اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار عاشق و دلتنگ|سارا کاربر انجمن یک رمان

[_sara_]

نام مجموعه: عاشق و دلتنگ
نام شاعر: سارا
مقدمه: از کجا شروع کنم و از چه بگویم؟
از دلتنگی بگویم یا از عشق و دوست داشتن؟
دلتنگی و عشق هردو را دوست دارم، دلتنگی درست همان لحظه ای که فکر می کنی فراموش کرده ای همه چیز را یادت می‌آورد، عشق را ، خاطرات را، اشک ها را، خنده ها را، روزهای خوب و بد دیروز را.
نه می توان دلتنگی را نادیده گرفت و نه می توان عشق را کم رنگ دانست. وجود هر دوی آن ها در زندگی لازم است.

 

[SAN.SNI]

•| بسم رب العشق |•
​

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛
لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
قوانین بخش اشعار کاربران

پس از ارسال پانزده پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[_sara_]

چون گل لاله بروید عشق نابت بر دلم
جز یاد تو نشیند یادگاری در سرم

گر نپیچد عطر دلتنگی میان این هوا
می درخشد شعله ی عشق در میانِ مشعلم

 

[_sara_]

باد برده پاییز را گویی مسافر شده است
بر در خانه پلاک دی نمایان شده است

آب میشوم چون شمع مبادا خاموشم کنی
شعر میشوم بر روی کاغذ بلکه یادم کنی

 

[_sara_]

این روزها عجیب دل تنگ تو می شوم.

نمی دانم چرا؟

شاید تو بدانی، اما هر بار که می خواهم از تو بپرسم، تازه یادم می آید که خیلی وقت است رفته ای...

بغضم را در گلویم خفه می کنم.

چرا گریه کنم؟

مگر مهم است؟
وقتی که دیگر نخواهی آمد.

باورش برایم سخت است، اما تو
دیگر رفته ای...

گریه هایی که در نبودت ریخته ام، شاهد تنهایی من بوده ‏اند.

نمی‌دانم چرا رفتی ولی تازه میفهمم،
تمام اشکهایم به پای تو خشک شده اند.

 

[_sara_]

در خواب هم نمی دیدم، که روزی عاشق شوم، عاشق و دلتنگ.
خنده از یادم نبر، ای دل دلتنگ.
گریه بر رویم نزن، ای دل عاشق.
گویند که عشق پیرت می کند، دروغ است.
گویند که عشق دیوانه ات می کند، دروغ است.

مگر عشق همان نیست که آدم را مجنون و دیوانه می کند، دیوانه ی یار؟
مگر عشق همان نیست که کورت می کند،
به هر چه به جز یار؟
مرا در نبودت دل تنگی است که همدم شب هایم گریه و آه می شود.

 

[_sara_]

ای کاش بعد از رفتنت
دلتنگ تو نمی شدم
می دانی چند روز از رفتنت می گذرد؟
دفتر شعرم را اگر ببینی
شاید تو هم دلتنگ می شدی
صفحه به صفحه ی آن مرور خاطراتی است
که عاشقانه سپری کرده بودیم.

 

[_sara_]

نیمه شب از خواب بیدار می‌‌‌‌شوم
چشمانم از درد دلتنگی مثل باران اشک می‌‌‌‌‌‌ریزند
فکر کنم خواب آمدنت را دیدم.

 

[_sara_]

مگر می‌شود دلتنگ تو نشوم؟
هر روز، هر ساعت، هر دقیقه و هر ثانیه بیشتر دلتنگت می‌شوم.
دلتنگ صدات، خند‌ه‌هات، دوست دارم هایی که بهم می‌گفتی، و حتی دلتنگ آخرین گریت. گریه کردی و گفتی دلم برات تنگ میشه،زود بر می گردم.
زود که نیامدی هیچ، زود هم از کنارم رفتی.

 

[_sara_]

دلتنگی ام را به یاد آور، مگر تو همان نیستی که در نبود من حتی ثانیه ای دوام نمی آوردی؟!
پس چه شد آن همه حرف های عاشقانه ای که در گوش من نجوا می کردی؟
آه خسته ام دلبرم، خسته از تو، از خودم، از این زندگی و آدم هایی شبیه تو!
بریده ام از هر چه غم و غصه است، پیر شده ام در این حسرت و دلتنگی.
موهای بلورینم را به یاد داری؟
همان ها که چون خورشید می درخشیدند و دلبری می کردند.
بعد از رفتنت هر روز که می گذرد، سفیدی آن ها بیشتر از پیش ذوقم را برای دیدنت کور می کند!