سهگانهی کاجها اثر بلیک کراوچ
یه مقدار داستانش رو کش میداد ولی به خوندن پایان شوکهکنندهش میارزید. هر جلدش که تموم میشد یه جور شوکه میکرد
از لنز تیره اثر فیلیپ کی. دیک
کلاً داستانای کی. دیک پایانای شوکه کنندهای دارن ولی این تو یه لول دیگه بود.
پسران برزیلی اثر آیرا لوین
این وسطاش یه شوک حسابی به ادم میداد که ادم تا آخرش سِر میشد. آخرش رو نمیشد زیاد گفت شوکه کننده، ولی متفاوت بود.
کد داوینچی اثر دن براون
اینم که زمان خودش حسابی ترکوند. آخرش فوقالعاده بود.
چراشون رو هم بخوام بگم ملت اسپویل میشن :/