در حال تایپ رمان لحظه‌های پُر دردسر | سیده مریم حسینی کاربر انجمن یک رمان

miss_marynovel · 1/9/21

به نام پادشاه عالم عشق
که نامش هست نقش خاتم عشق
کد: ۴۳۶۴
ناظر: A asalezazi

خلاصه:
داستان ما درباره‌ی دختری سرسخت و بازیگوش به نام مها هست که به جاش شوخ‌طبع و مهربونه و به جاش بداخلاق. ناغافل با سر توی کندوی عسلی می‌ره که پر از اسرار و ثروت ناخواسته است. این اتفاق مسیر زندگی‌ش رو به کل تغییر می‌ده و ماجرایی پر از تنش و هیجان که مها رو درگیر عملیات‌های پلیسی و مبارزه با قاچاقچیا می‌کنه و نمی‌دونه چه سرانجامی براش رقم خواهد زد!
اما حالا ته این عملیات چی میشه خدا می‌دونه!

لینک شخصیت‌های رمان

https://forum.1roman.ir/threads/189013/

Z.MOSLEH❁ · 2/9/21

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

[COLOR=rgb(184, 49...

miss_marynovel · 2/9/21

"مقدمه"
همیشه فکر می‌کردم زندگی مثل یک پازل است. هر تکه‌ای که سر جای خودش قرار بگیرد، تصویر کامل‌تری از ما را نشان می‌دهد. بعضی وقت‌ها، یک اتفاق کوچک می‌تواند کل پازل را تغییر دهد. گاهی یک نگاه، یک کلمه، یا حتی یک سکوت ساده، می‌تواند تمام سرنوشت آدم را عوض کند. این داستان، ماجرای همان لحظه‌ای است که همه‌چیز را زیر و رو کرد."

***
'فصل‌اول'
"لحظه‌های‌پردردسر"
طبق عادت چند روزه‌اش بعداز تمومی ساعت کار، کل کارخانه را از نظر گذراند.
باوجود اینکه مش رحمان از قبل چک کرده بود اما این هفته هیچ اشتباهی نبایست در کارشان رخ می‌داد، بنابراین برای آخرین بار به سمت انتهای کارخونه به راه افتاد؛ از همان فاصله هم می‌شد بازتاب نور و حتی صدای آرام بحث و جدل را از انبار وسایل شنید.
موشکافانه چشمان خسته‌اش...

miss_marynovel · 2/9/21

بعد از رسیدن به حیاط، به سرعت وارد راهرو شدم. کفش‌هام رو توی جا کفشی گذاشتم و با قدم‌های سریع وارد پذیرایی شدم. چشمم به لامپ روشن آشپزخونه افتاد؛ «اِ مامان خوشگلم کی بیدار شده؟»
با لبخندی که روی لبام نشسته بود، گفتم:
- صبح بخیر بانوی زیبا!
یه چشمک کوچولو به طرفش انداختم.
مامان با لبخند ملیح و چشمای خواب‌آلود گفت:
- صبح بخیر! زبون باز بیا صبحانه‌تو بخور، تا دیرت نشده! ساعت ششِ!
با سرعتی که بیشتر از معمول بود گفتم:
- چشم، مامان!
واقعا یه صبحانه کامل بعد از ورزش می‌چسبید. دستش طلا، همچنان که از انرژی خاص خودش نمی‌کاست. با عجله سمت اتاق رفتم تا آماده بشم، بعد از چند دقیقه مستقیم به آشپزخونه برگشتم. چند لقمه مربای هویج خوردم و یه لیوان چای داغ رو با شوق سر کشیدم. نگاه محبت‌آمیزی به مامان...

miss_marynovel · 3/9/21

انقدر این دخترِ پر حرف، حرف زد که نفهمیدم کی رسیدم.
اولین کسی که بعد از وارد شدنم به چشمم خورد شادی بود.
- به سلام شادی خانوم خودم، باز چرا اخمات توهمه؟
شادی با یه حالت طلبکاری گفت:
- آخه نه اینکه تو همیشه زود میای بخاطر همون، زود برو آقای امیری کارت داره تنبل خانوم.
- باز چی شده؟
شونه‌ای بالا انداخت و مشغول کارش شد.
با چهره‌ی خندون رفتم لباسم رو عوض کنم و بعدش سراغ امیری برم؛ معلوم نیست دوباره می‌خواد منو کجا بفرسته.
***
آروم در زدم، بلافاصله صداش رو شنیدم!
- بفرمایید!
- سلام آقای دکتر با من کار داشتین؟
امیری سر از برگه‌های روبه روش برداشت و با نیم‌نگاهی گفت:
- آماده باش ساعت ده یه عمل مهم قلب باز دارم حواست رو جمع کن، دوست‌ ندارم اتفاق دفعه قبل دوباره پیش...

miss_marynovel · 3/9/21

خوشحال سمت خروجی بیمارستان رفتم و اولین تاکسی که دیدم سوار شدم، بهش آدرس رو دادم.
***
بعد از پرداخت کرایه به سمت مقصد راه افتادم.
فکر کنم خیلی دیر شد الانِ که ستاره من رو با خاک یکسان کنه.
دستم رو گذاشتم روی دهنم و ریز خندیدم.
چشمم خورد بهش؛ جلوی در ورودی سالن با یه دفتر کلاسور وایساده بود.
نزدیکش شدم و محکم به شونه‌اش کوبیدم و گفتم:
- بَه ستاره خانم پارسال دوست امسال منظومه‌ی شمسی!
با یه قیافه‌ی چَپَل چلاغ نگاهم کرد و با حرص گفت:
- الان دقیقاً این حرفت چه معنی داشت؟ خدایی خودت فهمیدی چی گفتی؟ جای سلام کردنش، میاد می‌زنه روی شونه من که از صبح سر پام و دارم از خستگی رو به موت میرم!
- عزیزدل یه نفس بگیر فهمیدم چقدر خسته‌‌ایی.
بعد دستم رو روی سرش گذاشتم و نوازش کردم، آخ فقط من می‌دونم که...

miss_marynovel · 4/9/21

توی راه، برای خودم قدم می‌زدم که چشمم خورد به یه بستنی‌فروشی که خیلی هم شلوغ بود.
- اُه! بستنی! همین رو کم داشتم!
از لب و لوچه‌م آب می‌چکید. بدون فکر سمتش رفتم و یه بستنی قیفی بزرگ شکلاتی گرفتم.
- "اوم، بَه‌بَه، چقدر لذیذه!"
همین‌طور که داشتم لیسش می‌زدم، نزدیک خیابون اصلی شدم. چقدر شلوغه اینجا؟ مردم مثل مور و ملخ توی خیابون در حال رفت و آمد بودن. یه لحظه چشم چرخوندم که یهو حس کردم یکی صدام می‌زنه.
- "ببخشید خانم! با شمام؟"
اول بی‌اعتنایی کردم، ولی وقتی دوباره صدا زد، به سمت صدا برگشتم.
یه پسر قدبلند، خوش‌تیپ و مرتب، حدوداً ۲۸ ساله. یه جوری نگاهم می‌کرد که انگار منو از قبل می‌شناسه. ابروهام بالا پریدن، چی می‌خواد این؟
- این کیف پول برای شماست؟
نگاهم افتاد به دستش. وای خدا، کیف من...

miss_marynovel · 4/9/21

***
یه خمیازه‌ی بلند بالا کشیدم و دست‌هام رو به سمت بالا بردم.
خدایا شکرت عجب خواب دلپذیری بود!
ساعت گوشی رو خاموش کردم و طرف دستشویی رفتم.
یکم پام رو خاروندم و بعد شروع کردم لباس‌هام رو عوض کردن؛ یه شلوار ورزشی صورتی با سیوشرت ستش که حالت مانتویی داره و تا کمی کوتاه‌تر از بالای زانوم هست رو پوشیدم و بعدش شال مشکی‌ام رو از پشت بستم و یه کلاه کپ صورتی هم سرم گذاشتم، کتونی‌ مشکیمم پوشیدم و از خونه خارج شدم.
دست‌هام رو به دو طرف باز کردم و یه نفس عمیق کشیدم.
هوای دم صبح چقدر دل‌انگیزه!
از همونجا تا نزدیک پارک رو دوییدم و هندزفریمم گذاشتم و یه موسیقی پاپ هم باز کردم.
همین‌طور سرم رو تکون می‌دادم و واسه خودم می‌دوییدم.
یکمم با خانوم‌هایی که هر روز صبح برای نرمش میان نرمش کردم!
بعد حدود بیست...

miss_marynovel · 8/9/21

***
- اَه پس این مانتوی من کجاست؟
با صدای بلند مامانم رو صدا زدم.
- مامان این مانتو آبی نفتی من رو ندیدی؟
مامانمم از توی آشپزخونه مثل خودم داد زد:
- کدوم رو میگی؟
- اونی که بلنده تا زیر زانو، زنجیر داره!
- یادت رفته خودت دیشب توی لباس‌شویی انداختیش!
رفتم توی آشپزخونه و از در آویزون شدم و گفتم:
- خوب دیشب توی لباس‌شویی بود الان کجاست؟
- توی لباس‌شویی!
با دهن باز شده گفتم:
- یعنی روشنش نکردی؟
- نه!
- مامان!
- به من چه خودت دختر به این بزرگی هستی می‌خواستی روشنش کنی!
بعد با یه تنه از کنار من گذشت.
مامان: راستی مها شب زود بیا خونه مهمون داریم!
با لب و لوچه آویزون سمت اتاقم رفتم.
- مهمون! اه حالا چی بپوشم؟
یه نگاه به ساعت توی اتاقم کردم، ساعت ده و نیمِ؛ وقتمم کمِ، حالا خوبه بابا ماشینش رو...

miss_marynovel · 10/9/21

یه مرد میان سال که روی یه ویلچر خیلی خفن نشسته بود و داشت شبکه‌ها رو همین‌طور پشت هم عوض می‌کرد.
نزدیکش شدم وقتی حضورم رو حس کرد ویلچر رو کج کرد و سمت من برگشت.
- سلام!
فقط سرش رو آروم تکون داد و دوباره سمت تلویزیون برگشت.
وا این دیگه چه مدل شه!
شونه‌ای بالا انداختم و بی‌خیال سمت آشپزخونه رفتم شاید آدم کم حرفیه، نمیدونم که!
خوب میز رو کامل چیدم و صداش زدم.
آروم اومد سمت میز یکی از صندلی‌هارو
اومدم کنار بذارم که با ویلچرش بیاد اونجا جا بگیره که یهو خیلی شیک و مجلسی از روی ویلچر بلند شد و روی صندلی نشست.
یه علامت تعجب بزرگ روی سرم نمایان شد!
اگه مشکل نداره پس چرا روی ویلچر می‌شینه.
سرم رو تکونی دادم و بهش خیره شدم.
خیلی باکلاس شروع کرد به غذا خوردن دقیق مثل این آدم‌های ثروتمند بود.
عجب!
-...

در حال تایپ رمان لحظه‌های پُر دردسر | سیده مریم حسینی کاربر انجمن یک رمان

گزینه‌های بیشتر

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

Z.MOSLEH❁

سرپرست بازنشسته‌ی کتاب + نویسنده انجمن

امضا : Z.MOSLEH❁

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

miss_marynovel

کاربر نیمه فعال

امضا : miss_marynovel

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 4)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 1, کاربر: 0, مهمان: 1)