شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

معروف‌تر از من به جهان نیست خردمند		پس بسته چراام به چنین جایی مجهول؟
نه خفته نه بیدار نه دیوانه نه هشیار		نه مرده و نه زنده نه برکار و نه معزول!

 

[.ARMIN]

گردن و گوش غزل و مدح را		بی‌حد پیرایه و زیور زدیم
بی‌مر با بخت درآویختیم		با فلک سفله بسی سر زدیم
سود ندیدیم ز نوک قلم		دست بدین قبضه‌ی خنجر زدیم
خیره فرو ماند فلک ز آن که ما		بر بت و بتخانه و بتگر زدیم
از قبل بچه‌ی آزر به تیغ		آتش در قبله‌ی آزر زدیم
وز پی این آهو چشمان باغ		با همه شیران جهان بر زدیم

 

[.ARMIN]

چه کین است با من فلک را به دل؟		که هر روز یک غم کند بیستم
از این زیستن هیچ سودم نبود		هوایی همی بیهده زیستم
اگر مهربانی بپرسد مرا		چه گویم از این عمر بر چیستم؟
از آن طیره گشتم که بخت بدم		بخندد بر من چو بگریستم
بدان حمل کردم که گردون همی		نداند حقیقت که من کیستم

 

[.ARMIN]

ای خواجه بوالفرج نکنی یاد من		تا شاد گردد این دل ناشاد من
دانی که هست بنده و آزاد تو		هرکس که هست بنده و آزاد من
نازم بدان که هستم شاگرد تو		شادم بدان که هستی استاد من
ای رونی‌یی که طرفه‌ی بغداد، تو		دارد نشستگاه تو بغداد من
مانا نه آگهی تو که باران اشک		از بن همی بشوید بنیاد من
در کوره‌یی ز آتش غم تافته است		نرم آهن است گویی پولاد من
نزدیک و دور و بیگه و گه خاص و عام		فریاد برگرفته ز فریاد من
پنجاه و پنج سال شد و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

گفتم تو مرا مرثیت کنی		خویشان مرا تعزیت کنی
فرزند مرا چون برادران		در هر هنری تربیت کنی
یابی به جهان عمر تا که قاف		تا قاف پر از قافیت کنی
شاهان جهان را به مدح‌ها		هر جنس بسی تهنیت کنی
جان را و روان را به فضل و عقل		تیمار کشی تقویت کنی
اعمال خرد را ز طبع و دل		ترتیب همی تمشیت کنی
میدان سخن را به نظم و نثر		پر باره‌ی نیکو شیت کنی
در عالم دانش به سعی فهم		طاعت همه بی‌معصیت کنی
کی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ای خروس ایچ ندانم چه کنی		نه نکو فعلی و نه پاک تنی
سخت شوریده طریقی است ترا		نه مسلمانی و نه برهمنی
طیلسان داری و در بانگ نماز		به همه وقتی پیوسته کنی
مادر و دختر و خواهر که تراست		زن شماری به همه چنگ زنی
طیلسان دار مذن نکند		مادر و خواهر و دختر به زنی
دین زردشتی داری تو مگر؟		گشتی از دین رسول مدنی؟
با چنین مذهب و آیین که تراست		ازدر کشتنی و بابزنی!

 

[.ARMIN]

دگر باره خیاط باد صبا		بر اندام گل دوخت رنگین قبا
یکی را به بر ارغوانی سلب		یکی را به تن خسروانی ردا
ز اصحاب بستان که یکسر بدند		برهنه تن و مفلس و بینوا
به دست یکی بست زیبا نگار		به پای یکی بست رنگین حنا
بیاراست بر پیکر سرو بن		یکی سبز کسوت ز سر تا به پا
برافکند بر دوش بید نگون		ز پیروزه دراعه‌ای پربها
بسی ساخت بازیچه و پخش کرد		به اطفال باغ از گل و از گیا
به دست یکی پیکری خوب چهر		به چنگ یکی لعبتی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

از من گرفت گیتی یارم را		وز چنگ من ربود نگارم را
ویرانه ساخت یکسره کاخم را		آشفته کرد یکسره کارم را
ز اشک روان و خاک به سر کردن		در پیش دیده کند مزارم را
یک سو سرشک و یک‌سو داغ دل		پر باغ لاله ساخت کنارم را
گر باغ لاله داد به من، پس چون		از من گرفت لاله عذارم را؟
در خاک کرد عشق و شبابم را		بر باد داد صبر و قرارم را
بر گور مرده ریخت شرابم را		در کام سگ فکند شکارم را
جام می‌ام فکند ز کف و آن گاه		اندر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

کند از جا عاقبت سیلاب چشم تر مرا		همتی یاران! که بگذشته است آب از سر مرا
آتشی سوزانده‌ام وین گیتی آتش پرست		هر زمان پنهان کند در زیر خاکستر مرا
گر نکردی جامه و کفش و کله سنگین تنم		چون گیاه خشک برکندی ز جا صرصر مرا
کاشکی یک روز برکندی ز جا این تند باد		و اندر افکندی درون خانه‌ی دلبر مرا
خوی با نسرین و سیسنبر گرفتم کاین دو یار		می‌کنند از روی و از مویت حکایت مر مرا
سوی من بوی تو باد آورد، زین حسرت رقیب		حیله سازد تا درافتد کار با داور مرا
یافتم گنجی وز...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

بگرفت شب ز چهره‌ی انجم نقابها		آشفته شد به دیده‌ی عشاق خوابها
استارگان تافته بر چرخ لاجورد		چونان که اندر آب ز باران حبابها
اکنون که آفتاب به مغرب نهفته روی		از باده برفروز به بزم آفتابها
مجلس بساز با صنمی نغز و دلفریب		افکنده در دو زلف سیه پیچ و تاب ها
ساقی به پای خاسته چون سرو سیمتن		و انباشته به ساغر زرین شرابها
در گوش مشتری شده آواز چنگها		بر چرخ زهره خاسته بانگ ربابها
فصلی خوش و شبی خوش و جشنی مبارک است		وز کف برون شده است طرب را...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.