You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser.
شعرکده ** غمکده **
-
نویسنده موضوع
.ARMIN
-
تاریخ شروع
-
پاسخ‌ها
3,248
-
بازدیدها
29,849
-
کاربران تگ شده
هیچ
| چو شمشیر بایدت بود، ای برادر، | | به جای بدی بد به جای خوشی خوش |
| دو پهنیش چون آب نرم است و روشن | | دو پهلوش ناخوش چو سوزنده آتش |
| این طارم بی‌قرار ازرق | | بربود زمن جمال و رونق |
| وان عیش چو قند کودکی را | | پیری چو کبست کرد و خربق |
| گوشم نشنود لحن بلبل | | چون گشت سرم به رنگ عقعق |
| ای تاخته شصت سال زیرت | | این مرکب بی‌قرار ابلق |
| با پشت چو حلقه چند گوئی | | وصف سر زلفک معلق؟ |
| یک چند به زرق شعر گفتی | | بر شعر سیاه و چشم ازرق |
| با جد کنون مطابقت کن | | ای باطل و هزل را مطابق |
| بیدار شو و به دست پرهیز | | چون سنگ بگیر دامن حق |
| آزاد شد از گناه... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| ای فگنده امل دراز آهنگ | | پست منشین که نیست جای درنگ |
| تو چو نخچیر دل به سوی چرا | | دهر پوشیده بر تو پوست پلنگ |
| دل نهادی در این سرای سپنج | | سنگ بسیار ساختی بر سنگ |
| چون گرفتی قرار و پست نشست | | برکش اکنون بر اسپ رفتن تنگ |
| لشکری هر گهی که آخر کرد | | نبود زان سپس بسیش درنگ |
| هر سوی شادمان به نقش و نگار | | که بمرد آنکه نقش کرد ار تنگ |
| غایت رنگ‌هاست رنگ سیاه | | کی سیه کم شود به دیگر رنگ؟ |
| ای به بی‌دانشی شده شب و روز | | فتنه بر... |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| گر دگرگون بود حالت پارسال | | چونکه دیگر گشت باز امسال حال؟ |
| تیر بودی چون شده‌ستی چون کمان؟ | | لاله بودی چون شده‌ستی چون تلال؟ |
| ای نشانده‌ی دست روز و سال و ماه | | برکند روزیت دست ماه و سال |
| پر صقالت بود روی، از گشت چرخ | | گشت روی پر صقالت چون شکال |
| گر عیالت بود دی فرزند و زن | | بر عیال اکنون چرا گشتی عیال؟ |
| با جمال اکنون کجا جوید تو را؟ | | کز تو می هر روز بگریزد جمال |
| گر ز تو بگریزد آن که‌ت می بجست | | زاهد است او، زینهار از وی منال |
| زانکه... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| ای به سر برده خیره عمر طویل | | همه بر قال قال و گفتن قیل |
| خبر آری که این روایت کرد | | جعفر از سعد و سعد از اسمعیل |
| که پسر بود دو مر آدم را | | مه قابیل و کهترش هابیل |
| مر کهین را خدای ما بگزید | | تا بکشتش بدین حسد قابیل |
| اندر این قصه نفع و فایده چیست؟ | | بنمای آن و بفگن این تطویل |
| گر مراد تو زین سخن قصه است | | نیست این قصه سخت خوب و نبیل |
| چون نخوانی حدیث دعد و رباب | | یا حدیث بثینه و ان جمیل؟ |
| کان ازین خوشتر است، داده بده | | |
...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| گنبد پیروزه‌گون پر ز مشاعل | | چند بگشته است گرد این کره‌ی گل؟ |
| علت جنبش چه بود از اول بودش؟ | | چیست درین قول اهل علم اوایل؟ |
| کیست مر این قبه را محرک اول؟ | | چیست از این کار کرد شهره به حاصل؟ |
| از پس بی‌فعلی آنکه فعل ازو بود | | از چه قبل گشت باز صانع و فاعل؟ |
| جز که به حاجت نجنبد آنکه بجنبد | | وین نشود بر عقول مبهم و مشکل |
| حال ز بی‌فعل اگر به فعل بگردد | | آن ازلی حال بود محدث و زایل |
| هرکه مر او را بر این مقام بگیری | | گرچه سوار است عاجز آید و راجل |
...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| این باز سیه پیسه نگر بی‌پر و چنگال | | کو هیچ نه آرام همی یابد و نه هال |
| بی آنکه ببینش تو خوش خوش برباید | | گاهی زن و فرزند گهی جان و گهی مال |
| چون بر تو همی تیز کند چنگ پس او را | | جوینده چرائی تو به دندان و به چنگال؟ |
| پر تو و بال تو جوانی و جمال است | | وین باز نخواهد بجز این پر و جز این بال |
| گه منظر و قد صنمی را شکند پست | | گه منظر و کاخ ملکی را کند اطلال |
| احوال دگر گردد ازو بر من و بر تو | | هموار و، نخواهد شدن او را دگر احوال |
| پرهیز که زو پیری غل است و مر او... | | |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| ای نام شنوده عاجل و آجل | | بشناس نخست آجل و از عاجل |
| عاجل نبود مگر شتابنده | | هرگز نرود زجای خویش آجل |
| زین چرخ دونده گر بقا خواهی | | در خورد تو نیست، نیست این مشکل |
| چنگال مزن در این شتابنده | | که‌ت زود کند چو خویشتن زایل |
| کشتی است جهان، چو رفت رفتی تو | | ور می‌نروی ازو طمع بگسل |
| تو با خردی و این جهان نادان | | اندر خور تو کجاست این جاهل؟ |
| با عقل نشین و صحبت او کن | | از عقل جدا کجا شود عاقل؟ |
| عقل است ابدی، اگر بقا بایدت | | |
...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| طمع ندارم ازین پس زخلق جاه و محل | | مگر به خالق و دادار خلق عز و جل |
| حرام را چو ندانستمی همی ز حلال | | چو سرو قامت من در حریر بود و حلل |
| به طبع رفت به زیرم همی جهان جهان | | چو خوش لگام یکی اسپ تیز رو به مثل |
| دوان به سوی من از هر سوی حلال و حرام | | چو سیل تیره و پر خس به پستی از سر تل |
| من فریفته گشته به جهل، تکیه زده | | به قول جعفر و زید و ثنای خیل و خول |
| فگند پهن بساطی به زیر پای نشاط | | به عمر کوته خود در دراز کرده امل |
| مرا خبر نه ازانک این جهان مرد فریب | | |
...
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
| گسستم ز دنیای جافی امل | | تو را باد بند و گشاد و عمل |
| غزال و غزل هر دوان مر تو را | | نجویم غزال و نگویم غزل |
| مرا، ای پسر، عمر کوتاه کرد | | فراخی‌ی امید و درازی‌ی امل |
| زمانه به کردار م**س.ت اشتری | | مرا پست بسپرد زیر سبل |
| بسی دیدم اجلال و اعزازها | | ز خواجه‌ی جلیل و امیر اجل |
| ولیکن ندارد مرا هیچ سود | | امیر اجل چون بیاید اجل |
| اگر عاریت باز خواهد ز ما | | زمانه نه جنگ آید و نه جدل |
| چنانک آمدی رفت باید همی | | به تقدیر ایزد تعالی... |
لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.
