شعرکده غمکده

.ARMIN · 15/4/20

چه باشد گر نگارینم بگیرد دست من فردا		ز روزن سر درآویزد چو قرص ماه خوش سیما
درآید جان فزای من گشاید دست و پای من		که دستم بست و پایم هم کف هجران پابرجا
بدو گویم به جان تو که بی‌تو ای حیات جان		نه شادم می‌کند عشرت نه مستم می‌کند صهبا
وگر از ناز او گوید برو از من چه می‌خواهی		ز سودای تو می‌ترسم که پیوندد به من سودا
برم تیغ و کفن پیشش چو قربانی نهم گردن		که از من دردسر داری مرا گردن بزن عمدا
تو می‌دانی که من بی‌تو نخواهم زندگانی را		مرا مردن به از هجران به یزدان کاخرج...

.ARMIN · 15/4/20

برات آمد برات آمد بنه شمع براتی را		خضر آمد خضر آمد بیار آب حیاتی را
عمر آمد عمر آمد ببین سرزیر شیطان را		سحر آمد سحر آمد بهل خواب سباتی را
بهار آمد بهار آمد رهیده بین اسیران را		به بستان آ به بستان آ ببین خلق نجاتی را
چو خورشید حمل آمد شعاعش در عمل آمد		ببین لعل بدخشان را و یاقوت زکاتی را
همان سلطان همان سلطان که خاکی را نبات آرد		ببخشد جان ببخشد جان نگاران نباتی را
درختان بین درختان بین همه صایم همه قایم		قبول آمد قبول آمد مناجات صلاتی را
ز نورافشان ز...

.ARMIN · 15/4/20

اگر نه عشق شمس الدین بدی در روز و شب ما را		فراغت‌ها کجا بودی ز دام و از سبب ما را
بت شهوت برآوردی دمار از ما ز تاب خود		اگر از تابش عشقش نبودی تاب و تب ما را
نوازش‌های عشق او لطافت‌های مهر او		رهانید و فراغت داد از رنج و نصب ما را
زهی این کیمیای حق که هست از مهر جان او		که عین ذوق و راحت شد همه رنج و تعب ما را
عنایت‌های ربانی ز بهر خدمت آن شه		برویانید و هستی داد از عین ادب ما را
بهار حسن آن مهتر به ما بنمود ناگاهان		شقایق‌ها و ریحان‌ها و گل‌های عجب ما را

...

.ARMIN · 15/4/20

آمد بت میخانه تا خانه برد ما را		بنمود بهار نو تا تازه کند ما را
بگشاد نشان خود بربست میان خود		پر کرد کمان خود تا راه زند ما را
صد نکته دراندازد صد دام و دغل سازد		صد نرد عجب بازد تا خوش بخورد ما را
رو سایه سروش شو پیش و پس او می‌دو		گر چه چو درخت نو از بن بکند ما را
گر هست دلش خارا مگریز و مرو یارا		کاول بکشد ما را و آخر بکشد ما را
چون ناز کند جانان اندر دل ما پنهان		بر جمله سلطانان صد ناز رسد ما را
بازآمد و بازآمد آن عمر دراز آمد		آن...

.ARMIN · 15/4/20

گر زان که نه‌ای طالب جوینده شوی با ما		ور زان که نه‌ای مطرب گوینده شوی با ما
گر زان که تو قارونی در عشق شوی مفلس		ور زان که خداوندی هم بنده شوی با ما
یک شمع از این مجلس صد شمع بگیراند		گر مرده‌ای ور زنده هم زنده شوی با ما
پاهای تو بگشاید روشن به تو بنماید		تا تو همه تن چون گل در خنده شوی با ما
در ژنده درآ یک دم تا زنده دلان بینی		اطلس به دراندازی در ژنده شوی با ما
چون دانه شد افکنده بررست و درختی شد		این رمز چو دریابی افکنده شوی با ما
شمس الحق تبریزی با...

.ARMIN · 15/4/20

ای خواجه نمی‌بینی این روز قیامت را		این یوسف خوبی را این خوش قد و قامت را
ای شیخ نمی‌بینی این گوهر شیخی را		این شعشعه نو را این جاه و جلالت را
ای میر نمی‌بینی این مملکت جان را		این روضه دولت را این تخت و سعادت را
این خوشدل و خوش دامن دیوانه تویی یا من		درکش قدحی با من بگذار ملامت را
ای ماه که در گردش هرگز نشوی لاغر		انوار جلال تو بدریده ضلالت را
چون آب روان دیدی بگذار تیمم را		چون عید وصال آمد بگذار ریاضت را
گر ناز کنی خامی ور ناز کشی رامی

...

.ARMIN · 15/4/20

آب حیوان باید مر روح فزایی را		ماهی همه جان باید دریای خدایی را
ویرانه آب و گل چون مسکن بوم آمد		این عرصه کجا شاید پرواز همایی را
صد چشم شود حیران در تابش این دولت		تو گوش مکش این سو هر کور عصایی را
گر نقد درستی تو چون م**س.ت و قراضه ستی		آخر تو چه پنداری این گنج عطایی را
دلتنگ همی‌دانند کان جای که انصافست		صد دل به فدا باید آن جان بقایی را
دل نیست کم از آهن آهن نه که می‌داند		آن سنگ که پیدا شد پولادربایی را
عقل از پی عشق آمد در عالم خاک ار...

.ARMIN · 15/4/20

ساقی ز ش*ر..اب حق پر دار شرابی را		درده می ربانی دل‌های کبابی را
کم گوی حدیث نان در مجلس مخموران		جز آب نمی‌سازد مر مردم آبی را
از آب و خطاب تو تن گشت خراب تو		آراسته دار ای جان زین گنج خرابی را
گلزار کند عشقت آن شوره خاکی را		دربار کند موجت این جسم سحابی را
بفزای ش*ر..اب ما بربند تو خواب ما		از شب چه خبر باشد مر مردم خوابی را
همکاسه ملک باشد مهمان خدایی را		باده ز فلک آید مردان ثوابی را
نوشد لب صدیقش ز اکواب و اباریقش		در خم تقی یابی آن باده...

.ARMIN · 15/4/20

ای خواجه نمی‌بینی این روز قیامت را		ای خواجه نمی‌بینی این خوش قد و قامت را
دیوار و در خانه شوریده و دیوانه		من بر سر دیوارم از بهر علامت را
ماهیست که در گردش لاغر نشود هرگز		خورشید جمال او بدریده ظلامت را
ای خواجه خوش دامن دیوانه تویی یا من		درکش قدحی با من بگذار ملامت را
پیش تو از بسی شیدا می‌جست کرامت‌ها		چون دید رخ ساقی بفروخت کرامت را

.ARMIN · 15/4/20

امروز گزافی ده آن باده نابی را		برهم زن و درهم زن این چرخ شتابی را
گیرم قدح غیبی از دیده نهان آمد		پنهان نتوان کردن مستی و خرابی را
ای عشق طرب پیشه خوش گفت خوش اندیشه		بربای نقاب از رخ آن شاه نقابی را
تا خیزد ای فرخ زین سو اخ و زان سو اخ		برکن هله ای گلرخ سغراق و شرابی را
گر زان که نمی‌خواهی تا جلوه شود گلشن		از بهر چه بگشادی دکان گلابی را
ما را چو ز سر بردی وین جوی روان کردی		در آب فکن زوتر بط زاده آبی را
ماییم چو کشت ای جان بررسته در این...

شعرکده غمکده

گزینه‌های بیشتر

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

.ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده ** غمکده **

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

امضا : .ARMIN

شعرکده غمکده