** غمکده **

[.ARMIN]

دل جام جام، زهر غمان هر زمان کشد		ناکام جان نگر که چه در کام جان کشد
این کوه زهره دل که نهنگی است بحرکش		در نوش خنده بین که چه زهر غمان کشد
بحر نهنگ‌دار غم از موج آتشین		دود سیاه بر صدف آسمان کشد
مرغان روزگار نگر کاژدهای غم		گنجشک وارشان ز هوا در دهان کشد
و آن کو به گوشه‌ای ز میانه کرانه کرد		هم گوشه‌ی دلش ستم بی‌کران کشد
مسکین درخت گندم از اندیشه‌ی ملخ		ایمن نگردد ارچه سرش صد سنان کشد
خاقانی ار زبان ز سخن بست حق اوست		چند از زبان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آمد نفس صبح و سلامت نرسانید		بوی تو نیاورد و پیامت نرسانید
یا تو به دم صبح سلامی نسپردی		یا صبح‌دم از رشک سلامت نرسانید
من نامه نوشتم به کبوتر بسپردم		چه سود که بختم سوی بامت نرسانید
باد آمد و بگسست هوا را زره ابر		بوی زره‌ی غالیه فامت نرسانید
بر باد سپردم دل و جان تا به تو آرد		زین هر دو ندانم که کدامت نرسانید
عمری است که چون خاک جگر تشنه‌ی عشقم		و ایام به من جرعه‌ی جامت نرسانید
مرغی است دلم طرفه که بر دام تو زد عشق		خود عشق چنین مرغ...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آن کو چو تو دلربای دارد		بر فرق زمانه پای دارد
سخت آباد است خانه‌ی حسن		تا روی تو کدخدای دارد
خوش عطاری است باد شب‌گیر		تا زلف تو مشک‌سای دارد
جان کز تو در این مقام دور است		آهنگ دگر سرای دارد
هیهات که روی دل‌ربایت		با ما به وصال رای دارد
سلطان سعادت آنچنان نیست		کاندیشه‌ی هر گدای دارد
خاقانی از آسمان گذشته است		تا خاک در تو جای دارد

 

[.ARMIN]

چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید		چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم		کز دست یارب من یارب به یارب آید
تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او		کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید

 

[.ARMIN]

با درد تو کس منت مرهم نپذیرد		با وصل تو کس ملکت عالم نپذیرد
تنگ است در وصل تو زان هیچ قدی نیست		کو بر در وصل تو رسد خم نپذیرد
آن کس که نگین لب تو یافت به صد جان		در عرض وی انگشتری جم نپذیرد
پیش لب تو تحفه فرستم دل و دین را		دانم که کست تحفه ازین کم نپذیرد
بار غم من صبر نپذرفت و عجب نیست		بر کوه اگر عرض کنی هم نپذیرد
در معرکه‌ی عشق تو عقلم سپر افکند		کان حمله که او آرد رستم نپذیرد
گفتی سر خاقانی دارم به سر و چشم		ای شوخ برو کز تو کس این...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

آوازه‌ی جمالت اندر جهان فتاد		شوری ز کبریای تو در آسمان فتاد
دل در سرای وصل تو یک گام درنهاد		برداشت گام دیگر و بر آستان فتاد
بر شاه‌راه سینه‌ی من سوز عشق تو		دزد دلاوری است که بر کاروان فتاد
بازارگانی از دل زارتر که دید		کز عشق سود جست به جان در زیان فتاد
کشتی صبر من سوی ساحل کجا رسد		با صد هزار رخنه که در بادبان فتاد
قفلی که از وفای تو بر سینه داشتم		اکنون ز بیم خصم توام بر دهان فتاد
خاقانی از تو دور نه بر اختیار ماند		دانی که در بلا...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

در خوشاب را لبت سخت خوش آب می‌دهد		نرگس م**س.ت را خطت خوب سراب می‌دهد
رشوه به چشم م**س.ت تو نرگس تازه می‌برد		باژ به زلف شست تو عنبر ناب می‌دهد
دیده پرآب کرده‌ای رو که به دست غمزه‌ات		هندوی دیده تیغ را بهر تو آب می‌دهد
طرفه‌تر آنکه طره‌ات سر ز خطت همی کشد		پس به تکلف اندرو حسن تو تاب می‌دهد
ور ز خطت برون نهم پای ز بهر گردنم		هم‌سر زلف سرکشت تاب طناب می‌دهد
بر سر کوی حسن تو پای دلم شکسته شد		تا چو درنگ می‌کند جان به شتاب می‌دهد

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

عشقت آتش ز جان برانگیزد		رستخیز از جهان برانگیزد
باد سودات بگذرد بر دل		زمهریر از روان برانگیزد
خیل عشقت به جان فرود آید		سیل خون از میان برانگیزد
تا قیامت غلام آن عشقم		که قیامت ز جان برانگیزد
از برونم زبان فرو بندد		وز درونم فغان برانگیزد
تب نهانی است از غم تو مرا		لرزه از استخوان برانگیزد
ناله پیدا از آن کنم که غمت		تب عشق از نهان برانگیزد
شحنه‌ی وصل کو که هجران را		از سرم یک زمان برانگیزد

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

پیش لب تو حلقه به گوشم بنفشه‌وار		لب‌ها بنفشه رنگ ز تب‌های بیقرار
زان خط و لب که هر دو بنفشه به شکرند		وقت بنفشه دارم سودای بی‌شمار
من چون بنفشه بر سر زانو نهاده سر		زانو بنفشه رنگ‌تر از لب هزار بار
همچون بنفشه کز تف آتش بریخت خوی		زان زلف چون بنفشه دل من بسوخت زار
سودا برد بنفشه و شکر چرا مرا		زان شکر و بنفشه به سودار رسید کار
از بس که غم خورم ز سپهر بنفشه رنگ		خاقانی بنفشه دلم خواند روزگار
بازار دل بنفشه صفت تحفه‌ای کنم		تا دسته‌ی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

پیش صبا نثار کنم جان شکوفه‌وار		کو عقد عنبرین که شکوفه کند نثار
ای مرد با شکوفه چه سازم طریق انس		این بس مرا که دیده‌ی من شد شکوفه‌بار
جانم شکوفه‌وار شکافان شد از هوس		چون حجله‌ی شکوفه برانداخت نوبهار
هر شب که پر شکوفه شود روی آسمان		در چشم من شکوفه‌وش آید خیال یار
شاخ شکوفه‌دار امیدم شکسته شد		چون از شکوفه قبه‌ی نو بست شاخسار
کو آن شکوفه‌ی طرب و میوه‌ی دلم		اکنون که پر طلسم شکوفه است میوه‌دار
چون زان شکوفه عارض امید به نبود		امید من...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.