اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار نهر نیلگون نوم | Melina کاربر انجمن یک رمان

[mel mel]

سوختم اما جز ذکر خدا لب نزدم
راز و نیاز را در جهنم نیز قطع نکردم
نماز میان خنده و تمسخر را برگزیدم
تا اینکه با آن‌ها هم‌سفر بشوم!
​

 

[mel mel]

داستان عجیبی دارد این ذکرها
کس نداند از راز مودت الله!
همانی که مرا از جهنم خونین رهاند،
لالایی ودادانگیز را در کتاب قرآن خواند.
درست است که جهنم آوار شد بر سرم
اما امیدم نرفت هرگز میان آتش نیز ز قلبم!​

 

[mel mel]

بسته بود درها به رویم،
همچو یوسف گم‌گشته اسیر بودم؛
ولیکن به سوی درهای مرده دویدم
و در این میان دریچه‌ای کوچک به رویم باز گشت
تا که مرا با خود از دنیای موت‌برانگیر دوزخ نجات بدهد.​

 

[mel mel]

خود را در بهشتی بی‌کران یافتم،
اما نه آن‌گونه که خیال داشتم.
در این بهشت چیزهایی را یافتم،
که تنها در رویاها و هدف‌هایم می‌پنداشتم.​

 

[mel mel]

بویی به مشامم خورد
بویی از یاسِ مادرانه‌ها
بویی ز یاد عشق‌ها
بوی مادرم آمد
خوشحال به سوی بوی جهیدم
که کسی دیگر را دیدم
زبانم بند آمد و
یکهو از خواب پریدم!​

 

[mel mel]

میان مسرت گریستم
اگر بگویی چه کسی را دیدم؟!
مادرم آمده بود به استقبالم
مادری که نامش را فاطمه‌زهرا(س) می‌نامند.​

 

[mel mel]

هق‌هقم اوج می‌گیرد و
نجوایم سکوت می‌شکند.
قلبم پریشان است و
عقلم بی‌خرد!‌​

 

[mel mel]

توان فکر کردن از من ربوده شد،
بی‌جان از هوش رفتم اما چیزی نشد.
دلم پرپر می‌زد از آن شوق دیدن‌ها،
می‌دانی، من بهشت را به چشم دیده‌ام حالا!​

 

[mel mel]

حال عمری گذشته و
عشق را من چشیدم
به چشم دیدم
با چشمِ دل اما.
فقط یک چیز را بدان؛
زندگیت را
با اعتماد
به او بسپار!​

 

[mel mel]

دنیا پریشان است به حالم
گرچه باید با آن بسازم
شوق دیدن‌ها کم بود،
عاشق و معشوق چه دورند.
منم بین این جهنم،
میان آدم‌ها چه بی‌تابم.
حق هم دارم،
بهشت عالمی دارد،
که دل کندن از آن،
سختی‌ها دارد.​