دفتر شعر دفتر شعر، شعر را دوست دارم | کاربر Arjmand

[Arjmand]

قرعه ی دولت زدم ، یاری و اقبال هست


خوبی و فرخندگی جمله در این فال هست





حال نکو بگذرد، بخت مددها کند


طالع خود دیده‌ام، شاهد این حال هست





داد منجم نوید، گفت که با اخترت


ذلت پارینه رفت ، عزت امسال هست





داد مریض مرا مژدهٔ صحت طبیب


گرچه هنوز اندکی مضطرب احوال هست





طایر اقبال من شهپر دولت دماند


رخصت پرواز نیست ورنه پر وبال هست





بخت ز دنبال چشم اشک مرا پاک کرد


مژده که این گریه را خنده ز دنبال هست





وحشی و اقصای دیر کز طرف میکده


دردسر قال نیست ، سر خوشی حال هست




وحشی_بافقی

 

[Arjmand]

تا نقش خیال دوست با ماست


ما را همه عمر خود تماشاست





آنجا که جمال دلبر آمد


والله که میان خانه صحراست





وانجا که مراد دل برآمد


یک خار به از هزار خرماست





گرچه نَفَس هوا ز مشکست


ورچه سَلَب زمین ز دیباست





هر چند شکوفه بر درختان


چون دو لب دوست پر ثریاست





هر چند میان کوه لاله


چون دیده میان روی حوراست





چون دولت عاشقی در آمد


اینها همه از میانه برخاست





هرگز نشود به وصل مغرور


هر دیده که در فراق بیناست





اکنون که ز باغ زاغ کم شد


بلبل ز گل آشیانه آراست





بر هر سر شاخ عندلیبی‌ست


زین شکر که زاغ کم شد و کاست





فریاد همی کند که باری


امروز زمانه نوبت ماست




سنایی

 

[Arjmand]

هیچ چیز با تو شروع نشد


همه چیز با تو تمام می‌شود


کوهستان‌هایی که قیام کرده‌اند


تا آمدنت را پیش از همگان ببینند.


اقیانوس‌ها که کف بر لب می‌غرند و


به جویبار تو راهی ندارند.


باد و هوا که در اندیشه‌اند


چرا انسان نیستند تا با تو سخن بگویند


و تو سوسن خاموش!


همه چیزت را در ظرفی گذاشته


به من داده‌ای


تا بین واژگان گرسنه قسمت کنم


هیچ چیز با تو شروع نشد


همه چیز با تو تمام می‌شود


جز نامم.



شمس_لنگرودی

 

[Arjmand]

همه مقصود ما شد راست امروز


که آن مقصود دل با ماست امروز





گر آراید بهار نو جهان را


جهان را روی او آراست امروز





دلم دی وصل او حاجت همی خواست


رواگشت آنچه دی می خواست امروز





چو فر روی او امروز اینجاست


جمال نو بهار اینجاست امروز





زپیش او چو او بنشست با ما


غم نادیدنش برخاست امروز





هر آن شادی که از عالم نهان بود


از آن بر روز ما پیداست امروز





پری می گفت از او نیکوترم من


پدید آمد دروغ از راست امروز





گر اقبال مرا فرداست وعده


مرا با وصل او فرداست امروز





چو ما درسایه اقبال شاهیم


همه اقبالها ما راست امروز




ادیب_صابر

 

[Arjmand]

جانا به جان رسید ز عشق تو کار ما


دردا که نیستت خبر از روزگار ما





در کار تو ز دست زمانه غمی شدم


ای چون زمانه بد، نظری کن به کار ما





بر آسمان رسد ز فراق تو هر شبی


فریاد و ناله‌های دل زار زار ما





دردا و حسرتا که به جز بار غم نماند


با ما به یادگاری از آن روزگار ما





بودیم بر کنار ز تیمار روزگار


تا داشت روزگار ترا در کنار ما





آن شد که غمگسار غم ما تو بوده‌ای


امروز نیست جز غم تو غمگسار ما





آری به اختیار دل انوری نبود


دست قضا ببست در اختیار ما


انوری

 

[Arjmand]

اگر مراد تو ای دوست بی‌مرادی ماست


مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست





اگر قبول کنی ور برانی از بر خویش


خلاف رای تو کردن خلاف مذهب ماست





میان عیب و هنر پیش دوستان کریم


تفاوتی نکند چون نظر به عین رضا‌ست





عنایتی که تو را بود اگر مبدل شد


خلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست





مرا به هر چه کنی دل نخواهی آزردن


که هر چه دوست پسندد به جای دوست روا‌ست





اگر عداوت و جنگ است در میان عرب


میان لیلی و مجنون محبت است و صفا‌ست





هزار دشمنی افتد به قول بدگویان


میان عاشق و معشوق دوستی برجاست





غلام قامت آن لعبت قبا‌پوشم


که در محبت رویش هزار جامه قباست





نمی‌توانم بی‌ او نشست یک ساعت


چرا که از سر جان بر نمی‌توانم خاست





جمال در نظر و شوق همچنان باقی


گدا اگر همه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Arjmand]

سِر عشقت مشکلی بس مشکل است


حیرت جان است و سودای دل است





عقل تا بوی می عشق تو یافت


دایما دیوانه‌ای لایعقل است





بر امید روی تو در کوی تو


پای عاشق تا به زانو در گل است





منزل اندر هر دو عالم کی کند


هر که را در کوی عشقت منزل است





هست عاشق لیک هم بر خویشتن


هر که از عشق تو یک دم غافل است





گفته‌ای حاصل چه داری از غمم


می به نتوان گفت آنچم حاصل است





تا دلم در دام عشقت اوفتاد


در میان خون چو مرغی بسمل است





معطلی مطلق تویی در ملک عشق


هر دو عالم دست‌های سایل است





تا گشادی بر دل عطار دست


بر دل عطار بندی مشکل است


عطار_نیشابوری

 

[Arjmand]

تا نقش خیال دوست با ماست


ما را همه عمر خود تماشاست





آنجا که جمال دلبر آمد


والله که میان خانه صحراست





وانجا که مراد دل برآمد


یک خار به از هزار خرماست





گرچه نَفَس هوا ز مشکست


ورچه سَلَب زمین ز دیباست





هر چند شکوفه بر درختان


چون دو لب دوست پر ثریاست





هر چند میان کوه لاله


چون دیده میان روی حوراست





چون دولت عاشقی در آمد


اینها همه از میانه برخاست





هرگز نشود به وصل مغرور


هر دیده که در فراق بیناست





اکنون که ز باغ زاغ کم شد


بلبل ز گل آشیانه آراست





بر هر سر شاخ عندلیبی‌ست


زین شکر که زاغ کم شد و کاست





فریاد همی کند که باری


امروز زمانه نوبت ماست




سنایی

 

[Arjmand]

قرعه ی دولت زدم ، یاری و اقبال هست


خوبی و فرخندگی جمله در این فال هست





حال نکو بگذرد، بخت مددها کند


طالع خود دیده‌ام، شاهد این حال هست





داد منجم نوید، گفت که با اخترت


ذلت پارینه رفت ، عزت امسال هست





داد مریض مرا مژدهٔ صحت طبیب


گرچه هنوز اندکی مضطرب احوال هست





طایر اقبال من شهپر دولت دماند


رخصت پرواز نیست ورنه پر وبال هست





بخت ز دنبال چشم اشک مرا پاک کرد


مژده که این گریه را خنده ز دنبال هست





وحشی و اقصای دیر کز طرف میکده


دردسر قال نیست ، سر خوشی حال هست




وحشی_بافقی

 

[Arjmand]

ای پار، دوست بوده و امسال آشنا


وی از سزا بریده و بگزیده ناسزا





ای سفته درّ وصل تو الماس ناکسان


تا کی کنی قبول، خسان را چو کهربا





چند آوری چو شمس فلک هر شبانگهی


سر بر زمین خدمت یاران بیوفا





آن را که خصم ماست شدی یار و همنفس


با آنکه کم ز ماست شدی یار و آشنا





الحق سزا گزیدی و حقا که در خور است


پیش مسیح مائده و پیش خر گیا





بودیم گوهری به تو افتاده رایگان


نشناختی تو قیمت ما از سر جفا





بی‌دیده کی شناسد خورشید را هنر


یا کوزه گرچه داند یاقوت را بها





ما را قضای بد به هوای تو درفکند


آری که هم قضای بلا باد بر قضا





ای کاش آتشی ز کنار اندر آمدی


نه حسن تو گذاشتی و نه هوای ما





حکم قضای بود و گرنه چنین بدی


خاقانی از کجا و هوای تو از کجا




خاقانی