شاعر‌پارسی اشعار صائب تبریزی

[« «N¡lOo£aR»»]

جویای تو با کعبهٔ گل کار ندارد
آیینهٔ ما روی به دیوار ندارد

در حلقهٔ این زهدفروشان نتوان یافت
یک سبحه که شیرازهٔ زنّار ندارد

هر لحظه به رنگ دگر از پرده بر آیی
دل بردن ما این همه در کار ندارد

از دیدن رویت دل آیینه فرو ریخت
هر شیشه دلی طاقت دیدار ندارد

در هر شکن زلف گره‌گیر تو دامیست
این سلسله یک حلقهٔ بیکار ندارد

ما گوشه‌نشینان چمن‌آرای خیالیم
در خلوت ما نکهت گل بار ندارد

بلبل ز نظربازی شبنم گله‌مند است
مسکین خبر از رخنهٔ دیوار ندارد

پیش ره آتش ننهند چوب خس و خار
صائب حذر از کثرت اغیار ندارد

#صائب
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

​

یاد آن عهد که دل​

در خم گیسوی تو بود

شب من، موی تو و روزِ خوشم،
روی تو بود...​

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

​

خنده مى بينى ولی از گريهِ دل غافلیخانه‌ی ما از درون ابر است
و بیرون آفتاب ...
#صائب​

 

[« «N¡lOo£aR»»]

​

چون وا نمی‌کنی گرهی،
خود گره مشو

اَبرو گشاده باش
چو دستت گشاده نیست...

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

عشق ما را پیِ کاری
به جهان آورده است!

ادب این است
که مشغول تماشا نشویم...

#صائب

 

[« «N¡lOo£aR»»]

به گفتگو نرود کار عشق پیش و مرانمی‌کشد دل غمگین به گفتگوی دگر...
#صائب​

 

[« «N¡lOo£aR»»]

رحم در عالم اگر هست
اجل دارد و بَس

کاین همه طایرِ روح
از قفس آزاد کند...

#صائب
♦️​

 

[« «N¡lOo£aR»»]

چون سیاووش گذشتند ز آتش مردان

ما به همَت نتوانیم گذشت از دودی...

#صائب
♦️​

 

[« «N¡lOo£aR»»]

مرگ عاشق تلخ تر از کام زهرآلود اوست

از هلاک کوهکن یارَب چه بر شیرین گذشت؟

#صائب
​

 

[« «N¡lOo£aR»»]

دلربایانه دگر بر سر ناز آمده‌ای
از دل من چه به جا مانده که باز آمده‌ای

در بغل شیشه و در دست قدح، در بر چنگ
چشم بد دور که بسیار بساز آمده‌ای

بگذر از ناز و برون آی ز پیراهن شرم
که عجب تنگ در آغوش نیاز آمده‌ای

می بده، می بستان، دست بزن پای بکوب
به خرابات نه از بهر نماز آمده‌ای

آنقدر باش که من از سر جان برخیزم
چون به غمخانه‌ام ای بنده نواز آمده‌ای

چون نفس سوختگان می‌رسی ای باد صبا
می‌توان یافت کزان زلف دراز آمده‌ای

چون نگردد دل صائب ز تماشای تو آب؟
که به رخسارهٔ آیینه گداز آمده‌ای

#صائب
♦️​