همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"

[atna.vtndst]

آسمان بوي اجابت مي دهد
بس که قنديل دعا آويخته است

عبدالجبار کاکايي

 

[atna.vtndst]

آشناي تو به دل غير تو را ره ندهد
که نسازند به يک خانه دو بيگانه به هم

صغير اصفهاني

 

[mehry1]

هر چه دادم به او حلالش باد
غير از آن دل كه مفت بخشيدم
دل من كودكي سبكسر بود
خود ندانم چگونه رامش كرد
او كه ميگفت دوستت دارم
پس چرا زهر غم به جامش كرد
فروغ فرخزاد

 

[Lindaw]

دستم را زیر سرم می‌گذارم
و به خواب می‌روم
من و دستم
هر شب، خواب تو را می‌بینیم
عزیزم
ما حتماً عاشق همیم
که این‌همه از هم دوریم!

 

[Lindaw]

پرواز هم دیگر
رؤیای آن پرنده نبود

دانه دانه پرهایش را چید
تا بر این بالش
خواب دیگری ببیند...

 

[Lindaw]

خسته از بی‌شباهتی به خودش
از تو دلگیر می‌شود هر روز
بی‌تفاوت به من، در آیینه
یک‌نفر پیر می‌شود هر روز

یک‌نفر که هنوز منتظر است
لحظه‌لحظه غزل سروده و بعد
با تو تقویم را ورق زده است
سال‌ها عاشق تو بوده و بعد…

مُرده انگار بی‌تو در پاییز
وسط گریه‌های من دفن است
تا ندانند داستان مرا
در من و در صدای من دفن است

دوست دارد کمی بهار شود
روزهای پر از ستم برود
پر شود روزگار از شادی
تو بیایی، دوباره غم برود

تق تلق تق تلق تلق تق تق
پر شده ذهن او از این تکرار
تو تکان می‌دهی برایش دست
ایستاده در ایستگاه قطار…

 

[Lindaw]

از دست‌های گرم تو
کودکانِ توأمانِ آغوشِ خویش
سخن‌ها می‌توانم گفت
غمِ نان اگر بگذارد...

 

[Lindaw]

حرف بسیار است اما
فرق دارد شعر من!
شرح حالِ یک جوانِ پیر چیز دیگری‌ست!

 

[Lindaw]

مرا کاشته بودند
کاشته بودند،
تا با خورشیدهایِ عجول
احاطه‌ام کنند!
تو آمدی و چنان نرم
مرا چیدی
که رفتارِ نسیم را
در دستِ تو حس کردم

 

[Lindaw]

می ترسم کسی جایم را در قلبت بگیرد
بوی تنت را بگیرد
آغوشت را از من بگیرد
چه احساس مبهمی است حسادت !