شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

ببستی چشم من ز افسون زبان هم		دلم بردی نه تنها بلکه جان هم
خرابم می‌کنی از رخ ز لب نیز		ازینم میکشی جانا از آن هم
ز تیر تست ما را دعوی خون		گواهی میدهد دل آن کمان هم
ز بیداد تو خورسندم همه عمر		اگر خون ریزیم راضی بدان هم
برو ای باد بوسی زن بران پای		اگرچیزی نگوید بر دهان هم
بده ساقی که من م**س.ت و خرانم		بیاله خورده‌ام رطل گران هم
غمی دارم که باد از دوستان دور		به حق دوستی کز دشمنان هم
اگر افتد قبول این جان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

مرا دل ده که من سنگی ندارم		به جز خون جگر رنگی ندارم
سرور درد خود با خویش گویم		که نالان‌تر ز خود چنگی ندارم
زمن تا صبر صد فرسنگ راهست		ولی من پای فرسنگی ندارم
دهندم پند و بامن در نگیرد		که من عقلی و فرهنگی ندارم

 

[.ARMIN]

ترا جان گفتم ای دلبر تو دانی

که من این از زبان گفتم ؟ نگفتم!

 

[.ARMIN]

شبی در کوی آن مه روی رفتم		سر و پا گم چو آب جوی رفتم
نمی‌رفتم بلا شد بوی زلفش		خراب اندر پی آن بوی رفتم

□

بگفتندش فلان مرد از غمت گفت		نخواهد مرد چون من جان اویم
ز زلفش دل همی جستم دلم گفت		که زان تو نیم من زان اویم

 

[.ARMIN]

دل بی‌عشق را من دل نگویم		تن بی سوز را جز گل نگویم
الا ای آب حیوان پیش زلفت		ره ظلمات را مشکل نگویم
ز جانت نیک گویم تا توانم		و گر بد گویمت از دل نگویم

 

[.ARMIN]

ز عشقت بی‌قرارم با که گویم		ز هجرت خوار و زارم با که گویم
نمی‌پرسی ز احوالم که چونی		پریشان روزگارم با که گویم
همی خواهم که بفرستم سلامی		چو یک محرم ندارم با که گویم

□

تماشا حیف باشد بی رخ دوست		که جانان نبود و گزار بینم
بروی گل توان دیدن چمن را		چو گل نبود چه بینم ؟ خار بینم
روای رضوان تو دانی و بهشتت		مرا بگذار تا دیدار بینم
فرو گویم به چشمت قصه‌ی خویش		اگر آن م**س.ت را هشیار بینم

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

نمی‌داند مه نامهربانم		که دور از روی خویش بر چسانم
چو زلف بی‌قرارش بی‌قرارم		چو چشم ناتوانش ناتوانم
برو باد و گدایی کن به کویش		بگو با آن مه نامهربانم
که گر چه می‌نهی بار فراقم		و گرچه می زنی تیغ زبانم
هنوزم دردت اندر سینه باشد		اگر در خاک ریزد استخوانم
بپوش از شمع حال سوز خسرو		که تا گوید که شبها بر چه سانم

 

[.ARMIN]

امشب سوی دوست راه گیریم		می بر رخ همچو ماه گیریم
دی زهد فروختیم بسیار		امروز ز می پناه گیریم
اقرار به می کنیم و شاهد		برخود همه را گواه گیریم

□

آن مرغ که بود زیرکش نام

افتاده بهر دو پای در دارم

□

گفتی دو چشم و دو لبم زینها کدام آید خوشت		خوردند اگر چه خون من هر چار می آید خوشم
خواهم شبی کز بوی او بی‌خود شوم پهلوی او		گه رونهم برروی او گه دوش بر دوش آیدم

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

شب من سیه شد از غم مه من کجات جویم		به شب دراز هجران مگر از خدات جویم
نه ای گلی که آرد سوی مات هیچ بادی		ز پی دل خودست این که من حیات جویم
سخت به سرو گویم خبرت ز باد پرسم		تو درون دیده و دل ز کسان چرات جویم؟
به دل و دو دیده و جان همه جا نهفته هستی		چو نبینم آشکار به کدام جات جویم؟
چو ز آه دردمندان سوی تو رود بلایی		به میان سپر شوم همره آن بلات جویم
سر گم شده بجوید مگر از در تو خسرو		ز کجاست بخت آنم که به زیر پایت جویم

□

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ذوق خرد نجویم کز غمکشان عشقم

فضل عرب ندانم کز روستای غورم

□

دی باد صبح بوی تو آورد سوی من		امروز دل به سوی تو برباد داده‌ام
گفتی دل شکسته بنه بر دو زلف من		من خود شکسته وار بر این دل نهاده‌ام

□

بریاد قامتت چو بگیریم عجب مدار

کز گل هزار سرو سر افراز بر کشم