مطلوب رمان دردهای تدریجی | رویا نظافت کاربر انجمن یک رمان

[رویای محال]

کمیل دستی به صورتش کشید و با صدایی که سعی در آرام نگه داشتنش می‌کرد گفت:
- کجا برم مامان؟! من که از اینجور چیزها سردر نمیارم. حرفهایی میزنی‌ ها!
مهری خانم همان‌طور که یقه‌ی پالتویش را درست می‌کرد گفت:
- این‌ همه مزون این‌جا هست مادر. کاری نداره که شلوغش کردی. این طبقه مخصوص لباس عقد و عروسیه. برید مزون‌های دیگه رو هم نگاه کنید. شاید از یکیش خوشش اومد و انتخاب کرد. فقط کمیل مادر... یادت نره ها... بهش یادآوری کن که مجلسمون مختلط هست. یه لباس پوشیده و با اصالت که در شان خونوادمون باشه انتخاب کنه ها وگرنه بابات رو که می‌شناسی! علم شنگه به پا میکنه.
کمیل سرش را تکان داد و گفت:
- باشه مامان باشه. هر چی تو بگی. عجب گیری افتادیم ها اح!
مهری خانم خیلی آرام خندید و گفت:
- میمون هر چی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[رویای محال]

سریع لبخندی زد و توربان را از دست خانم اجلالی گرفت و گفت:
- ممنونم. چشم الان امتحان می‌کنم.
خانم اجلالی که توربان را دست ماهزر داد گفت:
- بیا بیرون امتحان کن. کسی توی مزون نیست خیالت راحت.
ماهزر سرش را به نرمی تکان داد و توربان را گرفت و به سمت بیرون آمد. مهری خانم دوباره با نگاه به ماهزر تمام ذوقش را درون صحبتش ریخت و همان‌طور که به سمتش می‌آمد گفت:
- به‌به. به خدا که آدم با دیدن موهات دلش می‌خواد تا صبح بهشون نگاه کنه مادر. ماشالله به موهات.
ماهزر همان‌طور که توربان را به آرامی روی موهایش تنظیم می‌کرد لبخندی زد و گفت:
- ممنونم خاله مهری شما لطف دارید.
مهری خانم خودش را به ماهزر رساند و موهای نرم و مثل ابریشم را داخل دستهایش گرفت و گفت:
- به‌به. چه قدر با توربان این لباس...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.