دلنوشته مجموعه دلنوشته‌های نَحیط | دیاناس کاربر انجمن یک رمان

[Kalŏn]

هوالحق
نام مجموعه: مجموعه دلنوشته‌های نحیط
نویسنده: دیاناس(ماهی‌قرمز)
مقدمه:
و قسم به انحطاط بندبند قلبم، به نورِچشمیِ تنم، تمام جانم؛ تو را برای زیستن در این بندِ پرماجرا و ملوث، برای ابدیت خواست و تو قوی بی‌تکرار و منزوی این مَثَل بودی که از اسارت دستانم گریختی تا حضورم، آزادیت را مخل نشود.

نحیط؛ کلمه‌ای عربی، در واژه به معنای گریه‌ای‌ست که ظاهر نشده و بندبند سینه را می‌شکافد.​

 

[Narges.sh]

•| بسم رب القلم |•
آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
***
قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"
پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

سر به دل بگذار تا بگویمت من زاده‌ی حزنم! که به جای عشق، حزن در خلوتگه زنان این خاندان ارث‌به‌ارث چرخید. طلسم ما این‌گونه بود؛ چیزی زمینمان نمی‌زد جز ملالی که از عشق، پیچک درنده‌ی زندگی‌مان می‌شد.​

 

[Kalŏn]

ندیدی که رنج ژرفای تنم را سیل دمان و سفاک دلتنگی به عمق اقیانوس افکار می‌کوبید و من یگانه مولود رنج‌دیده‌ی بومی که وارث رنج و میراث‌دار حزن بود و مسبب تمامش بیماری خفته در این خاک بود؛ عشق!​

 

[Kalŏn]

زانوانم سکوت و صبرند؛ که هر زمان رنج و حزنت یقه‌شان را فشرد، توبیخ زمین را به جان نگاشتند تا کوه راسخ صبرشان فرو نریزد. که تمام عمر را به پاس حضور برگ سبز صبر، از موی پاره‌شده‌ی طاقت، ریسمانی از حیات برای خود بافتند. ​