همگانی "تاپیک جامع اشعار شاعران پارسی"

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ای نور چشم من سخنی هست گوش کن
چون ساغرت پر است بنوشان و نوش کن

در راه عشق وسوسه اهرمن بسيست
پيش آی و گوش دل به پيام سروش کن

برگ نوا تبه شد و ساز طرب نماند
ای چنگ ناله برکش و ای دف خروش کن

تسبيح و خرقه لذت مستی نبخشدت
همت در اين عمل طلب از می فروش کن

پيران سخن ز تجربه گويند گفتمت
هان ای پسر که پير شوی پند گوش کن

بر هوشمند سلسله ننهاد دست عشق
خواهی که زلف يار کشی ترک هوش کن

با دوستان مضايقه در عمر و مال نيست
صد جان فدای يار نصيحت نيوش کن

ساقی که جامت از می صافی تهی مباد
چشم عنايتی به من دردنوش کن

سرمست در قبای زرافشان چو بگذری
يک بوسه نذر حافظ پشمينه پوش کن


#حافظ

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

سه تار مطرب شوقم گسسته سیم جانسوزم
شبان وادی عشقم شکسته نای نالانم

نه جامی کو دمد در آتش افسرده جان من
نه دودی کو برآید از سر شوریده سامانم

استاد شهریار

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

مرا دردی است ناپرسان مپرس از من که سربسته
چه شب‌ ها زنده می‌ دارم چه تب‌ ها می‌ برم باری..n"

#خاقانی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

دردا که درد
عشق تو از
گفتگو گذشت
وز عمر من
مپرس که آبی
به جو گذشت

هر کس نشان
من ازتوپرسید
همین بگوی
دیوانه ای
که عاقبت از
آبرو گذشت

#معینی_کرمانشاهی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

باور آدمهای ساده را خراب نکن
آدمهای ساده با تو تا ته خط می آیند
و اگر بی معرفتی ببینند،قهر نمی‌کنند!
می‌میرند
مرگِ پروانه را آیا دیده ای؟
پروانه با یک تلنگر میمیرد
#سیمین_بهبهانی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ای یار ناسامانِ من،
از من چرا رنجیده‌ای؟
وی درد و ای درمانِ من،
از من چرا رنجیده‌ای؟

ای سرو خوش بالایِ من،
ای دلبرِ رعنایِ من
لعلِ لبت حلوایِ من،
از من چرا رنجیده‌ای؟

بنگر ز هجرت چون شدم،
سرگشته چون گردون شدم
وز ناوکت پرخون شدم،
از من چرا رنجیده‌ای؟

گر من بمیرم در غمت،
خونم بتابد گردنت
فردا بگیرد دامنت،
از من چرا رنجیده‌ای؟

#سعدی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﺭﻩ ﻣﺴﺠﺪ ﻭ ﻣﯿﺨﺎﻧﻪ ﺑﮕﯿﺮﯼ،
ﻋﻤﺮﺕ ﺑﻪ ﻫﺪﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﮔﺮ ﺩﺳﺖ ﻧﮕﯿﺮﯼ؛

ﺑﺸﻨﻮ ﺍﺯ ﭘﯿﺮ ﺧﺮﺍﺑﺎﺕ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺪ،
ﻫﺮ ﺩﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺩﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﯼ

#شیخ_بهایی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ﺍﻧﺪﺭ ﺩﻝ ﺑﯽ ﻭﻓﺎ ﻏــﻢ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ ﺑﺎﺩ
ﺁﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻭﻓﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻢ ﺑﺎﺩ
ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﻣـﺮﺍ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﯾﺎﺩ ﻧﮑﺮﺩ
ﺟﺰ ﻏـﻢ ﮐﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺁﻓﺮﯾﻦ ﺑﺮ ﻏﻢ ﺑﺎﺩ
#مولوی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺸﻮ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ
ﮐﺰ ﺍﺑﺮ ﺳﯿﻪ ﺑﺎﺭﺩ ﺁﺏ ﺳﭙﯿﺪ
ﺩﺭ ﭼﺎﺭﻩ‌ﺳﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺒﻨﺪ
ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺗﻠﺨﯽ ﺑﻮﺩ ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ
ﻧﻔﺲ ﺑﻪ ﮐﺰ ﺍﻣﯿﺪ ﯾﺎﺭﯼ ﺩﻫﺪ
ﮐﻪ ﺍﯾﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﯼ ﺩﻫﺪ
#نظامی

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ﮔﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﺩ ﺍﻣﯿﺮﯼ، ﻣﺮﺩﯼ
ﺑﺮ ﮐﻮﺭ ﻭ ﮐﺮ، ﺍﺭ ﻧﮑﺘﻪ ﻧﮕﯿﺮﯼ، ﻣﺮﺩﯼ
ﻣﺮﺩﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﻓﺘﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﭘﺎﯼ ﺯﺩﻥ
ﮔﺮ ﺩﺳﺖ ﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﮕﯿﺮﯼ، ﻣﺮﺩﯼ
#رودکی