داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه ورای گنبد کبود | میترا.اچ.زد (ریرا) کاربر انجمن یک رمان

[RiRa-M]

{به نام ایزد پاک}
کد:408
ناظر: 'Persia'

نام داستان کوتاه: ورای گنبد کبود
نام نویسنده: میترا.اچ.زد (ریرا)
ژانر: #فانتزی #اجتماعی
خلاصه:
یکی بود یکی نبود؛ زیر گنبد کبود، غیر از خدای مهربون هیچ کس نبود. یک دنیایی بود، شیرین تر از هر شیرینی. اسم این دنیا، دنیای کودکانه بود. دنیایی سرشار از نشاط و زیبایی. مردمانش همه خوشحال بودن و شاد و هیچ دلی غمی نداشت. کاخ های پرنسس های رویایی قد علم کرده بودند و رویا تا رویا ادامه داشت. آنجا جایی که آرزو از حقیقت فاصله‌ی زیادی نداشت.
اما با نزدیک شدن به سن پرنسس ها،...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Rahel.]

"والقلم و مایسطرون"
نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن داستان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین **♡ تاپیک جامع مسائل مربوط به داستان‌کوتاه ♡**

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با داستان به لینک زیر مراجعه فرمایید!
♧♡ تاپیک جامع برای مسائل رمان نویسی ♧♡

برای انتخاب ژانرِ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[RiRa-M]

مقدمه:
دختر کودکی که در آغوش گرفته را به آرامی در تخت خواب بچه گانه اش قرار میدهد و نگاه خیره کودک از صورت دختر کنار لحظه‌ای هم کنار نمی‌رود. درحالی که دختر پتوی آبی روشن او را جلو میکشد، خم میشود و پیشانی کودک را خواهرانه میبوسد و عقب گرد میکند تا از اتاق خارج شود. نگاه کودک هنوز هم پی خواهرش است. افکارش آنقدر گنگ و نامفهوم است که بعید است خودش هم چیز بسیاری از آن بداند اما چیزی که قالب است مشخص است؛ نمیخواهد او برود، اگر او برود آدم بد هایی که در تاریکی اورا میترسانند می آیند!
بنابرین در تلاس برای نرفتن خواهرش، قبل از اینکه او برود و اورا با آدم بد های اتاقش تنها بذارد صدا میزند:
-آجی؟
دختر درحین بستن درب اتاق کودک لحظه ای مکس میکند. منتظر میشود تا صدای کودکانه باز به حرف بیاییند. کودک...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[RiRa-M]

«سفید برفی»

یکی بود یکی نبود، زیر گنبد کبود، غیر از خدایی که با ما مهربون نبود، هیچ کس نبود. شب سختی برای مادری بود که چشم انتظار به دنیا آمدن کودکش بود. برخلاف پدر که هیچ واکنشی نداشت، مادر پر شده از آن همه احساس در هم آمیخته ذره ذره اشک میریخت. وقتی مادر تمام سختی هارا یک تنه به دوش کشید، عاقبت صدای گریه شکننده‌ای سرتاسر اتاق را پر کرد و مادر لحظات قبل از بی هوش شدنش به کودک تازه به دنیا آمده نگاه کرد و با لبخند به جنگ با تاریکی رفت.
ساعتی هایی طول کشید اما بالاخره مادر موفق شد و طلسم تاریکی را شکست و به بالین نزاع همیشگی، یعنی زندگی رفت. او آرامشی که کودکش را میان آن همه ظلمت بی‌پناه میگذارد نا نپذیرفت و برای او دوباره برگشت. زمانی که مادر بهوش آمد، خودش را تنها در اتاق اعیانی خودش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.