دلنوشته مجموعه دلنوشته‌های بی‌گناهان همیشه محکوم | زورو کاربر انجمن یک رمان

[Elys]

دیوار گِلی که در اعماق لایه‌ی ظاهری سیمانیِ پر از ترک، پنهان لانه‌گذارده، موش، کرم و لیسه را از باتلاقش بیرون می‌کشاند. خراب کردنِ گذشته‌های یک دیوار، گزندگانش را در سالیانِ ظلمت حمله‌ور می‌کند. پلی برای عبور نیست، چرا که سقوطی برای به‌همراه‌کشاندن تا روسریِ سکوت را بر موها بپوشاند. این خاموشیِ اجباری، حرارتِ کبودیِ شمعِ زیرپوستِ آشفتگیِ نیم‌پز دارد که دشمن دیرینه‌، زمینِ پاک را برای جنگِ تن‌به‌تن با آسمان آماده می‌کند؛ حتی اگر در آبِ اقیانوس جریان داشته باشد، خشکش می‌کند، چرا که گنبد کبودِ نابود‌کننده دودمان، دروغِ شیادی است که گمان می‌کند بی‌اراده، دستورش انرژی یا حتی برگ در پاییز نمی‌ریزد!