مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[AVA_SEY]

شمع
دوست دارم شمع باشم در دل شب‌ها بسوزم
روشنی بخشم به جمع و خودم تنها بسوزم

تنها
~*~*~


من چه تنها و غریبم بی تو در دریای هستی

ساحلم شو غرق گشتم بی تو در شب‌های مستی

 

[ملکه جهنمی❄]

تنها
~*~*~


من چه تنها و غریبم بی تو در دریای هستی

ساحلم شو غرق گشتم بی تو در شب‌های مستی

شب
علی آن شیر خدا شاه عرب
الفتی داشته با این دل شب

 

[(فاطمه1381)]

شب
علی آن شیر خدا شاه عرب
الفتی داشته با این دل شب

خاطره

کاش می‌شدخاطره ها را شست
خاطره ها گرچه شیرین اند اما
گاهی خاطره ها تلخ اند تلخ تر از زهر
زیرا پدیدآورنده خاطره ها نیستند،نیستند

 

[._.Negar]

"زهر"
تورا من زهر شیرین خوانم ای عشق،
که نامی خوش تر از اینت ندانم!
وگر هر لحظه رنگی تازه گیری؛
به غیر از زهر شیرینت نخوانم...

*باید کلمه ای که انتخاب میکنی تو شعر قبلی وجود داشته باشه ._.*

 

[گل گیسو]

عشق
دربستر عشق لاله‌ها باید کاشت
باشوق دلی، شقایقی باید کاشت
عاشق همه وقت ساز بر دست نهد
درپیش همه شوق دگر خواهد داشت

 

[(فاطمه1381)]

عشق
دربستر عشق لاله‌ها باید کاشت
باشوق دلی، شقایقی باید کاشت
عاشق همه وقت ساز بر دست نهد
درپیش همه شوق دگر خواهد داشت

ساز

با من حرف بزن
صدایت هم نوایی تمام سازهاست
کودکان هنوز در گلویت می رقصند
و چیزی از جنگ نمی دانند

 

[گل گیسو]

ساز

با من حرف بزن
صدایت هم نوایی تمام سازهاست
کودکان هنوز در گلویت می رقصند
و چیزی از جنگ نمی دانند

نوا
آخر اين شور و نوا بدرقه ي راه صبا
كه هنر مي رود و شور و نوا می‌ميرد

از وفاداري اين قبله ي ارباب هنر
رخ نتابيد خدا را كه وفا می‌ميرد

عمر جاويد به هر بي هنر ارزاني نيست
علت آن است كه خود آب بقا می‌میرد

 

[(فاطمه1381)]

نوا
آخر اين شور و نوا بدرقه ي راه صبا
كه هنر مي رود و شور و نوا می‌ميرد

از وفاداري اين قبله ي ارباب هنر
رخ نتابيد خدا را كه وفا می‌ميرد

عمر جاويد به هر بي هنر ارزاني نيست
علت آن است كه خود آب بقا می‌میرد

بقا


با آن که می‌رسانی آن باده بقا را
بی تو نمی‌گوارد این جام باده ما را
مطرب قدح رها کن زین گونه ناله‌ها کن
جانا یکی بها کن آن جنس بی‌بها را

 

[Alie.Z]

بقا


با آن که می‌رسانی آن باده بقا را
بی تو نمی‌گوارد این جام باده ما را
مطرب قدح رها کن زین گونه ناله‌ها کن
جانا یکی بها کن آن جنس بی‌بها را

رها



اگر تو عاشقی غم را رها کن
عروسی بین و ماتم را رها کن
تو دریا باش و کشتی را برانداز
تو عالم باش و عالم را رها کن
«مولانا»

 

[(فاطمه1381)]

رها



اگر تو عاشقی غم را رها کن
عروسی بین و ماتم را رها کن
تو دریا باش و کشتی را برانداز
تو عالم باش و عالم را رها کن
«مولانا»

دریا


کجایی ساحل آرامش دریای طوفانی
پریشان بودم ای دریا تو را طوفان صدا کردم