شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

زمانی خاطرم خوش کن به وصل روی گل رنگت		که دل تنگم ز سودای دهان کوچک تنگت
از آن چون مهر زر دایم فرو بستست کار من		که مهر زر نمی‌ورزد دل بی‌مهر چون سنگت
اگر سالی نمی‌بینی نشان، هرگز نمی‌پرسی		کجا پرسی نشان من؟ که هست از نام من ننگت
به حسن غمزه و قامت ببردی دل جهانی را		فغان از قامت چالاک و آه از غمزه‌ی شنگت!
گناه هر که در عالم، بیامرزد ز بهر تو		اگر پیش خدا آرند فردا بر همین رنگت
مرا از رنگ و دستان تو بوی آن همی آید		که هم دستان زبون گردد ز دستان و ز نیرنگت

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ای عید روزه‌داران ابروی چون هلالت		وی شام صبح خیزان زلف سیاه و خالت
خورشید چرخ خوبی عکس فلک نوردت		ناهید برج شادی روی قمر مثالت
پشت فلک شکسته مهر قضا توانت		روی زمین گرفته عشق قدر مجالت
عمر منی، وفا کن، تا برخوردم ز وصلت		مرغ توام، رها کن، تا می‌پرم به بالت
دردا! که در فراقت خرمن به باد دادم		وانگه ندیده یک جو از خرمن وصالت
گفتی مرا که: داری میلی به جانب من		میلم بسیست لیکن، لیکن می‌ترسم از ملالت
کی چون خیال گشتی از ناخوشی تن او!؟

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

زهی! شب نسخه‌ای از زلف و خالت		تراز کسوت خوبی جمالت
حروف نقش چین را نسخه کرده		مسلسل گشتن زلف چو دالت
به نام ایزد، چه فرخ فالم امروز!		که دیدم طلعت فرخنده فالت
اگر بودی مرا در دست مالی		نمی‌بودم بدین سان پایمالت
بسی گندم نمایی می کنی، لیک		نشاید شد بدین‌ها در جوالت
تو می‌گوئی که که: من ما هم، ولیکن		من مسکین ندیدم جز بسالت
نگشتی اوحدی همچون خیالی		اگر در خواب می‌دیدی خیالت

 

[.ARMIN]

سرشک دیده دلیلست و رنگ چهره علامت		که در فراق تو جانم چه جور برد و ملامت!
بیا، که از سر رغبت به نام عشق تو کردم		سرای سینه به کلی و ملک دل به تمامت
ز شرم خازن جنت در بهشت ببندد		اگر تو روی چنان را در آوری به قیامت
دل امام به محراب ابروان بربودی		که تا نظر به تو کرد او، بکرد ترک امامت
بکنیت و لقب ما چه التفات نمایی؟		برای نام همین بس که: بنده‌ایم و غلامت
سزد که بانگ نگوید دگر مذن مسجد		که در نماز نیارد مرا جز آن قد و قامت
چو سینه و جگر و دل...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ای سر تو پیوسته با جان، ز که پرسیمت؟		پیدا چو نمی‌گردی، پنهان ز که پرسیمت؟
از جمله بپرسیدم احوال نهان تو		ای جمله ترا از هم‌پرستان، ز که پرسیمت؟
در جسم نمی‌گنجی وز جان نروی بیرون		جسمی تو بدین خوبی؟ یا جان؟ زکه پرسیمت؟
ای رنج تن ما را راحت، زکه جوییمت؟		وی درد دل ما را درمان، ز که پرسیمت؟
گفتی: نتوان پرسید احوال من از هر کس		فی‌القصه اگر روزی بتوان، ز که پرسیمت
گفتی که: به آسانی پرسم سخنت، نی، نی		دشوار حدیثست این، آسان ز که پرسیمت؟
گویی که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

هر کسی را می‌نوازد لطف و خاطر جستنت		چون به نزد ما رسی، با خاطر آید جستنت
امشبم داغی نهادی از جفا بر دل، کزو		سالها نتوان، اگر روزی بباید شستنت
من ترا میخواهم از دنیا، بهر منزل که هست		ای که منزل در دلم داری ومن در جستنت
سرو بستانی دگر هرگز نرستی از زمین		راستی را گر بدیدی اعتدال رستنت
با تو من عهد از میان جان شیرین کرده‌ام		وه! کرا دل میدهد عهد چنان بشکستنت؟
گر نخواهی تا چو من مسکین و بی‌مسکن شوی		خاطر مسکین مسکینان نباید خستنت
اوحدی، چون...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

گفته بودم با من: کان جا نباید رفتنت		ور ضرورت می‌روی با ما نباید رفتنت
دشمن پر در کمین داری و دستی بر کمان		گرنه تیری، ای پسر، تنها نباید رفتنت
راه پر چاهست و شب بیگاه و صحرا بی‌پناه		بی‌دلیلی پر دل دانا نباید رفتنت
مشکل خود را ز رای خرده‌دانی بازپرس		راه جویی، پیش نابینا نباید رفتنت
زین من و او دور شو، گز ز آن مایی کین طریق		راه توحیدست، با غوغا نباید رفتنت
خود نمایی پیش ما عین ریا باشد، تو نیز		گر مرایی نیستی، پیدا نیاید رفتنت
اوحدی، چون...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ای ماه سر نهاده از مهر بر زمینت		صد مشتری درخشان از زهره‌ی جبینت
کار تو دل فروزی، شغل تو دیده دوزی		دین تو بنده سوزی، ای من غلام دینت
هر چنبری چو ماری، هر شقه‌ای تتاری		هر حلقه زنگباری، از طره بر جبینت
غم نیست گر شد آبم، یا هجر داد تابم		از بوسه گر بیابم، دستی بر آستینت
سحرست و بی‌وفایی، این حسن و دلربایی		ختم آن گر نمایی، بر خاتم جبینت
زان دست پاک طاهر، نور نگار ظاهر		ای زینت جواهر، زان ساعد سمینت
خود را زمن چه پوشد؟ جام صفا چو نوشد؟

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

ای طیره‌ی شب طره‌ی خورشید پناهت		آرایش عالم رخ رنگین چو ماهت
تاب دل ناهید ز باد خم زلفت		آ ب رخ خورشید ز خاک سر راهت
دیباچه‌ی خوبی ورق روی منیرت		عنوان شگرفی رقم خط سیاهت
بر رشته‌ی پروین زده صد سوزن طعنه		تابیدن عکس گهر از بند کلاهت
از خاک فزون گشته سیاه تو، ولیکن		آتش زده سودای تو بر قلب سپاهت
فردا به قیامت گر ازین گونه برآیی		ایزد، نه همانا، که بپرسد ز گناهت
نزدیک شود با فلک از روی بلندی		روزی که کند اوحدی از دور...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

بد میکنند مردم زان بی‌وفا حکایت		وانگه رسیده ما را دل دوستی به غایت
بنیاد عشق ویران، گر می‌زنم تظلم		ترتیب عقل باطل، گر می‌کنم شکایت
صد مهر دیده از ما، ناداده نیم بوسه		صد جور کرده بر ما، نادیده یک جنایت
آیا بر که گویم: این قصه‌ی پریشان؟		یا بر که عرضه دارم این رنج بنهایت؟
عقلم به عشق او، چون رخصت بداد، گفتم		روزی به سر در آیم زین عقل بی‌کفایت
دل وصف او به نیکی کردی همیشه، آری		چون عشق سخت گردد دل کژ کند روایت
بی‌غم کجا توان بود؟ آسوده کی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.