عاشقانه‌ها عاشقانه‌های حسین پناهی

[Bina.a]

پنجره را باز کن
و از این هوای مطبوع بارانی لذت ببر...
خوشبختانه
باران ارث پدر هیچکس نیست!
“حسین پناهی”

 

[Bina.a]

نیم ساعت پیش،
خدا را دیدم قوزکرده با پالتوی مشکی بلندش،
سرفه‌کنان در حیاط، از کنار دو سرو سیاه گذشت
و رو به ایوانی که من ایستاده بودم آمد.
آواز که خواند تازه فهمیدم
پدرم را با او اشتباهی گرفته‌ام!

حسین پناهی

 

[Bina.a]

اجازه!
اشک سه حرف ندارد…
اشک خیلی حرف دارد!

حسین پناهی

 

[Bina.a]

لنگه‌های چوبی درب حیاط‌مان گرچه کهنه‌اند و جیرجیر می‌کنند،
ولی خوش به حال‌شان که لنگه‌ی هم‌اند… .

حسین پناهی

 

[Bina.a]

بهزیستی نوشته بود:
شیر مادر، مهر مادر، جانشین ندارد؛ شیر مادر نخورده، مهر مادر پرداخته شد.
پدر یک گاو خرید و من بزرگ شدم...
اما هیچ‌کس حقیقت من را نشناخت
جز معلم ریاضی عزیزم
که همیشه می‌گفت:
«گوساله، بتمرگ!»

“حسین پناهی”

 

[Bina.a]

بعضی‌ها خیلی فقیرند؛
تنها دارایی‌اشان پول است!

“حسین پناهی”

 

[Bina.a]

من اگه خـــــدا بودم…
یه بار دیگه تمـــــــــوم بنده‌هام رو می‌شمردم
ببینم که یه وقت یکی‌شون تنــــــــــــها نمونده باشه…
هوای دونفره‌ها رو ان‌قدر به رخ تک‌نفره‌ها نمی‌کشیدم!

“حسین پناهی”

 

[Bina.a]

می‌کوشم غــــم‌هایم را غـــرق کنم؛ اما بی‌شرف‌ها یاد گرفته‌اند شــنا کنند!

“حسین پناهی”

 

[Bina.a]

با اجازه‌ی محیط زیست در دریا دکل می‌کاریم.
ماهی‌ها به جهنم ! کندوها پر از قیر شده‌اند!
زنبورهای کارگر به عسلویه رفته‌اند، چه سعادتی!
داریوش به پارس می‌نازید، ما به پارس جنوبی!

“حسین پناهی”

 

[(فاطمه1381)]

من زندگی را دوست دارم


ولی از زندگی دوباره می‌ترسم!



دین را دوست دارم


ولی از كشیش‌ها می‌ترسم!



قانون را دوست دارم


ولی از پاسبان‌ها می‌ترسم!



عشق را دوست دارم


ولی از زن‌ها می‌ترسم!



كودكان را دوست دارم


ولی از آینه می‌ترسم!



سلام را دوست دارم


ولی از زبانم می‌ترسم!



من می‌ترسم، پس هستم


این چنین می‌گذرد روز و روزگار من


من روز را دوست دارم


ولی از روزگار می‌ترسم​