همگانی تاپیک جامع دلنوشته های شما|انجمن یک رمان

[M.Fakher]

نوشته‌ای برای او...


اون تنهاست...نه در اطرافش بلکه در ذهنش تنهاست...
کسی که شکست از نزدیک ترین افرادش از مردهای زندگیش از کسانی که باید برای او بهترین میبودند و نشدند ...
اوهمچنان باقیست نه روحش بلکه جسمش و نبودن روحش تنها در زمانی که مشخص است که با تمام سعیش به تو با لبخندی مصنوعی با چشم های غمگین میگوید خوبم...
نابخشودنی است اشتباهات نزدیکان او...مردان او اما او همچنان می‌ماند, نمی‌بخشد اما میماند...
چه سخت است شاد بودن اورا دیده باشی...ولی فقط دیده باشی این برای گذشته باشد نه حال...آه دلم برای خنده های از ته دل او تنگ شده...خنده های اورا چه کسی باز می‌گرداند؟

 

[Regina]

دلم لک زده بود برایت، برای اینکه نگاهت کنم. نگاهم را بدوزم به نگاه شب رنگت و تو هم از همان لبخند ها تحویلم بدهی! از همان هایی که از همان روز اول دلم را برد! چشم هایم را که بستم، تصویرت امد پشت پلک هایم. می ترسیدم خیال باشد و خیال هم بود... می ترسیدم که وقتی چشم هایم را باز میکنم دیگر نباشی! اما راستش را بخواهی، هرگجا را که نگاه می کردم تو را می دیدم. اری کاملا دیوانه شده بودم! همه جا تو بودی و تو! کافی بود دستم را دراز کنم تا تو را بگیرم! اما می دانستم که خیالم با لمس تو بر باد خواد رفت! اما امان از بوی موی تو... اصلا من از همان اول عاشق موهایت شدم، عاشق آن تاب و تب موهایت... دلم را به دریا زدم چشم هایم را باز کردم.خدای من؟ من اشتباه میکنم؟ تو با زهم همه جا بودی من همچون مجنون گریه سر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Niyosha22]

زندگی چون جاده ای است
گاهی سر بالاست
گاهی سرازیریست
چه تند روی چه آهسته
تهش به دره‌ای عمیق ختم می‌شود...

 

[زینب میشی]

آغوشی مهربان میخواهم
و شانه ای
برای تکیه دادن
شانه ای برا هق هقم
دستی مهربان که نوازشگر
بر سرم کشیده شود
و زبانی با محبت که آرام بخش
حال پریشانم گردد

زینب میشی

 

[Abiii]

چشمانت رابه رویم نبند

توقع ندارم که بگویی دوستم داری

توقع مهربانی آغوشت راهم ندارم

فقط...فقط بگذار کمی برای لحظات آخرنگاهت کنم

Abeir Bavi​

 

[!Doyle #]

شهری خواهم ساخت
که گُل هایش از روی گُل تو باشند
رود هایش از لبخند تو جان بگیرند
آفتابش از برق خاص نگاه توباشد
و به تماشای آن مینشینم
تا شاید ثانیه ها
تورا بازگردانند...!
#غریبه

 

[Àli Řeza]

مسلمأ نباید اینطور میشد
نباید دست روی دست میگذاشتیم که دلتنگی مچاله‌مان کند و بیَندازد کنارِ بی قیل و قال شدن..
بی قیل و قال شدن از معنای مهم نبودن نه
از نوعِ ”ساختن با شرایطی که کمی به مزخرفی می‌نماید”
از نوع دیدن و چشم را به بیخیالی زدن!
راستش حتی پَرت‌شدگی از زاویه‌ای به زاویه‌ی دیگر در ابعادِ ”دل”،خودش کم از مچاله شدن و پَرت شدن به آن دنیای پوچ ندارد..
و حتمأ تو میدانی چقدر تحملِ این اوضاعِ اسفناک سخت است.. لاجَرم،چاره ای نیست!
و شاید چاره ای هم باشد؛آن‌هم ”زمان” که حتی گفتنش حِرص درآور ترین است و هروقت این کلمه را میگویم،انگار دلم میخواهد با کله توی دیوار بزنم!
خلاصه خیلی‌وقت است بیمار شده ام..
به”ساختن با شرایطی که کمی به مزخرفی می نماید”
و این مچاله شدن راهی ندارد جز...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Àli Řeza]

فکرمیکنم هر آدمی که غمی را تجربه میکند،باری به بارِ قبلی آن غم برای نفرِ بعدی اضافه می‌شود.
اصلا یکی از جذابیّت‌های ادبیات برای من همین است
مثلأ "به سَر رسید امید و طلب به سَر نرسید" را که حافظ گفت،آن موقع ها این بیت زیاد درد نداشت؛ از آن به بعد هر کس که امیدش به طلب نَینجامید،غمی به غم‌های این مِصرع افزود و امروز این به ما رسید و ما هم غم به آن می‌افزاییم و می‌دهیم بعدی‌ها.
و وای به حالِ ما که دیر به دنیا آمدیم و وای‌تر به حالِ آنان که دیرتر به دنیا می‌آیند،که کاش نیایند..

Àli Ŗeža

 

[Mahsa_sheykh]

امروز در همان پارک همیشگی، قاصدکی را دیدم.
او هم تنها بود؛ مثل من...
او هم دل‌شکسته بود؛ مثل من...
درد نبودنت را با او قسمت کردم؛ می‌دانی چه شد؟
او هم مرا تنها گذاشت؛ مثل تو.

 

[Dizzy]

دلتنگ که باشی
تمام آسمان هم پیش چشمانت
به تو تقدیم کنند
دلت تنها یک چیز را
به پیش چشمانت به صلیب
می کشد...!
آن هم نام‌ زیبای او!
#خانم گیج