همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"
- نویسنده موضوع HAD!S
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 1,288
- بازدیدها 49,255
-
- برچسبها
- حافظ سعدی شاعران پارسی شاعران گمنام شعر شعر عاشقانه شهریار مولانا ناشناس گمنام
- کاربران تگ شده هیچ
- تاریخ ثبت‌نام
- 1/7/18
- ارسالی‌ها
- 1,207
- پسندها
- 8,151
- امتیازها
- 31,973
- مدال‌ها
- 8
سطح
0
- تاریخ ثبت‌نام
- 16/8/18
- ارسالی‌ها
- 390
- پسندها
- 2,973
- امتیازها
- 14,573
- مدال‌ها
- 15
سطح
12
دل که تنگ است کجا باید رفت؟ به در و دشت و دمن؟ یا به باغ و گل و گلزار و چمن؟
یا به یک خلوت و تنهایی امن ،دل که تنگ است کجا باید رفت؟
پیرفرزانه من بانگ برآورد که این حرف نکوست، دل که تنگ است برو خانه دوست...
شانه اش جایگه گریه تو،سخنش راه گشا،بوسه اش مرهم زخم دل توست
عشق او چاره دلتنگی توست..
دل که تنگ است برو خانه دوست.. خانه اش خانه توست...
باز گفتم خانه دوست کجاست؟
گفت پیداش کن ،آنجا پر از مهر و صفاست
صبح امروز کسی گفت به من: تو چقدر تنهایی !
گفتمش در پاسخ:تو چقدر حساسی ؛تن من گر تنهاست،
دل من با دلهاست،دوستانی دارم،بهتر از برگ درخت
که دعایم گویند و دعاشان گویم،
یادشان دردل من،،قلبشان منزل من...!
صافى آب مرا یاد تو انداخت، رفیق!
تو دلت سبز،لبت سرخ،چراغت روشن!
چرخ روزیت همیشه چرخان...
یا به یک خلوت و تنهایی امن ،دل که تنگ است کجا باید رفت؟
پیرفرزانه من بانگ برآورد که این حرف نکوست، دل که تنگ است برو خانه دوست...
شانه اش جایگه گریه تو،سخنش راه گشا،بوسه اش مرهم زخم دل توست
عشق او چاره دلتنگی توست..
دل که تنگ است برو خانه دوست.. خانه اش خانه توست...
باز گفتم خانه دوست کجاست؟
گفت پیداش کن ،آنجا پر از مهر و صفاست
صبح امروز کسی گفت به من: تو چقدر تنهایی !
گفتمش در پاسخ:تو چقدر حساسی ؛تن من گر تنهاست،
دل من با دلهاست،دوستانی دارم،بهتر از برگ درخت
که دعایم گویند و دعاشان گویم،
یادشان دردل من،،قلبشان منزل من...!
صافى آب مرا یاد تو انداخت، رفیق!
تو دلت سبز،لبت سرخ،چراغت روشن!
چرخ روزیت همیشه چرخان...
امضا : atiyeh
- تاریخ ثبت‌نام
- 13/8/18
- ارسالی‌ها
- 126
- پسندها
- 2,568
- امتیازها
- 14,063
- مدال‌ها
- 10
سطح
11
- تاریخ ثبت‌نام
- 3/11/18
- ارسالی‌ها
- 2,039
- پسندها
- 104,595
- امتیازها
- 64,873
- مدال‌ها
- 36
- سن
- 37
سطح
43
ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست
که تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیست
دگر ق*م*ا*ر محبت نمی برد دل من
که دست بردی از این بخت بدبیارم نیست
من اختیار نکردم پس از تو یار دگر
به غیر گریه که آن هم به اختیارم نیست...!
که تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیست
دگر ق*م*ا*ر محبت نمی برد دل من
که دست بردی از این بخت بدبیارم نیست
من اختیار نکردم پس از تو یار دگر
به غیر گریه که آن هم به اختیارم نیست...!
- تاریخ ثبت‌نام
- 3/11/18
- ارسالی‌ها
- 2,039
- پسندها
- 104,595
- امتیازها
- 64,873
- مدال‌ها
- 36
- سن
- 37
سطح
43
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا
نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا
نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
