همگانی "به صرف یک فنجان شعر"

[قاصدکــ]

به یاد داری؟ قوی بودم چون خطی عمود
مدتیست زاویه‌ای حاده شدم، میبینی؟

منم آن مرد جوانی که دوستش داشتی
یک شبه کهنه و فرسوده شدم میبینی؟
|م.س.علیپور|

 

[قاصدکــ]

نمی‌داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاست

تو از کی عاشقی؟ این پرسش آیینه بود از من
خودش از گریه‌ام فهمید مدت‌هاست، مدت‌هاست
|فاضل نظری|

 

[فاطمه شکیبا]

ای گردش چشمان تو سرچشمه هستی!
ما محو تو هستیم، تو حیران که هستی؟

خورشید که سرچشمه زیبایی و نور است
از میکده چشم تو آموخته مستی

تا جرعه ای از عشق تو ریزند به جانش
هر لاله کند دعوی پیمانه به دستی

از چارطرف محو تماشای تو هستند
هفتاد و دو آیینه توحید پرستی

وا کرده در مسجدالاقصای یقین را
تکبیره الاحرام نمازی که تو بستی

یک گوشه چشم تو مرا از دو جهان بس
ای گردش چشمان تو سرچشمه هستی...

|محمدجواد غفورزاده|

 

[قاصدکــ]

ما بر سر آن کوچه که افتاد گذارت
یک شهر گواه است که مردانه نشستیم
|سید علی علوی|

 

[Behnia]

گفته بودم بعد ازین باید فراموشش کنم
دیدمش وز یاد بردم گفته های خویش را
”اخوان ثالث”
:)how lovely

 

[قاصدکــ]

شبی از دل صدا آمد که: ای شاعر!
صدایی در خفا اما هویدا بود

+چه کرد او با دلت؟ _کو دل؟ ببین خون شد
+چه گفت او؟ _هیچ، تنها در تماشا بود
|علی صادقی|

 

[قاصدکــ]

دلم یک دوست می‌خواهد که اوقاتی که دلتنگم
بگوید خانه را ول کن! بگو من کِی کجا باشم؟
|سید سعید صاحب علم|

 

[قاصدکــ]

من در پی او اما او در پی یار خویش
حالم چونان طفلی که مانده میان بحر
|م.س.علیپور|

 

[قاصدکــ]

ملامت می‌کنندم دوستان در عشق و حق دارند
تو بیزار از منی اما مگر من دست بردارم
|فاضل نظری|

 

[قاصدکــ]

شده دلتنگ شوی چاره نیابی جز اشک؟
من به این چاره‌ی بیچاره دچارم هر شب
|پروانه حسینی|