شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

دوش می‌رفت وآه می‌کردم		در پی او نگاه می‌کردم
هر دم از خون دیده در پی او		قاصدی رو به راه می‌کردم
شب همه شب ز دود سینه‌ی خویش		سرمه در چشم ماه می‌کردم
ناوک غمزه در دلم می‌زد		من دل خسته آه می‌کردم
گریه میکردم و به حالت خویش		خنده هم گاهگاه می‌کردم

 

[.ARMIN]

دل به زلفت سپر دم رفتم		ور به زنجیر کردم و رفتم
چون غمت جمله قسمت من شد		غم تو جمله خوردم و رفتم
گر ترا بود زحمتی از من		زحمت خویش بردم ورفتم
تاترا دیدم و ندادم جان		والله از زیستن پشیمانم

□

بتم ناگه آمد به پیش و ز دستم		فرو ریخت همه گل که برچیده بودم
بدیدم رخش را و دیوانه گشتم		من این روز را پیش ازین دیده بودم
بخندید بر حال من خلق عالم		که داند که من بر که خندیده بودم ؟

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

من آن ترک طناز را می شناسم		من آن شوخ بد ساز را می شناسم
میبنید تا می توانید در وی		که من آن سر انداز را می‌شناسم
نبینم به سویش ز بیم دو چشمش		که آن هر دو غماز را می‌شناسم
شبم تازه شد جان بدشنام مستی		توبودی من آواز را می شناسم
زمن پرس ذوق سخنهای خسرو		که من آن ره و ساز را می‌شناسم

 

[.ARMIN]

چو نام تو در نامه‌یی دیده‌ام		بنامت که بردیده ما لیده‌ام
به یاد زمین بوس درگاه تو		سراپای آن نامه بوسیده‌ام
جز این یک هنر نیست مکتوب را		وگر نیست باری من این دیده‌ام
که آن‌ها که درروی او خوانده‌ام		جوابی ازو باز نشنیده‌ام

□

خوش است آن لب گزیدن گاه شور انگیزی خنده

اگر چه نیست از معهود حلوا با نمک خوردن

□

خدا را چند سوزم زآتش بی مهری آن مه

بدی صبری مرا یا با من او را مهربان گردان

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

وصیت میکنم گر بشنود ابرو کمان من		پس از مردن نشان تیر سازد استخوان من
زبان اوست ترکی گوی و من ترکی نمی‌دانم		چه خویش بودی اگربودی زبانش در دهان من
به شکر نسبت لعل لب جان پرورش کردم		برون کن از پس سر گر غلط کردم زبان من
اگر با ما سخن گویی ز روی مرحمت میگو		منم فرهاد سرگردا ن تویی شیرین زبان من
چنان از عشق می‌سوزد تنم در زیر پیراهن		که از بیرون پیراهن نماید استخوان من
مراد خسرو بی‌دل برآور یک زمان بنشین		که رحمی بر دلت آید ز فریاد و فغان من

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

با چون تو مهی یک شب گر خواب توان کردن		از بهر خوشی عمری اسباب توان کردن
آن طره به یک سو نه وز گوشه‌ی مه ما نا		شبهای سیاهم را مهتاب توان کردن
گر غمزه‌ی تو جوید شاگرد به خون‌ریزی		صد خضر و مسیحا را قصاب توان کردن

□

بدیدم یک رهش دیوانه گشتم		دلم گوید که بار دیگرش بین
دلم را سوختن ور باورت نیست		درونم چاک کن خاکسترش بین

□

چه خوش باشد ترا از خواب مستی		ز زخم بوسه‌ها بیدار کردن

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

با لای تست این پیش من یا سرو بستانیست این		چشم من است این پیش تو یا ابر نیسانی است این
تو می‌روی وز هر کران خلقی به فریاد و فغان		ای کافر نامهربان آخر مسلمانی است این
هر سوکه می افتد گذر هر غم کزان نبود بتر		هر لحظه می‌آید به سر ما را چه پیشانی است این

 

[.ARMIN]

گر چه ز خوی نازکت سوخته گشت جان من		سوی تو می کشد هنوز این دل ناتوان من
خواب نماند خلق را در همه شهر از غمت		دور شنیده می‌شود در دل شب فغان من
گردهیم به جان امان نزل ره تو عمر من		ور کشیم به رایگان گرد سر تو جان من
دور مکن ز دامنش گرد من ای صبا ازانک		در ره او ازین هوس خاک شد استخوان من

 

[.ARMIN]

تنگ نبات چون بود؟ لب بگشا که همچنین		آب و حیات چون بود؟ خیز وبیا که همچنین
هر که بگویدت که تو دل به چه شکل می‌بری ؟		از سر کوی ناگهان م**س.ت به سرا که همچنین
هر که بگویدت که جان چون بود اندرون تن ؟		یک نفسی بیا نشین در بر ما که همچنین
هر که بگویدت که گل خنده چگونه می‌زند ؟		غنچه‌ی شکرین خودبازگشا که همچنین

□

هر که دید آن صفحه رخسار خواند الحمد و گفت		الله الله آیتی از رحمت یزدانست این
با چنین شبها که من دارم چه باشد وه که گر		یادت آید...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

جان من از بی‌دلان آخر گهی یادی بکن		ور به انصافی نمی‌ارزیم بیدادی بکن
شادمانیهاست از حسن و جوانی درسرت		شکر آنرا یک نظر در حال نا شادی بکن
هر شبی ماییم و تنهایی و زندان فراق		گر توانی از فرامش گشتگان یادی بکن

□

آینه گر روی تست آه دل ای آه دل

علت اگر عشق تست وای من ای وای من

□

گفتی که ناله‌ی تو به یار تو می‌رسد		آنجا که ناله می‌رسد آنجا مرارسان
ما چون نمی‌رسیم بدان آرزوی دل		یارب تو آرزوی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.