عاشقانه‌ها عاشقانه‌های حسین پناهی

[Maede Shams]

ما تماشا چیانی هستیم
که پشت درهای بسته مانده ايم
دیر امدیم خیلی دیر
پس به ناچار
حدس می زنیم
شرط میبندیم
شک میکنیم
و آن سوتر
در صحنه
بازی به گونه ای دیگر در جریان است ​

 

[Maede Shams]

من کجا خوابم برد؟!
من می‌خوام برگردم به کودکی،
قول می‌دَم که از خونه، پاموُ بیرون نذارم، سایه موُ دنبال نکنم...
حسین پناهی ​

 

[Maede Shams]

تو سکوت می کنی
و فریاد زمانم را نمی شنوی.
یک روز
من سکوت خواهم کرد,
و تو آن روز یرای اولین بار
مفهوم دیر شدن را خواهی فهمید...!
حسین پناهی ​

 

[Maede Shams]

خدایا
دست بشکنه,
پا بشکنه
سر بشکنه
اما...
دل نشکنه...!
حسین پناهی ​

 

[Maede Shams]

از هیکل استخوانی ام
روی تخت
بودایی می سازم
و ذهنم را تا انتهای ظلمانی ترین منظومه ها
به دنبال خدا می فرستم
و دعا می کنم:
خدایا!
گربه یی برسان،
تا این همه کلاف را کلافه کند!
حسين پناهى ​

 

[Maede Shams]

نیم ساعت پیش ،
خدا را دیدم قوز کرده با پالتوی مشکی بلندش
سرفه کنان در حیاط از کنار دو سرو سیاه گذشت
و رو به ایوانی که من ایستاده بودم آمد ،
آواز که خواند تازه فهمیدم ،
پدرم را با او اشتباهی گرفته ام !
حسین پناهی
​

 

[Maede Shams]

ما چيستيم ؟!
جز ملکلولهاي فعال ذهن زمين ،
که خاطرات کهکشان هارا
مغشوش ميکند!
حسین پناهی
​

 

[Maede Shams]

کهکشانها کو زمینم؟
زمین کو وطنم؟
وطن کو خانه ام؟
خانه کو مادرم؟
مادر کو کبوترانم؟
من گم شدم در تو یا تو گم شدی در من ، ای زمان؟…
حسین پناهی ​

 

[Maede Shams]

شب در چشمان من است
به سیاهی چشمهایم نگاه کن
روز در چشمان من است
به سفیدی چشمهایم نگاه کن
شب و روز در چشم های من است
به چشمهایم نگاه کن
پلک اگر فرو بندم
جهانی در ظلمات فرو خواهد رفت
حسین پناهی ​

 

[Negar:)]

من زندگی را دوست دارم

ولی از زندگی دوباره می‌ترسم!


دین را دوست دارم

ولی از كشیش‌ها می‌ترسم!


قانون را دوست دارم

ولی از پاسبان‌ها می‌ترسم!


عشق را دوست دارم

ولی از زن‌ها می‌ترسم!


كودكان را دوست دارم

ولی از آینه می‌ترسم!


سلام را دوست دارم

ولی از زبانم می‌ترسم!


من می‌ترسم، پس هستم

این چنین می‌گذرد روز و روزگار من

من روز را دوست دارم

ولی از روزگار می‌ترسم