقیقت
خدا دونه که از ملک جهان به

 

[hadi]

غم و درد دل مو بی حسابه
خدا دونه دل از هجرت کبابه




بنازم دست و بازوی ته صیاد
بکش مرغ دلم بالله ثوابه

 

[hadi]

مو را درد دلم خو کرده واته
ندونی درد دل ای بیوفا ته




بوره مو سوته دل واته سپارم
ته ذونی با دل و دل ذونه با ته

 

[hadi]

دل مو دایم اندر ماتم ته
بدل پیوسته بی‌درد و غم ته




چه پرسی که چرا قدت ببوخم
خم قدم از آن پیچ و خم ته

 

[hadi]

بدنیا مو نوینم کام بی ته
بدس هرگز نگیرم جام بی ته




بلرزم روز و شو چون بید مجنون
ندارم یک نفس آرام بی ته

 

[hadi]

دو چشمم را ته خون پالا کنی ته
کلاه عقلم از سر وا کنی ته




اگر لیلی بپرسه حال مجنون
نظر او را سوی صحرا کنی ته

 

[hadi]

دلی دیرم چو مرغ پا شکسته
چو کشتی بر لب دریا نشسته




تو گویی طاهرا چون تار بنواز
صدا چون میدهد تار گسسته

 

[hadi]

قضا پیوسته در گوشم بواجه
که این درد دل تو بی علاجه




اگر گوهر به آبی خواهون نداری
همین این جون تو که بی رواجه