در حال تایپ رمان اتُمیک | مائده.خلف کاربر انجمن یک رمان

[Madhklf]

شکیب نگاهش را از زمین گرفت و به چشمان آبی رنگ شاهین که در رگه‌هایی از رنگ سرخ گم شده بود، خیره شد. جمشید سیگارش را در ظرف خاموش کرد و به همراه عدنان به سمت شکیب آمدند. دستانش را گرفتند و او را به عقب کشاندند. شکیب توام با خشم گفت:
- ولم کنین!
او را به دیوار چسباندند و با پایشان پای او را قفل کردند تا مبادا ضربه‌ای بزند. شکیب تقلا کرد اما نتوانست از حصار دستانشان آزاد شود. رو به شاهین که به آرامی به سمتش می‌آمد فریاد زد.
- من کار درست رو کردم شاهین! سعی داشتم نجاتش بدم...کاری که تو نکردی.
شاهین با جدیت گفت:
- یعنی تو بیشتر از من می‌فهمی؟
شکیب توام با خشم گفت:
- شاید!
روبه‌رویش قرار گرفت. گستاخی که در وجودش بود را باید یه طوری جلویش را می‌گرفت.
- من از کسی که سر خود کاری انجام بده خوشم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

چشمانش را به سختی از هم باز کرد و اطرافش را نگاهی انداخت. در اتاقش به روی تخت دراز کشیده بود. محمد کف سرامیک سرد تکیه بر دیوار نشسته بود و رایلی را نوازش می‌کرد. نگاهش را از محمد گرفت. بی‌هوش و یا خواب نبود، فقط چشمانش را از درد بسته بود. پتو را کنار زد و نیم خیز شد که توجه محمد را به خودش جلب کرد. از جا برخاست و به سمتش آمد. دست بر شانه‌اش گذاشت و مانع از تکان خوردنش شد. شکیب بی‌آنکه چموشی کند، دراز کشید و چشمانش را از درد بهم فشرد. با بی‌حالی زبان گشود:
- درد دارم!
محمد با ناراحتی گفت:
- می‌دونم شکیب؛ کتکت زد، نازت که نکرد.
شکیب خطاب به محمد توام با حرص گفت:
- سگ تو روحت مادر...!
محمد بی‌آنکه ناراحت و یا خشمگین شود گفت:
- تا تو باشی سر خود کاری انجام ندی! اگه می‌دیدنت؟ اگه از روی ماشین...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

محمد سری تکان داد، از جا برخاست و به سمت کمد قدم نهاد. درش را که باز کرد لباس‌های الناز را کنار لباس‌های شکیب دید. باید این‌ها را بر می‌داشت، نه اینکه نگه دارد؛ اما اکنون موقعش نبود که بابت این کارش دعوا راه بندازد. پیرهن و شلوار جین مشکی رنگی برداشت و به سمتش آمد. همان‌طور که لباس تنش می‌کرد و دکمه‌ی پیرهنش را می‌بست اشکی بر دست محمد چکید که با نگرانی نگاهش کرد.
- درد دارم.
محمد با نگرانی گفت:
- نیاز هست بریم دکتر؟
شکیب دستی به چشمان خیسش کشید و با صدایی گرفته گفت:
- مواد می‌تونه حالم رو خوب کنه.
محمد زیر لب گفت:
- کجا گذاشتی؟
شکیب با انگشت به میز آرایشی روبه‌رویش اشاره کرد.
- پشت کشو دومی.
محمد از جا برخاست. کشو را باز کرد و پس از کنار زدن چند دست جوراب، سرنگ را به همراه گاروی قرمز...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

کیوان رو به شاهین کرد و گفت:
- من دیدم که بنیامین ماشین سرقتی رو سوزوند. هرچی که هست اروند می‌دونسته قراره چه اتفاقی بیافته.
این قانون کار شاهین بود. ماشین‌های سرقتی را، پس از اتمام کار باید اسقاط و یا می‌سوزاندن. ماشین سرقتی هیچ وقت به نزد صاحبش بازگردانده نمیشد. فقط گاهی در تعقیب و گریز که مجبور به رها کردن ماشین بودند، صاحب ماشین شانس دوباره دیدن ماشینش را داشت.
کیوان سرش را تکانی داد و گفت:
- یعنی هر جفت‌شون نقشه داشتن.
اروند از جا برخاست و ترسیده به شاهین چشم دوخت. حرف کیوان یا به قولی سرنخش، او را آشفته کرد.
- شاهین من...از هیچ نقشه‌ای خبر ندارم. من وظیفه‌ام رو درست انجام دادم؛ همون‌طور که ازم انتظار داشتی... .
شاهین به میان کلام آمد و رو به او گفت:
- وقتی یکی احساس ترس داشته باشه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

سمانه هق‌هق کرد. دهان بسته مانع از پیچیدن صدای بلندش در فضا میشد. قصد کرد خودش را به پسرش برساند که به خودش می‌پیچید و درد می‌کشید، اما عدنان با گذاشتن پای راستش بر کمر سمانه مانع از حرکتش شد. اروند که در بهت فرو رفته بود و ناباورانه در خون غلتیدن پسرش را تماشا می‌کرد، جوابی نداد؛ که کیاوش اسلحه‌اش را درآورد و به پیشانیِ پسرک شلیک کرد. سمانه جیغ خفه‌ای کشید و اروند فریادکنان با چنگ زدن به دستان شکیب خواست خودش را از حصار دستانش بیرون آورد. نمیشد، توانی نداشت. حصار دستان شکیب به کنار، پاهایش را انگار که بریده باشند احساس نمی‌کرد تا کنار پسرش برود. صدای گریه‌ی همسرش را می‌شنید که با دهانی بسته نام پسرش، سینا را فریاد میزد.
اروند گریه‌کنان فریاد زد:
- تقاص مرگ دانیال رو من پس میدم نه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

شاهین به میان کلامش آمد و توام با خشم گفت:
- تو هر کثافتی که بودی، باعث شدی یکی از بهترین افرادم کشته بشه. منم برای تلافی، نه فقط زندگیت، بلکه آبروت رو هم گرفتم. چند روز دیگه که بهادر از غیبت تو مطلع بشه میاد سراغت. و متوجه میشه تمام مدت تو همون پلیس فاسدی بودی که تو فرار بنیامین بهش کمک می‌کرده. وقتی خبری از تو، خانواده‌ات و پاسپورت و مدارکت نباشه می‌فهمن که فرار کردی. من یه مرگ با عزت بهت ندادم...من یه مرگ با شرافت بهت ندادم...من اجازه ندادم تو با افتخار بمیری، وقتی که سر تا پای تو از کثافت پر شده بود؛ و فقط لحظه‌ی آخر تصمیم گرفت سر یه حساب سرانگشتی آدم خوبی بشه. وقتی اسمت، سروان اروند رضایی شنیده میشه، به عنوان یه خائن می‌شناسنش، و لعنت و نفرین گیرت میاد. کی می‌خواد متوجه بشه که جسد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

امیر که طبق عادتش به دیوار تکیه داده بود، خیره به ساعت دیواریِ دایره‌ای شکل مشکی رنگی که دو و ده دقیقه را نشان می‌داد، در اتاق کارش منتظر بود. شهرزاد که پشت میز دست به سینه نشسته بود، تکیه به صندلی‌اش داد و خطاب به امیر گفت:
- تو فکری سرگرد.
نگاه سروان اشکان حاجتی و مهدی جلالی به سمت شهرزاد کشیده شد.
امیر متعجب گفت:
- اصلاً فکر نمی‌کردم از ماجرای بی‌هوش کردنشون به نفعمون استفاده کنید.
شهرزاد به آرامی خندید و امیر محو او شد و سعی کرد به یاد بیاورد این خنده او را یاد چه کسی می‌ندازد.
- آدم دروغگویی نیستم؛ اما مجبور شدم حقیقت رو پنهان کنم. ترس گاهی اوقات خوبه، باعث میشه مراقب رفتارشون باشن. فکر نکنم با موضوعی که من پیش کشیدم متوجه ردیاب توی دندونشون شده باشن.
امیر سری تکان داد و گفت:
- بله...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

دوازده ظهر شده بود که از خواب برخاست. بدنش کوفته شده بود. حتی نمی‌توانست گردنش را تکان دهد. چشمانش را از درد بهم فشرد. از جایش توام با درد به آرامی بلند شد. گردنش را کم کم به چپ و راست تکان داد تا از حالت خشکی دربیاید. تازه متوجه پتو شد. با تعجب به آن خیره گشت. دیشب همین‌طوری بدون پتو به خواب رفته بود. نگاهی به رایلی کرد، که کنارش به روی دو پایش نشسته، و گوش‌هایش را بالا برده بود. ذوق‌زده رو به رایلی گفت:
- تو اینو اوردی خوشگله؟
رایلی از آن ژستی که گرفته بود در آمد و به سمت صاحبش قدم تند کرد. شکیب رایلی را در آغوشش کشید و بر سرش بوسه کاشت.
- دستت درد نکنه خوشگل خانوم، یه هدیه پیشم داری.
رایلی صورت شکیب را لیس زد.
- حیف شد بیدار نبودم از کار قشنگت فیلم بگیرم بذارم استوری.
با ایستادنش،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

شکیب در را پشت سرش بست و به سمت اتاقش قدم نهاد. از همجنس خودش می‌ترسید. شاید اگر دوست دخترش این‌طور رفتار می‌کرد خوشش می‌آمد؛ اما اینکه یک مذکر بخواهد به او محبت کند برایش ترسناک و ناخوشایند بود.
***
در کنار دوستانش نشسته بود و جوک‌های بی‌مزه و البته کمی خنده‌دار جاوید را گوش می‌داد. رادوین، طاهر، عرشیا، جمشید و شاهین در بین جمع حضور نداشتند. طبقه‌ی اول دور میز بزرگی کنار یکدیگر جای گرفته بودند.
- دختر کبریت فروش رو که یادتونه؟
همه «بله» گویان پاسخ جاوید را دادند.
- با پسر سیگار فروش ازدواج کرد. الآنم بچشون شده شکیب تریاک فروش.
حضار خندیدند و شکیب با لبخندی به جاوید خیره گشت. بی‌مزه بود، اما آخرش جالب تمام شد. جاوید موهایش را بالا زد و رو به کیوان گفت:
- هوی کیو!
کیوان لب به دندان گزید و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madhklf]

پسرکی که ترک موتور نشسته بود، پایین آمد و به همراه دوستش به سمت دخترک روانه شدند. دخترک صدای توقف موتور و همچنین قدم‌هایی را شنید. قلبش بی‌امان به سینه‌اش کوفت و احساس کرد همین الآن است که از سینه‌اش به بیرون بجهد!
پسرک نگاهی به ابتدا و انتهای خیابان کرد. هنگامی که کسی را ندید رو به دخترک گفت:
- هِی دختره!
دخترک مطمئن بود با خودش است؛ چراکه اینجا دختر دیگری نبود.
- وایسا ببینم دختره!
دخترک بی‌توجه به آن دو، قدم‌هایش را تند کرد تا به انتهای خیابان، یعنی به جاده برسد؛ اما بازویش توسط یکی از آن دو پسر کشیده شد. دخترک نگاهش به چهره‌ی پسری که بازویش را گرفته بود، افتاد. با ترسی که در صدایش موج میزد، رو به پسرک گفت:
- خواهش می‌کنم ولم کنید!
پسرک با لبخندی گفت:
- چه مؤدب! شهروز، این دختره از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.