دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Tahmine Arjmand

[Tahmine Arjmand]

اندر این گوشه خاموش فراموش شده

کز دم سردش هر شمعی خاموش شده

یاد رنگینی در خاطر من

گریه می‌انگیزد

ارغوانم آنجاست

ارغوانم تنهاست

ارغوانم دارد می‌گرید

چون دل من که چنین خون ‌آلود

هر دم از دیده فرو می‌ریزد

ارغوان

این چه رازیست که هر بار بهار

با عزای دل ما می‌آید؟

که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است

وین چنین بر جگر سوختگان

داغ بر داغ می‌افزاید؟

ارغوان پنجه خونین زمین

دامن صبح بگیر

وز سواران خرامنده خورشید بپرس

کی بر این درد غم می‌گذرند؟

ارغوان خوشه خون

بامدادان که کبوترها

بر لب پنجره باز سحر غلغله می‌آغازند

جان گل رنگ مرا

بر سر دست بگیر

به تماشاگه پرواز ببر

آه بشتاب که هم پروازان

نگران غم هم پروازند

ارغوان بیرق گلگون بهار

تو برافراشته باش

شعر خونبار منی

یاد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Tahmine Arjmand]

زين گونه‌ام كه در غم غربت شكيب نيست

گر سر كنم شكايت هجران غريب نيست

جانم بگير و صحبت جانانه‌ام ببخش

كز جان شكيب هست و ز جانان شكيب نيست

گم گشته‌ی ديار محبت كجا رود؟

نام حبيب هست و نشان حبيب نيست

عاشق منم كه يار به حالم نظر نكرد

ای خواجه درد هست و لیكن طبیب نیست

در كار عشق او كه جهانیش مدعی است

اين شكر چون كنیم كه ما را رقیب نیست

جانا نصاب حسن تو حد كمال یافت

وین بخت بین كه از تو هنوزم نصیب نیست

گلبانگ سایه گوش كن ای سرو خوش خرام

كاین سوز دل به نـاله‌ی هر عندليب نيست

ابتهاج

 

[Tahmine Arjmand]

الا ای غمت، شادیِ جان ما


تویی راحت جان پژمان ما





دلی کو جهانیست بردی، برو


چه افتاده یی در پیِ جان ما





پری رویی از مردمت باک نیست


زدیوان نترسد سلیمان ما





غم تو چو کرد از دل ما حَرَم


چو کعبه شریفست ارکان ما





چو از مشرب عشقت آبی خوریم


زدنیا بریده شود نان ما





چرا ما ز مردم گدایی کنیم


جهان سر به سر، مُلک سلطان ما





همین بخت واقبال مارا بس است


که ما آن اوییم و اوآن ما





نگیریم چون عنکبوتان ، مگس


که عَنقا شکارند مرغان ما





ندانم که بی اینچنین خار وگل


به دست کِه بودی گریبان ما؟





ننالم ز فرقت اگر روز وصل


برآید ز شب های هجران ما





چو یوسف به یعقوب خواهد رسید


سُرورست در بیتِ اُحزان ما...





سیف_فرقانی

 

[Tahmine Arjmand]

توی این شعر


تاریخ تولد تو کمی خط خورده است


مرا ببخش عزیزم …


شعری فراموشکار است و دیوانه


اگر بپرسی :دوستت دارم


بی درنگ می گویم:


دلم یک پرنده می خواهد


یک پرنده ی وحشی


مثل همان عقاب باشکوه


که یک روز


خواب آرامش را


میان سنگ های کوهستانش رها کرد


و به رویای من آمد.


باز هم اگر بپرسی: دوستت دارم


خواهم گفت:


مرا کمی مهربان تر نگاه کن!





پروین_سلاجقه