شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

به خرابات برید از در این خانه مرا		که دگر یاد ش*ر..اب آمد و پیمانه مرا
دل دیوانه به زنجیر نبستن عجبست		که به زنجیر ببندد دل دیوانه مرا؟
می بیارید و تنم را بنشانید چو شمع		پیش آن شمع و بسوزید چو ویرانه مرا
همچو گنجیست درین عالم ویران رخ او		یاد آن گنج دوانید به ویرانه مرا
بر میان از سر زلفش کمری می‌بستم		گر بدو دست رسیدی چو سرشانه مرا
هر که خواهد که به دامم کشد آسان آسان		گو: مپندار بجز خال لبش دانه مرا
سرم از شوق و دل از عشق چنین شیفته شد

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

غم عشقت، ای پسر، بسوزد همی مرا		ترا گر خبر شدی نبدی غمی مرا
دمم می‌دهی که: من بیابم دمی دگر		گره بر دمم زدی، رها کن دمی مرا
به نام تو زیستم همه عمر و خود ز تو		نه بر دست نامه‌ای، نه بر لب نمی‌مرا
مکن بیش ازین ستم، به نیکی گرای هم		چو زخمم به دل رسید، بنه مرهمی مرا
مرا در فراق خود به پرسش عزیز کن		که هرگز نیوفتاد چنین ماتمی مرا
نخواهم به عالمی غمت را فروختن		کز آنجا میسرست چنین عالمی مرا
غم روز هجر تو بگویم یکان یکان		اگر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آخر، ای ماه پری پیکر، که چون جانی مرا		در فراق خویشتن چندین چه رنجانی مرا؟
همچو الحمدم فکندی در زبان خاص و عام		لیک خود روزی بحمدالله نمی‌خوانی مرا
ای که در خوبی به مه مانی چه کم گردد زتو		گر بری نزدیک خود روزی به مهمانی مرا؟
دست خویش از بهر کشتن بر کسی دیگر منه		می‌کشم در پای خود چندان که بتوانی مرا
با رقیبانت نکردم آنچه با من میکنند		این زمان سودی نمی‌دارد پشیمانی مرا
زین جهان چیزی نخواهم خواستن جز وصل تو		گر فلک یک روز بنشاند به سلطانی مرا

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

زخمی، که بر دل آید ، مرهم نباشد او را		خامی که دل ندارد این غم نباشد او را
گفتی که: دل بدوده، من جان همی فرستم		زیرا که با چنان رخ دل کم نباشد او را
عیسی مریم از تو گر باز گردد این دم		این مرده زنده کردن دردم نباشد او را
گویند: ازو طلب دار آیین مهربانی		نه نه، طلب ندارم، دانم نباشد او را
از پیش هیچ خوبی هرگز وفا نجستم		زیرا وفا و خوبی باهم نباشد او را
از چشم من خجل شد ابر بهار صد پی		او گر چه بربگرید، این نم نباشد او را
این گریه کاوحدی کرد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آن سیه چهره که خلقی نگرانند او را		خوبرویان جهان بنده به جانند او را
دلبرانی که به خوبی بنشانند امروز		جای آنست که بر دیده نشانند او را
دامنش پاک ز عارست و دلش پاک ز عیب		پاکبازان جهان بنده از آنند او را
گر در افتد به کفم دامن وصلش روزی		از کف من به جهانی نجهانند او را
نیست بی‌مصلحتی از بر او دوری من		برمیدم ز برش، تا نرمانند او را
قیمت قامت او را من بیدل دانم		ورنه این یک دوسه افسرده چه دانند او را؟
ای که گشت اوحدی از بهر تو بدنام جهان

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

نمیرد هر که در گیتی تو باشی یادگار او را		چراغی کش تو باشی نور با مردن چه کار او را؟
اگر نه دامن از گوهر بریزد چون فلک شاید		که هر صبحی تو برخیزی چو خورشید از کنار او را
دلم لعل لبت بر دست، اگر پوشیده می‌داری		من اینک فاش می‌گویم! به نزدیک من آر او را
مجو آزار آن بیدل، که از سودای وصل تو		دلش پیوسته در بندست و جان در زیر بار او را
سر زلفت پریشانی بسی کرد، از به چنک آید		بده تا بی و بر بند و به دست من سپار او را
بحال اوحدی هرگز نکری التفات اکنون		چو می‌گویی،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

چون کژ کنی به شیوه به سر بر کلاه را		زلف و رخ تو طیره کند مشک و ماه را
یزدان هزار عذر بخواهد ز روی تو		فردا که هیچ عذر نباشد گناه را
نشگفت پای ما که بر آید به سنگ غم		زیرت که احتیاط نکردیم راه را
دارم گواه آنکه تو کشتی مرا، ولیک		ترسم که: نرگست بفریبد گواه را
روزی چنان بگریم ازین غم، که اشک من		ز آن خاک آستان بدماند گیاه را
گر بشنود جفا که تو در شهر می‌کنی		خسرو بی‌اغیان نفرستد سپاه را
شد سالها که بنده‌ی تست اوحدی، دریغ

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

با که گویم سرگذشت این دل سرگشته را؟		راز سر گردان عاشق پیشه‌ی غم کشته را؟
آب چشم من ز سر بگذشت و می‌گویی: بپوش		چون توان پوشیدن این آب ز سر بگذشته را؟
جان شیرین منست آن لب، بهل تا می‌کشد		در غم روی خود این فرهاد مجنون گشته را
آنکه روزی گر چمان اندر چمن رفتی برش		باغبان از سرزنش می‌کشت سرو کشته را
خال او حال مرا برهم زد و خونم بریخت		با که گویم حال این خال به خون آغشته را؟
آسمان برنامه‌ی عمرم نبشتست این قضا		در نمی‌شاید نوشتن نامه‌ی بنوشته را

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

دلم در دام عشق افتاد هیلا		فتاده هر چه بادا باد هیلا
چو دل را در غمش فریادرس نیست		مرا از دست دل فریاد هیلا
بر آب چشم من کشتی برانید		که توفان در جهان افتاد هیلا
بده ساقی، چو کشتی ساغر می		به یاد دجله‌ی بغداد هیلا
منم وامق، تویی عذرا وفا کن		تویی شیرین منم فرهاد، هیلا
ز اشک و سوز و آه من حذر کن		که بارانست و برق و باد هیلا
چو داد بیدلان دادی، نگارا		مکن بر جان من بیداد هیلا
گر از جور تو روزی پیش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

نه هفته‌ایست، نه ماهی، که رفته‌ای زبر ما		نهفته نیست کزین غم چه دیده چشم تر ما
زمان ما به سر آورد درد عشق تو، جانا		هنوز تا غم هجران چه آورد به سر ما؟
بدان کمر نرسد دست من، ولی برساند		محبت تو سرشک دو دیده بر کمر ما
لبت که از همه گیتی پسند ماست، نگه کن		که راحت همه گشت و جراحت جگر ما
ز ظلمت شب هجران به زحمتیم، چه بودی		کز آسمان وصالی بتافتی قمر ما؟
ز روی خوب شکیبم نبود و صورت خوبان		تو از تامل ایشان بدوختی نظر ما
نموده‌ای که: چو غایب شوند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.