داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه تلألو‌ی وهم | زهرا محمدی کاربر انجمن یک رمان

[زرطلا]

کد داستان: 591
ناظر: Ghasedak.

عنوان: تلألو‌ی وهم
نویسنده: زهرا محمدی
ژانر: #ترسناک، #معمایی
خلاصه:
هیچ‌کَس از سزای وهم، وصیت نمی‌کند.
چاره نمی‌یابد و مرهم بر زخم خونین نمی‌زند.
هیچ ابهامی تجربه‌ها را انبار نمی‌کند...
هیچ کتابی سودی را بازگو نخواهد کرد!
مرگ در آستانه‌ی پیشروی جلو نمی‌رود؛ اما آدم‌ها با رموز کتاب‌ها، هرگز دگر مال خود نمی‌شوند!

 

[Ghasedak.]

"والقلم و مایسطرون"
نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن داستان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ داستان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین **♡ تاپیک جامع مسائل مربوط به داستان‌کوتاه ♡**

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با داستان به لینک زیر مراجعه فرمایید!
♧♡ تاپیک جامع برای مسائل رمان نویسی ♧♡

برای انتخاب...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[زرطلا]

مقدمه:
تلألو‌ی وهمِ واهی سزایش، موت نیست! مرگ در آنقدر پرمحبت نیست، که به سراغت بیاید.
کیفری که جان تو را می‌خرد، سایه‌ی پشت تو است... .
گناه ما کنجکاوی و کشف ابهام بود، اما شیطانی‌ که دام تسخیر پهن نموده بود، در کجا بود؟
او این‌جاست. اکنون وجود دارد، در وهم اعتزال!

 

[زرطلا]

(راوی)
دخترکی که پشت صندلی‌های آهنین نشسته بود با بیم از موجود شگرف روبه‌رویش پرسید:
- چرا اون آدما رو کشتی؟
موجود با نگاهی عجیب به او خیره شد. لبخند خوف‌ناکی زد و بی‌حرف، آهسته پلک بر هم فشرد.
دخترک به دوربین بالا نگاه می‌کند تا دستور برایش اجرا شود. افراد 《 FBI¹》 او را از 《 DARKWEB²》خریداری کرده بودند. او از هر حال می‌مرد! چرا جان افراد خود را به ناگواری مهمان می‌نمودند؟
کارکنان در پشت سیستم به سرعت کارشان را انجام می‌دادند که صدای کارآگاه معروف اُتریش که به عقاب معروف بود، بلند گشت:
- دست بندش رو باز کنید.
پنج نفر در آن‌جا بیشتر وجود نداشتند که از مقام‌داران پاسگاه بودند. همه با تعجب به او خیره شدند. امیلی که یکی از کارکنان آن‌جا بود با حیرت‌انگیز لب زد:
-‌ منظورت چیه آدریان؟ این‌...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[زرطلا]

امیلی با وحشت سر بلند کرد و به الکساندر نگاه کرد. همه با شوک و تردید به او خیره شده بودند که الکساندر فریادی کشید و با خشم گفت:
- چیه؟ چرا اینجوری نگاه می‌کنید؟ نکنه می‌خواید منم بکشید؟
آدریان که این‌بار بار شگفت‌زده شده بود به سویش رفت و دست بر روی شانه‌اش گذاشت و گفت:
- نه... هرگز! ما فقط تعجب کردیم.
الکساندر به او خیره شد. آب دهانش را قورت داد و بی‌اعتماد و با ترس نگاه از او گرفت. آدریان دستش از از شانه‌اش برداشت که دیوید با هراس گفت:
- آدریان!‌ نظرت چیه سیستم رو نابود... یعنی خاموش کنیم؟
آدریان که هولناکی دیوید را دید، تلخ خندید و خطاب به مایکل گفت:
- با سازمان 《 scp¹》 تماس بگیر.
زمانی که دید هم‌چنان حواس‌شان پرت است با خون‌سردی که در ظاهرش نشان می‌داد، فریاد کشید:
-‌ منتظر چی هستی؟...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.