نمیتونم بدون تجربه نظر بدم ولی خب با دیدگاهی که الان دارم اگه زندگی بچه‌ام به مشکل نخوره طلاق میگیرم .. اما اگه بچه ام کوچکترین ناراحتی با متارکه من واسش پیش بیاد حاضرم تحمل کنم
بخاطر فرزند(ان)م ادامه میدم...
حتی اگر نابخشودنی گناه رو هم کرده باشه(به جز اعتیاد چون سر این مسئله خود بچه ها هم اذیت میشن قطعا،البته تا حد توان تلاش میکنم ترک کنه و کانون خانواده از هم پاشیده تر نشه...)
