اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار تنها ترین، تنها | kosar.salari کاربر انجمن یک رمان

[.کوثر.]

(تویی)
جان تویی یار تویی
همدم و غمخوار تویی
جسم منم روح تویی
شانه کش موی تویی
(کوثر سالاری)

 

[.کوثر.]

چه بگویم چه نگویم تو کنی یاد مرا
همدمم با تو خوشم عشق دغل کار مرا
(کوثر سالاری)

 

[.کوثر.]

(رهایم کن)
رهایم کن،رهایم من
که من همواره مسکینم
گرم همراه رنگینم
فدای اشک ننگینم
ننازم من،که بشتابم
که من همراه طنازم
گواهت را دهم امروز
که پیر من مثل دیروز
شود خون از لبش جاری
که حال غم نمی دانی
(کوثر سالاری)

 

[.کوثر.]

(سرو)
مرنجان دلم را
که مرد دلیرم
منم مرد میدان
من آن سرو پیرم
(کوثر سالاری)

 

[.کوثر.]

(چشم دل)
دو چشم دل من شده محو رویت
رها کن مرا چون شدم محو مویت
در این دره ی ناگهان چون بمانی
فدایت شوم همچو آب روانی
کزین جا برو همچو باد بهاری
برو تا نفهمم که تو دور و نابی
(کوثر سالاری کاربر انجمن یک رمان)

 

[.کوثر.]

(دلم)
دلم را بخوان با تمام وجودت
مهم نیست که پاشد همه تارو پودم
ربودی دلم را و مردم ز عشقت
دلم را تو بردی وسوخت سرشتت
(کوثر سالاری کاربر انجمن یک رمان)

 

[.کوثر.]

بسی رنج بردم براین جایگاه
دل من بمرده دراین بارگاه
(کوثر سالاری کاربر انجمن یک رمان)

 

[.کوثر.]

(مژده)
از تو به ما نیامده
روز خوشی زدست تو
مژده به خانه آمده
آمدن هوای تو
غصه وغم رها شده
چون که به این ره آمدم
تا که تورا ببینمو
حال خودم رها شدم
مژده بده ک ای رفیق
حال مرا،که این خوش است
مرگ بخوانده اس مرا
حالِ من این چنین خوش است
(کوثر سالاری کاربر انجمن یک رمان)

 

[.کوثر.]

اشتباه واشتباه،پرتگاه و زخم ودرد.
اینها حال درگر روز من است.
گریه کردم غم خریدم،این جهان مال من است.
تاکه فریادم نمی خواند،کجا؟
عرش،تا فرش وزمین وآسمان
عشق وعرفان و قنوتی درنماز
میبرد غم از وجودم این رفیق
میزند برگ از سجود این شفیق
(کوثر سالاری کاربر انجمن یک رمان)

 

[.کوثر.]

زندگیم بدون تو
حلقه ی تاریک غم است
حال مرا باخود ببین
که با تو من چه سرخوش است.
(کوثر سالاری کاربر انجمن یک رمان)