داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه کفش قرمز پاشنه بلند | آرميتا کاربر انجمن یک رمان

['ARMITEN']

کد داستان: 410
ناظر: NADIYA._.pd

به نام خدایی که داننده‌ رازهاست!
داستان کوتاه کفش قرمز پاشنه بلند
نویسنده: آرميتا
ژانر: #عاشقانه #اجتماعي

خلاصه: دهان مردم همیشه باز است، هرکاری کنید باز هم مردم حرف می‌زنند. می‌توانید جلوی دهانشان را بگیرید؟ می‌توانید دوتا پنبه توی گوش‌هایتان بگذارید تا حرف‌هایشان را نشونید؟ نه! قبول دارم گاهی این حرف‌ها، زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ اما می‌توانید بی‌تفاوت از کنار حرف‌های صد من یه غازشان رد بشوید. مثل من که... .​

---

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AMARGURA]

"والقلم و مایسطرون"
نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن داستان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین **♡ تاپیک جامع مسائل مربوط به داستان‌کوتاه ♡**

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با داستان به لینک زیر مراجعه فرمایید!
♧♡ تاپیک جامع برای مسائل رمان نویسی ♧♡

برای انتخاب ژانرِ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

['ARMITEN']

من دختری کوچک بودم با آرزوهای بزرگ، آن‌قدر بزرگ که گاهی تنها در حد یک آرزو باقی می‌ماندند!
یک خانواده سه نفری؛ پدر، مادر و دختر!
مادرم یک کفش قرمز پاشنه بلند داشت که هیچ جایی آن را نمی‌پوشید جز عروسی‌ها!
مدت‌ها چشم من دنبال کفش او بود.
آرزو کردم کفش‌های مادرم اندازه‌ی من شوند تا با آن‌ها بدو بدو کنم!
شدند. پوشیدمشان. وقتی چهارده سالم بود. نگذاشتند با آن‌ها بدو بدو کنم!
گفتند:
- اگر از نگاه مردها پنهان شوی می‌توانی با کفش‌های خوش‌صدایت بدوی!
مرا در باغی کردند، که با کفش‌هایم فقط در حضور زن‌ها بدو بدو کنم.
اولین قدم را که با اعتماد به نفس برداشتم، قضاوت‌ها شروع شد:
- دختری به سن و سال تو باید شعور داشته باشد، دوییدن را که همه بلدند!
- چه کفش‌های قرمز جلفی!
- پوشیدن این...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

['ARMITEN']

ساعت‌ها باهم دوییدیم.
آن‌قدر که پاهایمان تاول زد!
دیگر کسی به خودش، جرات قضاوت نمی‌داد؛ چون دو نفر بودیم، دوتا دیوانه!
شاید امید به ادامه دادن راه، چیزی جز داشتن همراه نبود و حال من امید را داشتم.
آن لحظه، حس کسی را داشتم که همه‌ی دنیا همراه اوست!
از همان دقایق شیرینی که به سرعت میگذرند اما خاطراتشان تا پایان عمر همراه ماست.
دوییدنمان ادامه داشت.
مدتی بعد، تعداد زیادی دختر کفش‌هایی مانند کفش‌های من پوشیدند و به پشتوانه ما، همراهمان دوییدند.
مدت زیادی در کنار هم دوییدیم.
اما او از دوییدن خسته شد.
کفش‌هایش را درآورد و دست‌هایم را رها کرد.
دختری دیگر را برای قدم زدن پیدا کرد و من فقط آن دو را نگاه میکردم.
آنقدر نگاهشان کردم و اشک ریختم که چشمانم از درون به قرمز رنگ باخت.
من...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.