همگانی "تاپیک جامع گزیده اشعار شاعران"

[atiyeh]

تا بپیوندد به دریا، کوه را تنها گذاشت
رود رفت اما مسیر رفتنش را جا گذاشت
◽
هیچ وصلی بی جدایی نیست این را گفت و رود
دیده گلگون کرد و سر بر دامن صحرا گذاشت
◽
هر که ویران کرد ویران شد در این آتش سرا
هیزم اول پایه ی سوزاندن خود را گذاشت
◽
اعتبار سربلندی در فروتن بودن است
چشمه شد فواره وقتی بر سر خود پا گذاشت
◽
موج راز سر به مهری را به دنیا گفت و رفت
با صدف هایی که بین ساحل و دریا گذاشت

#فاضل_نظری

 

[atiyeh]

آخرش شرح غمم روی زبانها افتاد
همه گفتند که خیبر شکن از پا افتاد

آه ، رفتی و تمام بدنم می لرزد
پهلوان تو زمین خورد ، وَ از نا افتاد

غسل جسم تو بود سخت تر از هر کاری
کوه ، پاشیده شد و بر روی دریا افتاد

دو سه ماه است که رخسار تو با پوشیه است
چشم من بر رخ نیلی تو حالا افتاد

مَحرمت بودم و نامَحرم زخم بدنت
این چه زخمی ست که بر بازوی تو جا افتاد ؟

بشکند دست کسی که ... اثرش معلوم است
جای دستی به روی صورت حورا افتاد

با یتیمان تو همناله شده جبرائیل
ولوله در وسط عرش معلّی افتاد

ساحلم بودی و رفتی و نگفتی با خود ...
که علی در وسط موج بلایا افتاد

با چه رویی بدنت را بدهم بر پدرت
لبم از شرم ، ز هر صحبت و نجوا افتاد

با چه رویی به پدرجان تو این را گویم ...
"پیش چشمان همه ، ام ابیها افتاد"

#رضا_قاسمی

 

[atiyeh]

من دلم پیش کسی نیست، خیالت راحت
منم و یک دل دیوانه خاطر خواهت
باز فکرت به کجاها نکشیدست عزیز؟
کوچه جای پای مرا،بی تو ندیدست عزیز
فکر من نیستی،اما به خودت فکر بکن
بی تو من ثانیه ای تاب......خودت فکربکن
میشود جز تو دلم پیش کسی گیر کند؟
نکند عقل تو را اینهمه درگیر کند!...
بخدا اینهمه تحقیر شدن حقم نیست
خوار هم میشوم اما گل من ،حقم نیست
دست بردار،من از این فاصله ها میترسم
مشکلم حل نشد ازمساله ها میترسم
دست بردار ،بیا ،پای رسیدن دارم
با تو باید که درین جاده قدمبگذارم
دست بردار،بیا،من که دلم را دادم
من ک در هر نفسم عطر تو را جا دادم!
چشم از دوری تو تر بشود!؟حقش نیست
دل من از دست تو پرپر بشود !؟حقش نیست
من دلم پیش کسی نیست ،تو را میخواهم!
آسمان دلم ابریست ، تو را میخواهم!

 

[atiyeh]

اگر آن تُرک شیرازی بدست آرد دل ما را
ندارم تا به او بخشم مگر یک دانه خرما را

تعجب دارم از حافظ چقدر اهل کرم بوده
به خال هندویی داده سمرقند و بخارا را

عجب رسمی؛ در آن دوران، همه بخشنده و خندان
نه چون حالا که دزدیدن عصای کور و بینا را

نزاع و جنگ در خانه؛ همه محتاجِ یارانه
دگر عشقی به سر ناید، نه یوسف نه زلیخا را

نبینی خنده‌ای بر لب، به سیما گریه است هر شب
چرا مجنونِ ما در سر ندارد عشقِ لیلا را؟

چرا فرهاد در مانده به اقساطِ عقب مانده؟
نه شیرین را دگر خواهد نه آن زلفِ چلیپا را

درِ بت‌خانه‌ها باز و درِ میخانه را بستند
چرا مکر و دغل‌بازی گرفته جای تقواٰ را

تمام چشمه‌ها خشکید و اشک چشم‌ها جاریست
کلاغ و کرکس و جغدی گرفته جای عنقا را

نه تاکی مانده در باغی، نه ساقی را میِ باقی
نبینی تخت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[atiyeh]

نیستی، انگیزه‌های خویش را گم کرده‌ام
بی تو من حال و هوای خویش را گم کرده‌ام

نیستی حتی قدم برداشتن مشکل شده ا‌ست
نیستی، انگار پای خویش را گم کرده‌ام

آنقَدَر بی حرف و ساکت خیره بر در مانده‌ام
پیش خود حتی صدای خویش را گم کرده‌ام

کَشتیَم، در قلب طوفان حبس و سکّانم رهاست
در تلاطم ناخدای خویش را گم کرده‌ام

یک مسافر گشته‌ام بی تو که در شهری غریب
خانه‌ی تک آشنای خویش را گم کرده‌ام

این منم بی تو... بلاتکلیف و سردرگم، ببین
در سیاهی روشنای خویش را گم کرده‌ام

#فریبرز_رضانواز

 

[h.kouhi]

وه که جدا نمی‌شود نقش تو از خیال من
تا چه شود به عاقبت در طلب تو حال من
ناله زیر و زار من زارتر است هر زمان
بس که به هجر می‌دهد عشق تو گوشمال من
نور ستارگان ستد روی چو آفتاب تو
دست نمای خلق شد قامت چون هلال من
پرتو نور روی تو هر نفسی به هر کسی
می‌رسد و نمی‌رسد نوبت اتصال من
خاطر تو به خون من رغبت اگر چنین کند
هم به مراد دل رسد خاطر بدسگال من
برگذری و ننگری بازنگر که بگذرد
فقر من و غنای تو جور تو و احتمال من
چرخ شنید ناله‌ام گفت منال سعدیا
کآه تو تیره می‌کند آینه جمال من

سعدی

 

[znbw]

وقتی که میخندی
شب شاعر بهاریست
سارا
دلیل سبزه های
شهر ساریست
وقتی خزر هم رنگ چشمان تو باشد
هر موج فصل تازه ای از بی قراریست
وقتی که طهران میشود شهر تغزل
یعنی صدای پای تو در شهر جاریست
طهرانه مرکز(دانشگاه ازاد طهران) واحده سارا ندارد
سارا ولیکن دکترای افتخاریست

-سارا معشوقه شاعر میباشد
شعری از سید احمد حسینی

 

[znbw]

تنها اگر یک لحظه از من دور میشد
دنیا شبیه موی سارا بور میشد
هی بی قراری
بی قراری
بی قراری
تا بی قرارش میشدم
مغرور میشد
بی بی برایت چارقل میخواند سارا
اینگونه چشمان حسودان کور میشد

سارا معشوقه شاعر میباشد
شعری از سید احمد حسینی

 

[znbw]

یه روزی دلت برای همه دلتنگیام تنگ میشه :)

 

[hadi]

“آه می بینم، می بینم
تو به اندازه تنهایی من خوشبختی
من به اندازه زیبایی تو غمگینم
چه امید عبثی
من چه دارم که ترا در خور؟
هیچ -
من چه دارم که سزاوار تو؟
هیچ-
تو همه هستی من، هستی من
تو همه زندگی من هستی
تو چه داری؟
همه چیز -
تو چه کم داری؟
هیچ”
حمید مصدق