- تاریخ ثبت‌نام
- 17/8/24
- ارسالی‌ها
- 75
- پسندها
- 245
- امتیازها
- 1,048
- مدال‌ها
- 3
سطح
2
- نویسنده موضوع
- #71
فکر چندانی نمی‌کنم و سال دو هزار را وارد می‌کنم. حتی نمی‌دانم با این تصویر بی‌جان، عددهای واردی‌ام را درست می‌زنم یا نه. گوشی در دستم می‌لرزد. اشتباه است.
با احمقی تمام ۱۲۳۴ را می‌زنم. باز می‌لرزد. عدد احمقانه‌ی بعدی‌ام چهار تا صفر است و باز، می‌لرزد. می‌خواهم پنجاه پنجاه را امتحان کنم که می‌بینم دیگر اعدادش مقابلم نیست. گوشی سی ثانیه قفل شده‌است.
مغزم می‌خواهد از عصبانیت گوشی را به دیوار بکوبد اما هشدارهای قلبم مانع می‌شوند. حال چه کنم؟ خودخوری؟ گریه؟ نکند باید فریاد بزنم؟
بی‌خیال گوشی می‌شوم و همان‌طور که قبلاً بود آن را سرجایش می‌گذارم. نباید بیشتر از این ریسک در این‌جا ماندن را به جان بخرم. نگاهی به اتاق می‌اندازم و در بین راه رفتن، مردد می‌مانم. سه کشوی دیگر را هنوز بررسی نکردم،...
با احمقی تمام ۱۲۳۴ را می‌زنم. باز می‌لرزد. عدد احمقانه‌ی بعدی‌ام چهار تا صفر است و باز، می‌لرزد. می‌خواهم پنجاه پنجاه را امتحان کنم که می‌بینم دیگر اعدادش مقابلم نیست. گوشی سی ثانیه قفل شده‌است.
مغزم می‌خواهد از عصبانیت گوشی را به دیوار بکوبد اما هشدارهای قلبم مانع می‌شوند. حال چه کنم؟ خودخوری؟ گریه؟ نکند باید فریاد بزنم؟
بی‌خیال گوشی می‌شوم و همان‌طور که قبلاً بود آن را سرجایش می‌گذارم. نباید بیشتر از این ریسک در این‌جا ماندن را به جان بخرم. نگاهی به اتاق می‌اندازم و در بین راه رفتن، مردد می‌مانم. سه کشوی دیگر را هنوز بررسی نکردم،...
