شاعر‌پارسی اشعار حسین زحمتکش

[Arsin]

غزل سرودم و گفتی که شاعران آری !

بگو بگو تو به من هر چه در دلت داری


بخاطر تو به سیگار لب زدم گفتی

بدم می آید از این شاعران سیگاری


چه صادقانه برایت غزل سرودم و تو

چه بی ملاحظه گفتی: چقدر بیکاری!


ولی دوباره برایت غزل سرودم من

ولی دوباره بر آن وزن های تکراری


مفاعلن...فعلاتن...مفاعلن... گریه

مفاعلن...فعلاتن...مفاعلن.. زاری



حسین زحمتکش

 

[Arsin]

با خنده کاشتی به دل خلق ، "کاش ها"

با عشوه ریختی نمکی بر خراش ها


هرجا که چشم های تو افتاد فتنه اش

آن بخش شهر پر شده از اغتشاشها


گیسو به هم بریز و جهانی ز هم بپاش!

معشوقه بودن است و «بریز و بپاش» ها


ایزد که گفته بت نپرستید پس چرا؟

دنیا پر است این همه از خوش تراش ها؟!


از بس به ماه چشم تو پر میکشم? شبی

آخر پلنگ می شوم از این تلاشها!



حسین زحمتکش

 

[Arsin]

گیرا تر از چشم تو هم درگیر خواهد شد

زیبا ترین معشوقه روزی پیر خواهد شد


امروز تعبیرم کن اما خاطرت باشد

خوابی که یوسف دیده هم تعبیر خواهد شد


مردی که عمری تشنه ی جام محبت بود

یک روز از این نا مهربانی سیر خواهد شد


غره مشو این امپراطوری قدرت مند

با حمله ی مشتی مغول تسخیر خواهد شد


دستی بجنبان تا که امروز تو زیبا ییست

دستی بجنبان چون که فردا دیر خواهد شد


حسین زحمتکش