شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

امتزاج روح‌ها در وقت صلح و جنگ‌ها		با کسی باید که روحش هست صافی صفا
چون تغییر هست در جان وقت جنگ و آشتی		آن نه یک روحست تنها بلک گشتستند جدا
چون بخواهد دل سلام آن یکی همچون عروس		مر زفاف صحبت داماد دشمن روی را
باز چون میلی بود سویی بدان ماند که او		میل دارد سوی داماد لطیف دلربا
از نظرها امتزاج و از سخن‌ها امتزاج		وز حکایت امتزاج و از فکر آمیزها
همچنانک امتزاج ظاهرست اندر رکوع		وز تصافح وز عناق و قبله و مدح و دعا
بر تفاوت این تمازج‌ها ز میل و نیم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ای ز مقدارت هزاران فخر بی‌مقدار را		داد گلزار جمالت جان شیرین خار را
ای ملوکان جهان روح بر درگاه تو		در سجودافتادگان و منتظر مر بار را
عقل از عقلی رود هم روح روحی گم کند		چونک طنبوری ز عشقت برنوازد تار را
گر ز آب لطف تو نم یافتی گلزارها		کس ندیدی خالی از گل سال‌ها گلزار را
محو می‌گردد دلم در پرتو دلدار من		می‌نتانم فرق کردن از دلم دلدار را
دایما فخرست جان را از هوای او چنان		کو ز مستی می‌نداند فخر را و عار را
هست غاری جان رهبانان عشقت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

مفروشید کمان و زره و تیغ زنان را		که سزا نیست سلح‌ها بجز از تیغ زنان را
چه کند بنده صورت کمر عشق خدا را		چه کند عورت مسکین سپر و گرز و سنان را
چو میان نیست کمر را به کجا بندد آخر		که وی از سنگ کشیدن بشکستست میان را
زر و سیم و در و گوهر نه که سنگیست مزور		ز پی سنگ کشیدن چو خری ساخته جان را
منشین با دو سه ابله که بمانی ز چنین ره		تو ز مردان خدا جو صفت جان و جهان را
سوی آن چشم نظر کن که بود م**س.ت تجلی		که در آن چشم بیابی گهر عین و عیان را
تو در آن سایه بنه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

چو فرستاد عنایت به زمین مشعله‌ها را		که بدر پرده تن را و ببین مشعله‌ها را
تو چرا منکر نوری مگر از اصل تو کوری		وگر از اصل تو دوری چه از این مشعله‌ها را
خردا چند به هوشی خردا چند بپوشی		تو عزبخانه مه را تو چنین مشعله‌ها را
بنگر رزم جهان را بنگر لشکر جان را		که به مردی بگشادند کمین مشعله‌ها را
تو اگر خواب درآیی ور از این باب درآیی		تو بدانی و ببینی به یقین مشعله‌ها را
تو صلاح دل و دین را چو بدان چشم ببینی		به خدا روح امینی و امین مشعله‌ها را

 

[.ARMIN]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را		تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را
نفسی یار شرابم نفسی یار کبابم		چو در این دور خرابم چه کنم دور زمان را
ز همه خلق رمیدم ز همه بازرهیدم		نه نهانم نه بدیدم چه کنم کون و مکان را
ز وصال تو خمارم سر مخلوق ندارم		چو تو را صید و شکارم چه کنم تیر و کمان را
چو من اندر تک جویم چه روم آب چه جویم		چه توان گفت چه گویم صفت این جوی روان را
چو نهادم سر هستی چه کشم بار کهی را		چو مرا گرگ شبان شد چه کشم ناز شبان را
چه خوشی عشق...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

بروید ای حریفان بکشید یار ما را		به من آورید آخر صنم گریزپا را
به ترانه‌های شیرین به بهانه‌های زرین		بکشید سوی خانه مه خوب خوش لقا را
وگر او به وعده گوید که دمی دگر بیایم		همه وعده مکر باشد بفریبد او شما را
دم سخت گرم دارد که به جادوی و افسون		بزند گره بر آب او و ببندد او هوا را
به مبارکی و شادی چو نگار من درآید		بنشین نظاره می‌کن تو عجایب خدا را
چو جمال او بتابد چه بود جمال خوبان		که رخ چو آفتابش بکشد چراغ‌ها را
برو ای دل سبک رو به یمن به دلبر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

چو مرا به سوی زندان بکشید تن ز بالا		ز مقربان حضرت بشدم غریب و تنها
به میان حبس ناگه قمری مرا قرین شد		که فکند در دماغم هوسش هزار سودا
همه کس خلاص جوید ز بلا و حبس من نی		چه روم چه روی آرم به برون و یار این جا
که به غیر کنج زندان نرسم به خلوت او		که نشد به غیر آتش دل انگبین مصفا
نظری به سوی خویشان نظری برو پریشان		نظری بدان تمنا نظری بدین تماشا
چو بود حریف یوسف نرمد کسی چو دارد		به میان حبس بستان و که خاصه یوسف ما
بدود به چشم و دیده سوی حبس هر کی او...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

اگر آن میی که خوردی به سحر نبود گیرا		بستان ز من شرابی که قیامتست حقا
چه تفرج و تماشا که رسد ز جام اول		دومش نعوذبالله چه کنم صفت سوم را
غم و مصلحت نماند همه را فرود راند		پس از آن خدای داند که کجا کشد تماشا
تو اسیر بو و رنگی به مثال نقش سنگی		بجهی چو آب چشمه ز درون سنگ خارا
بده آن می رواقی هله ای کریم ساقی		چو چنان شوم بگویم سخن تو بی‌محابا
قدحی گران به من ده به غلام خویشتن ده		بنگر که از خمارت نگران شدم به بالا
نگران شدم بدان سو که تو کرده‌ای مرا...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

چمنی که تا قیامت گل او به بار بادا		صنمی که بر جمالش دو جهان نثار بادا
ز بگاه میر خوبان به شکار می‌خرامد		که به تیر غمزه او دل ما شکار بادا
به دو چشم من ز چشمش چه پیام‌هاست هر دم		که دو چشم از پیامش خوش و پرخمار بادا
در زاهدی شکستم به دعا نمود نفرین		که برو که روزگارت همه بی‌قرار بادا
نه قرار ماند و نی دل به دعای او ز یاری		که به خون ماست تشنه که خداش یار بادا
تن ما به ماه ماند که ز عشق می‌گدازد		دل ما چو چنگ زهره که گسسته تار بادا
به گداز ماه منگر به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

کی بپرسد جز تو خسته و رنجور تو را		ای مسیح از پی پرسیدن رنجور بیا
دست خود بر سر رنجور بنه که چونی		از گناهش بمیندیش و به کین دست مخا
آنک خورشید بلا بر سر او تیغ زدست		گستران بر سر او سایه احسان و رضا
این مقصر به دو صد رنج سزاوار شدست		لیک زان لطف بجز عفو و کرم نیست سزا
آن دلی را که به صد شیر و شکر پروردی		مچشانش پس از آن هر نفسی زهر جفا
تا تو برداشته‌ای دل ز من و مسکن من		بند بشکست و درآمد سوی من سیل بلا
تو شفایی چو بیایی خوش و رو بنمایی

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.