متوسط مجموعه اشعار زندگی | نرگس نوروزی کاربر انجمن یک رمان

[نرگس نوروزی]

دوستی
با مهربانی سخن می گوید
و تو
با شادمانی
دستم را می گیری !
تو
در تمام لحظات زندگی
در تمام فراز و فرود ها
دست در دستم می نهی
تکیه گاهم می شوی
و این اثر
چه زیباست !
زمانی که تو
در میان تمام آدم ها
تنها فرد باقی مانده در این راهی !
تو
خودت
قانونی هستی که از آن پیروی می کنم !
تو آرامش دهنده ی روان نا آرامم هستی !
تو
تنها دوست خوب من
برای ادامه ی این راه سخت
خواهی بود !

********

 

[نرگس نوروزی]

ما چو نوا
از نی چوپان
به بیرون آمدیم !
ما چو هو
از باد موسم آمدیم !
ما چو عشق
از دل بی جون مجنون ، سر به گیتی آوریم !
ما که هستیم ؟
ما همانیم کز دل خاک آمدیم !

********

 

[نرگس نوروزی]

آدم ها گاه بی وجدان می شوند
طمع ، چشم و دلشان را کور می کند
دندان آز را در نمی آورند و دور نمی اندازند
بی محابا به جنگ با دیگری می روند
آدم ها گاه ، بدون ذره ای لبخند
زندگی آدم های دیگر را تمام می کنند !

********

 

[نرگس نوروزی]

دروغ هایت برایم رنگ حقیقت گرفته اند
صدایت
در گوشم
نوای حقیقت را بازگو می کند
اما کلماتت
خنجرکشان
قلبم را دو نیم می کند
من اما
بی اهمیت به آن
با قامتی بلند ایستاده ام
و با لبخند
پذیرای دروغ های دوست داشتنی ات هستم
دروغی که در آن
تو با لبخند زمزمه می کنی
که تا ابد
می توانم به کوه در حال ریزش وجودت
تکیه کنم !

********

 

[نرگس نوروزی]

دقیقه ها از پی هم گذر می کنند
و من هنوز
با چشمانی سرخ
به انتظار نشسته ام
ولی تو
هنوز مرا به انتظار وا داشته ای !
دستانم
در هوای گرفتن دستانت خشک شده است
و نفس هایم
بدون حضور تو سرد شده است
لطف کن
دیگر نیا
من
به سرمای دنیایم
عادت کرده ام !

********

 

[نرگس نوروزی]

گناه من
فقط دوست داشتن توست
و گناه تو
دوست نداشتن من !
گناهانمان تضاد دارند
ولی هر دویمان
گناهکاریم !
********

 

[نرگس نوروزی]

اگر یارم بگیرد دست من را
دگر باری نخواهم کز غمم را
وگر معشوق گیرد حال من را
بیندازم کنار جام می‌م را
شب و روزم فقط او را ببینم
اگر او دل دهد با ما در این راه

********

 

[نرگس نوروزی]

گرد مرگ در هوا پخش است
و سکوت
تمام من را در برگرفته !
قطار زندگی
بی توقف در ایستگاه من
به راهش ، ادامه می دهد
و من
خود را
در پی قطار می بینم.
اشک
از آسمان
بر صورتم چکه می کند
و در سکوت
عبور بی صدای مرگ را
از کوچه پس کوچه های زندگی
نگاه می کنم !

********

 

[نرگس نوروزی]

آه ای قلب پر آمیزش من گوش دار !
تا که دنیایم به ویرانی نرفته کوش دار !
من دلم را بر دلت دیوانه وار انداختم
تو مرا با کیسه ی اعمال قلبم دوست دار !
بر دلت ، دل را هوایی می کنم
تا که دنیایم به دنیایت نرفته دست دار !

********

 

[نرگس نوروزی]

مه غلیظی
زندگی‌مان را در بر گرفته است
چراغ های مهربانی
سو سو می زنند و به ناگه
خاموش می شوند.
زمین،سرد است
و هوا،تاریک
و صدای هوهوی باد،در کوه می پیچد
زندگی
در لایه ای از غبار تاریکی،گرفتار می شود
و غم،از تار و پود آن به رگ‌هامان،تزریق می شود
و درد
در لابه لای نفس‌هایمان
می نشیند.
و ماشین سرنوشت
در پیچ و خم زندگی گم می شود!
مرگِ سرنوشت غم انگیز است
اما
مه غلیظ به عقب می رود.
زندگی لبخند می زند
و مشتش را به هوا پرتاب می کند
گویی در این نبرد
زندگی،برنده است!

******