نویسندگان، مهندسان روح بشریت هستند.
دیالوگ دیالوگ‌های ماندگار سینمای بین‌الملل
- نویسنده موضوع SAmirA
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 1,380
- بازدیدها 28,528
-
- برچسبها
- اشخاص معروف تراژدی دیالوگ های ماندگار طنز عاشقانه فیلم نوستالژی کتاب،
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 271
- پسندها
- 3,622
- امتیازها
- 16,513
- ارسالی‌ها
- 271
- پسندها
- 3,622
- امتیازها
- 16,513
بتمن: می‌خوای من رو شکنجه بدی؟
بین: آره! ولی نه شکنجه‌ی بدنی! شکنجه‌ی روحی!
بتمن: من کجام؟
بین: خونه! جایی که حقیقت رو درباره‌ی یأس درک کردم. همون‌طوری که تو درک خواهی کرد. یه دلیل هست که این زندان، بدترین جهنم روی زمینه: امید!هرکی در طول قرن‌ها اینجا زندانی بوده؛ به نور نگاه می‌کرده و بالا رفتن از دیوار به سمت آزادی تو تصوراتش بوده. چه آسون، چه ساده! مثل کشتی‌شکسته‌هایی که بخاطر تشنگی غیرقابل تحمل، به آب دریا رو می‌آرن! خیلی‌ها در حال تلاش مردن! من اینجا متوجه شدم که بدون امید، آدم نمی‌تونه یأس واقعی رو تجربه کنه! پس وقتی به زور بر گاتهام مسلط بشم، به مردم امید واهی می‌دم تا روحیه‌ی کاذب بگیرن. اونا رو به این باور می‌رسونم که می‌تونن نجات پیدا کنن، تا وقتی دارن عاجزانه از هم تقاضا...
بین: آره! ولی نه شکنجه‌ی بدنی! شکنجه‌ی روحی!
بتمن: من کجام؟
بین: خونه! جایی که حقیقت رو درباره‌ی یأس درک کردم. همون‌طوری که تو درک خواهی کرد. یه دلیل هست که این زندان، بدترین جهنم روی زمینه: امید!هرکی در طول قرن‌ها اینجا زندانی بوده؛ به نور نگاه می‌کرده و بالا رفتن از دیوار به سمت آزادی تو تصوراتش بوده. چه آسون، چه ساده! مثل کشتی‌شکسته‌هایی که بخاطر تشنگی غیرقابل تحمل، به آب دریا رو می‌آرن! خیلی‌ها در حال تلاش مردن! من اینجا متوجه شدم که بدون امید، آدم نمی‌تونه یأس واقعی رو تجربه کنه! پس وقتی به زور بر گاتهام مسلط بشم، به مردم امید واهی می‌دم تا روحیه‌ی کاذب بگیرن. اونا رو به این باور می‌رسونم که می‌تونن نجات پیدا کنن، تا وقتی دارن عاجزانه از هم تقاضا...
امضا : Hab85__
- ارسالی‌ها
- 13,757
- پسندها
- 128,110
- امتیازها
- 96,873
- مدال‌ها
- 36
