نه اگه بچه کوچیک باشه و بشه یکی دیگرو به عنوان پدرش معرفی کرد شاید ولی اگه در حدی باشه که حتی خیلی کم در اینده پدرشو یادش بیاد نه
تو جریان های طلاق بچه ها اولین نفرایی هستن که ضربه می خورن و گاهی کارشون به روانپزشک و روانشناس می کشه و بلاخره تا آخر عمرشون بی پدر یا مادریشون مثل یه غده ی سرطانی باهاشونه
بهتره قبل از اینکه خودمونو در نظر بگیریم به فکر بچه ای باشیم که بدنیاش اوردیم و مسئولشیم ،مسئول خوشحالیش،مسئول سالم بودنش چه از نظر جسمی چه روانی،مسئول نداشتن کمبوداشیم !!
بعدم خانواده ای که مشکل داره نباید به فکر اوردن بچه باشه که مث عقیده های عهد قجر بگن مشکل زن و شوهر با اومدن بچه حل میشه ! بهتر که نمیشه هیچ بدتر میشه پس پای یه موجود بی گناهو نباید بکشیم وسط یه رابطه خراب!!!