همگانی "تاپیک جامع گزیده اشعار شاعران"

[NASTrr]

‌
دل ز غم رنجور و تو فارغ ازو وز حال ما


بازپرس آخر که: چون شد حال آن بیمار ما؟


#عراقی‌

 

[NASTrr]

‌
فراق روی تو از شرح و بسط، بیرون است


زما مپرس، که حال درون دل، چون است


#سلمان_ساوجی
‌
‌

 

[سَنا]

ابر می‌بارید بر آینده‌ی دلگیر من
خنده می‌زد کاتبِ تقدیر بر تدبیر من!


اشک می‌آمد به استقبال ما وقت وداع
سخت می‌لرزید در چشمان او تصویر من


شرم اگر مانع نمی‌شد، بیشتر می‌دیدمش
بگذرند ای کاش چشمان من از تقصیر من!


با سخن چینی مرا از چشم او انداختند
ساده‌لوحان غافلند از آه پر تاثیر من


مصحفی هستم میان مکتب کج‌فهم‌ها
هرچه می‌خواهند می‌گویند در تفسیر من


هیچ ابری موجب خاموشی خورشید نیست
روسیاه است آن که کوشیده‌ست در تحقیر من...



"حسین دهلوی"

 

[ABCDEFGH]

هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

خداش در همه حال از بلا نگه دارد

حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست

که آشنا سخن آشنا نگه دارد

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای

فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان

نگاه دار سر رشته تا نگه دارد
...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[سَنا]

در این زمانه ی بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغ های قیل و قال پرست

چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خود را
برای این همه ناباور خیال پرست؟

به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست

رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای ه*رز علف های باغ کال پرست

رسیدم به کمالی که جز اناالحق نیست
کمال دار برای من کمال پرست

هنوز زنده ام و زنده بودنم خاری ست
به چشم تنگی نامردم زوال پرست


"محمد علی بهمنی"

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[(فاطمه1381)]

******

عشق هر جا شوید از دل ها غبار رنگ را
ریگ زیر آب خنداند شرار سنگ را
گر دل ما یک جرس آهنگ بیتابی‌ کند
گرد چندین‌ کاروان سازد شکست رنگ را

******
#بیدل_دهلوی​

 

[سَنا]

به تيغم گر کشد دستش نگيرم
وگر تيرم زند منت پذيرم

کمان ابرويت را گو بزن تير
که پيش دست و بازويت بميرم

غم گيتي گر از پايم درآرد
بجز ساغر که باشد دستگيرم

برآي اي آفتاب صبح اميد
که در دست شب هجران اسيرم

به فريادم رس اي پير خرابات
به يک جرعه جوانم کن که پيرم

به گيسوي تو خوردم دوش سوگند
که من از پاي تو سر بر نگيرم

بسوز اين خرقه تقوا تو حافظ
که گر آتش شوم در وي نگيرم

"حافظ"

 

[سَنا]

وای از آن شب که تو مهمان شده باشی جایی
چشمِ بد دور! غزل‌خوان شده باشی جایی

بله! یک روز تو هم حال مرا می‌فهمی
چون‌که در آینه حیران شده باشی جایی

بی‌گناهی‌ست که تهمت زده باشند به او
باد، وقتی‌که پریشان شده باشی جایی

ماهِ من! طایفه‌ی روزه‌بگیران چه‌کنند؟
شب عیدی که تو پنهان شده باشی جایی

صورت پنجره در پرده نباشد از شرم
کاش! وقتی‌که تو عریان شده باشی جایی

من نشستم بروی مِی بخری برگردی
ترسم این است مسلمان شده باشی جایی!


"مهدی فرجی"

 

[سَنا]

من با تو به چشم آمدم و هیچ نبودم
چون سایه عدم بود سراپای وجودم

بر غیرت من عیب مگیر ای همه خوبی
وقتی که به اندازه‌ی حسن تو حسودم

تقدیر من از بند تو آزاد شدن نیست
دیدی که گشودی در و من پر نگشودم

من "نغمه‌ی نی" بودم‌ و چون "مویه‌ی عشاق"
با آه درآمیخته شد ،بود و نبودم

یک‌ عمر برای تو غزل گفتم و افسوس
شعری که سزاوار تو باشد نسرودم

"فاضل نظری"

 

[سَنا]

باغبانی پيرم ... ،
كه به غير از گلها ، از همه دلگيرم....

كوله ام غرق غم است....
آدم خوب كم است ....

عده ای بی‌خبرند ، عده ای كور و كرند ...
اندکی هم پكرند .... !!

... و ميان رفقا ... عده ای مثل شما ...
تاج سرند......!!

"سهراب سپهری"