اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار دلی | NASI AGHAZADEH کاربر انجمن یک رمان

[nasi_ag]

*به نام حضرت دوست*
*که هرچه داریم از اوست*
​

نام اثر: اشعار دلی
نام شاعر: نسترن آقازاده
قالب شعر: شعر نو
خلاصه:

برایت می‌نویسم
حرف‌های دلم را
یک شعر پر معنی... .
ناله‌های دلم را.

​

 

[SAN.SNI]

•| بسم رب العشق |•

​

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛
لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
قوانین بخش اشعار کاربران

پس از ارسال پانزده پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[nasi_ag]

پدر:
ای‌پدر، با رفتنت تو شکستی کمرم.
عاشقی تنها شدم، در این دنیای پر ز غم.
کاش می‌ماندی همیشه در کنارم، ای‌پدر!
مثل کوهی استوار در پشت من.
یه چشم، اشکه یکی کاسه خون.
آخه بی تو چه کنم؟!
کجا روم؟!
جا و پناهی ندارم!
وقتی می‌آید به یادم روز های عاشقی!
دیگر هیچ‌چیزی نمی‌خوام جز دوباره دیدنت.
کاش می‌ماندی همیشه در کنارم، ای‌پدر!
در نوازش‌های تو،
آرامشی دارد دلم.
گر این دل کوچک،
با نوازش‌های تو آرام شود!
حالا که نیستی،
کجا رود؟!
تا که آرام شود.

 

[nasi_ag]

دل بی‌قرار:
دل بی‌قرارم امشب،
حال خوبی نداره!
از تپیدن، شده خسته!
راه و چاره‌ای نداره.
دیگه دکترا جوابی،
واسه این قلب ندارن.
همه چیزو یه‌باره!
به خدا می‌سپارند.
میگن، دیگه تمومه،
عمر این قلب خسته!
وقتشه به یاد بیارین،
همه روزهای قشنگ و
دیگه وقتی نمونده!
دیگه وقته وداعه.
آره! آدما همینه،
یه روزی فقط میمونه،
خاطره های قشنگی،
از من و شما که دیگه!
رفتیم و چیزی نداریم.
پس بیاین تا زنده هستیم،
چیزی از هم بزاریم.

 

[nasi_ag]

دختر نوجوان:
بازهم می‌نشینم و زل می‌زنم به یک گوشه.
می‌دانم الان خودم هستم و یک خانه!
از بیرون و موجوداتش بیزارم.
به گوشه نشینی و سکوت علاقه دارم.
من یک دخترم، دختری نوجوان!
دختری بیزار از این اهل و بوم!
خسته از این جامعه و آدم‌هایش.
دوست دارم خودم باشم و آن خدا!
آن همدم تمام بی‌کسان!
همدم آن کسانی که خسته‌اند،
از خود و از آن و آن‌ها.
حال با او راز و نیاز می‌کنم،
تا پر کنم خلوت خود را.

 

[nasi_ag]

اتمام دنیا:
دنیا که میشه یکی دو روزه،
همه‌مون به فکر می‌افتیم.
که هنوز می‌خوایم بمونیم،
به درو دیوار می‌زنیم.
که نریم بازم بمونیم.
همه‌مون پر از گناهیم،
می‌دونیم اگه بمیریم.
تو بهشت جایی نداریم.
همینه همیشه میگن،
هر کارو بکن سر وقت.
که اگه بگذره از وقت،
همه چیز میشه فلاکت.

 

[nasi_ag]

صاحب‌الزمان:
روزی از روزها گلی بشکفت.
گلی زیبا که نام او،
مهدی باشد و صاحب‌الزمان،
آن روز که غایب شد ز پیش ما!
روز غم بود و بدبختی، ماها
همه الان چشم به او داریم،
بلکه آید نجات دهد مارا!
ای‌عزیزجان! کی می‌آیی؟!
چو همه در انتظاریم.

 

[nasi_ag]

قلب کوچک:
باز زمستان رفت و بهاری آمد.
باز این دل کوچک حال‌و هوایی دارد.
دنیای دل کوچک من گردگیری می‌کند.
باز خود را برای سال جدید آماده می‌کند.
در گردگیری می‌خورد به یک موضوع!
و آن لکه‌های سیاهی است روی او.
آن لکه‌ها پراز اشتباه‌های من است!
باید آن لکه‌ها را پاک کنم،
تا گردگیری‌هایش را کامل بکنم.
جانماز را دوباره باز می‌کنم.
با خدای خود راز و نیاز می‌کنم.
دوباره برای خدای خود توبه می‌کنم.
دوباره به دل کوچک خود نگاهی می‌کنم.
پاک است و آماده برای سالی جدید،
می‌خندد و باز از خدای خود تشکر می‌کند.

 

[nasi_ag]

مادر:
عاشقانه می‌سرایم،
من برای مادرم!
مادری که جان باخت از برای کودکش.
مادرم عاشقانه می‌سرایم،
من برای آن دلت.
ای به قربانت شوم،
آنگاه!
که گریان می‌بینمت.

 

[nasi_ag]

چشمانم هنوز منتظرست!
یادت‌ است آخرین حرفت را؟!
گفتی که برمی‌گردی.
ولی حال... .
گذشت یک عمر و،
من هنوز چشم انتظار.