همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"

[عطیه]

درکوچه پس کوچه های محله ی احساس
به دنبال ردی از ترنم شعر تو...
پابرهنه بر روی شن های داغ غرور
برای یافتن شکوفه ای از باغ عشقت
قاصدکهای امید را یک به یک پردادم
تا شاید بشنوم آهنگ پرطنین صدایت را...
ای آرام از من گرفته!!!

 

[atna.vtndst]

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میکند
در شگفتم من نمی پاشد زهم دنیا چرا؟

شهریار

 

[atna.vtndst]

آخرالامر،گِل کوزه گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

حافظ

 

[atna.vtndst]

آسايش دو گيتی تفسير اين دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

حافظ

 

[atna.vtndst]

آتش بوزید و جامهٔ شوم بسوخت
وز شومی شوم نیمهٔ روم بسوخت
بر پای بُدم که شمع را بنشانم
آتش ز سر شمع همه موم بسوخت

مهستي گنجوی

 

[atna.vtndst]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟
بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا؟

شهریار

 

[atna.vtndst]

آن یار که عقلها شکارش میشد
وان یار که کوه بیقرارش میشد
گفتم که سر زلف بریدی گفتا
بسیار سر اندر سر کارش میشد

مولانا

 

[atna.vtndst]

آن دل که به شاهد نهان درنگرد
کی جانب ملکت جهان درنگرد
بی‌زار شود ز چشم در روز اجل
کان روی رها کند به جان درنگرد

مولانا

 

[atna.vtndst]

آسمان بار امانت نتوانست كشيد
قرعه ى فال بنام من ديوانه زدند...

حافظ

 

[atna.vtndst]

آن را که جمال ماه پیکر باشد
در هرچه نگه کند ، مُنوَّر باشد
آیینه به دستِ هرکه ننماید ، نور
از طلعت بی‌صفای او، در باشد

سعدی