قاعده چهل و دوم:
یادت نرود که اینجا فرقی با جنگل ندارد! کسی باقی میماند که قویتر باشد، پس شکاری باش که شکارچیاش را میدَرَد.
و این همان، قانون جنگل است!
قاعده چهل و هفتم:
به احترام کسی که در تمام لحظات زندگیات کنارت بود. کسی که تو را با تمام کارهایی که نباید میکردی، جاهایی که نباید میرفتی و حرفهایی که نباید میزدی، باز هم رها نمیکند. کسی که با تمام اشتباهاتت هنوز هم مانند کوه پشت توست. کسی که بعد از هر شکست و ناامیدی، بعد از هر غم و درد و زخم، بعد از هر رنج و سرافکندگی جا نمیزند و پا به پای تو راه سخت و طولانی زندگیات را طی میکند…به احترام یک کلمهی دو حرفی! به احترام تو! به احترام خودَت، فقط تا آخرین لحظهی جان، تا آخرین قطرهی روح دمیده شده در وجودت، خودت را دوست بدار!
خودت را دوست بدار!
تاپیک چکیده نگار رمان (کارد به استخوان میرسد) به دلیل تمام شدن رمان، بسته شد.
نویسندهعزیز ممنون از اینکه رمانتان را در انجمن یک رمان به اشتراک گذاشتید.