چکیده نگار چکیده‌نگار رمان کارد به استخوان می‌رسد | مبینا قریشی کاربر انجمن یک رمان

[ستین؛]

نام رمان: کارد به استخوان می‌رسد.
ژانر: #درام #عاشقانه
نویسنده: مبینا قریشی.

خلاصه:
«جرأت ندارند که بگویند؛ ولیکن تا کارد به استخوان می‌رسد، لب‌ها را می‌گشایند.»
پنهان‌کاری‌هایی زندگی زُلفا را تحت‌الشعاع قرار داده است. با پیدا شدن سوم شخصی مرموز و کینه‌های کهنه‌اش، روزمرگی‌های آرام زلفا کم‌کم رنگ می‌بازند. بوم شوم مرگ، در حوالی عزیزانش کمین می‌کند و او برای حفاظت از آن‌ها مجبور به کنکاش گذشته‌ای می‌شود که مادرش از بازگو کردن آن هراس داشت. و در این بین، همه چیز از آشنایی با مردی شروع می‌شود که زندگی‌اش به طور عجیبی با گذشته‌ی زلفا، گره خورده است... .

سرآغاز: تیرماه هزار و چهارصد.
​

 

[ستین؛]

قاعده اول:
اگر یک نفر بدبخت‌تر از تو در دنیا وجود دارد؛ قطعاً در نظر همان یک نفر، تو خوشبختی!​

 

[ستین؛]

قاعده دوم:
همیشه «شش» آوردن در تاس، خوب نیست! می‌رسد زمانی که برای بُرد، دست به دامن «یک» شوی!​

 

[ستین؛]

قاعده‌ سوم:
خودت را قوی ندان! اگر زورت تنها به ضعیف‌تر از خودت می‌رسد؛ دلیل بر این نمی‌شود که قوی هستی. کسی که یک قدم جلوتر است؛ هیچ‌گاه برای فردی که پشت‌سرش ایستاده؛ زیرپایی نمی‌گیرد!​

 

[ستین؛]

قاعده‌ چهارم:
تا به حال شده بخندی و هم‌زمان میان خنده‌هایت درد بکشی؟ من به آن می‌گویم «دردخند».
گاهی اوقات، خنده‌ هم درد دارد؛ اما خوبی‌اش این است که می‌فهمی، نباید به حرف کسی که می‌گوید «خنده، درمان هر درد است» اعتماد کنی!​

 

[ستین؛]

قاعده پنجم:
اگر درد داری، خودت را زخمی کن! طبق قانونی نانوشته... با شروع درد دوم، درد اول فراموش می‌شود!​

 

[ستین؛]

قاعده‌ ششم:
می‌گفت موهای سفیدت را نکَن؛ «بیشتر» می‌شوند! به گمانم، شب‌ها که می‌خواهم بخوابم، فکر و خیال‌ها می‌نشینند و تمام تارهای سفید موهایم را از جای در می‌آورند!
نگذار دست فکر و خیال، به موهای سفیدت برسد!​

 

[ستین؛]

قاعده هفتم:
لیمو شیرین که زیاد بماند؛ تلخ می‌شود و آن‌وقت است که بی‌توجه به شیرینی سابقش، دورش می‌اندارند.
لیمو شیرین نباش! «زیاد» که بمانی؛ برایشان تلخ می‌شوی!​

 

[ستین؛]

قاعده‌ هشتم:
یک نویسنده، زمانی از نقطه‌ویرگول استفاده می‌کند که حرف‌هایش ته کشیده؛ ولی هنوز می‌خواهد ادامه‌اش دهد.
هیچ‌وقت آخر رابطه‌هایت نقطه نگذار. نقطه‌ویرگولی بگذار که اگر روزی پشیمان شدی... بتوانی برگردی!​

 

[ستین؛]

قاعده‌ نهم:
هر چه فهمت بیش، دردت بیشتر!
​