همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"

[HAD!S]

یک عاشق

شاعر : لاله تذکری

درست مثل منی در حصار یک عاشق
بمان همیشه کنارم کنار یک عاشق

قسم به لحظۀ عاشق شدن نمی دانی
چگونه می گذرد روزگار یک عاشق

دلم هوای تو را کرده از تو لبریزم
فدای چشم تو دار و ندار یک عاشق

تمام عشق منی ، من فقط به فکر توام
تمام روز و شب این است کار یک عاشق

تویی بهانه بودن که می تپد تنها
بخاطر تو دل بی قرار یک عاشق

چقدر فاصله داریم ما دو تا از هم
که بی حضور تو خزان شد بهار یک عاشق

 

[HAD!S]

مرا ببخش

شاعر : لاله تذکری

سپرده ام دل خود را به هر چه باداباد
برای اینکه بگویم مرا ببخش استاد

چقدر اشک بریزم ، از این خطا بگذر
مرا ببخش و گناه مرا ببر از یاد

حریف چشم غم آلود و اشکبارم نیست
هزارها غزل و شعر عاشقانۀ شاد

می آمدم که ببینم تو را ولی هرگز
به مقصدم نرسیدم ببین چه شد فریاد!

مرا ببخش که تنها به تو می اندیشم
چه ها که بر سرم آمد در آن سی مرداد

مرا ببخش که اینگونه دوستت دارم
لیاقت است تو را داشتن چقدر زیاد

علاقه ام به تو سر زد به آسمان ، بی تاب ...
... شدم همین که نگاهت فقط به من افتاد

اجازه نیست که عاشق شوم ببخش مرا
که عاشقت شده ام با جمیع این اضداد

قسم که دست خودم نیست دوست داشتنت
شدم شبیه زلیخا ، مرا نکن ارشاد

و بی مقدمه می خواهمت ، ولی اینجاست
که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[HAD!S]

حس ناشناخته

شاعر : لاله تذکری

یک حس ناشناخته مثل خیال بود
چیزی نگفت بغض گلویم سئوال بود

آمد بدون حرف کمی آنطرف نشست
گویا درست مثل همین پارسال بود

دستی تکان که داد سکوتش تمام شد
اما دوباره داشتنش ، احتمال بود

عشقی نمانده بود مرا بی خیال شد
حرفی نزد ، اگر چه پر از قیل و قال بود

دیشب که من ورق زدم این زخم کهنه را
دیدم که جای پای همان عشق کال بود

من هم عبور می کنم از شهر مثل او
انگار هر چه بود فقط یک خیال بود

 

[HAD!S]

تلاطم عشق

شاعر : لاله تذکری

دو تکه ابر کشید و یک آفتاب کشید
درخت و کلبه و رودی درون قاب کشید

و با ظرافت کامل ، دقیق و با احساس
به روی بوم ، دو آهو کنار آب کشید

رساند بر لب دریا لبان آنها را
ولی به هم که رسیدند ، یک سراب کشید

تو را به صورت یک مرد بی خیال و زلال
مرا کنار تو سرشار از اضطراب کشید

خدا همین که مرا دید عاشقت شده ام
از این تلاطم نقاشی اش عذاب کشید

نمی رسیم به هم هیچ وقت ما دو نفر
چقدر آخر این عشق را خراب کشید

 

[HAD!S]

رمضان است

شاعر : مسلم آهنگری

اَینَ الرجبیون ؟ ، سراسر هیجان است
شعبان تو در جوی من اینگونه روان است

تا ماه بلندت به در آید ، چو مه نو
بر بام اذان بانگ بر آید ، رمضان است

گویا که موءذن خبرش نیست ، که گفتند:
<<آن را که عیان است ، چه حاجت به بیان است>>

از بخت بد ماست که چون نوبت ما شد
هنگامه ی خلوت چو رسد ، ماه عیان است

هر کس که تو را دیده به فریاد برآید
ای خلق مه ما نه چنین بلکه چنان است

زین مدعیان هر چه گو یند دروغ است
راز گل ما هر چه تو گویی ، همان است

تا شهر ریا ، قامت خود راست بگیرد
اندیشه ی مهتاب ، ز اندوه کمان است

 

[HAD!S]

گناه باران

شاعر : امیرعلی نوری

تقصیر اشتیاق است، یا که گناه باران
این حال عاشقانه، این چشمهاي گریان

این حس دلفریب و این عطرنم نم عشق
این عطر یاس باشد،یا گیسوي پریشان

حالی که دردلم هست،پاك ولطیف و زیباست
سخت است گریه اما،بی توشود چه آسان

لبخند تو شبیه، خندیدن بهار است
مانند چشمه اي شاد،در سینه ي بیابان

لالایی شبانه،من را خمار میکرد
گویا میان خوابم، نقش تو گشته پنهان

جاري تري ز هستی، مانند زنده بودن
هرلحظه ات شروعیست،پایان گرفته پایان

روزي تو میرسی و شعر و غزل تمام است
اما امان زهجراَت، دفتر نموده دیوان

پروانه باخیالت،پرواز و آسمان ساخت
پَرزد ولی لب او، هرگز نگشته خندان

 

[HAD!S]

فرزانه کیست

شاعر : جواد مهدی پور

ای که حسنت گشته در آفاق نقل انجمن
مانده ام در وصف رویت شعر گویم یا سخن

هرکه از خال رخت بگذشت ، او فرزانه نیست
مثل یک پروانه ای باشد که نشناسد چمن

خط قرمز می کشی تا از لبانت نگذرم
غافل از اینکه در این دنیا نه لب ماند نه من

حرف بسیار است در تعریف گیسوهای تو
پیش نامحرم نخواه از من که بگشایم دهن

جلوه زار روی تو آیینه ی طاووس هاست
در چمن از نکهت روی تو روید یاسمن

هیچ سروی همقد اندام زیبای تو نیست
هیچ دشتستان ندارد چون تو آهوی ختن

ماه را در حلقه ی چشمان خود جا داده ای
برکه ی آرام می بیند در آنجا اهل فن

 

[HAD!S]

فراموشم کرده ای

شاعر : محمد شیرین زاده

هر روز شماره ات را می گیرم

اپراتور می گوید :

" مشترک مورد نظر خاموش است "

من اما دروغش را باور نمی کنم

باید خودت گوشی را برداری

و بگویی : فراموشم کرده ای

آن وقت دیگر می روم

برای همیشه بمیرم ...

 

[HAD!S]

قصه سوختنم

شاعر : حامی شریبی

دیدی آخر
پروانه
گوشه ی لبم را
گزید
عمر پاییز
چقدرکوتاه بود
دیدی آ خر
قصه ی سوختنم
به گوش کلاغ
رسید

 

[HAD!S]

ربنا

شاعر : مسلم آهنگری

ربنا افرغ علینا ، هر چه خوب

ای که می بخشی ، گناهان و ذنوب

روشنی بخش ، از چراغ آگهی

جان ما را ، از سویدای قلوب