در حال تایپ رمان چیناچین | دردانه عوض‌زاده کاربر انجمن یک رمان

[دردانه. ع.]

در تمام طول سفر، مهری با هیجان اطراف را نگاه می‌کرد. جاده‌ای که چون همیشه برای من یکنواخت و خسته‌کننده می‌نمود، هر نقطه‌اش برای او هیجان‌انگیز و جالب بود. از درخت و مزرعه‌ها و شهر و روستاهای بین راه بگیر تا حتی پمپ‌بنزین و کانکس‌های اورژانس و پاسگاه پلیس. آن‌چنان هر بار هنگام گذشتن از کنار یکی از آن‌ها با هیجان برمی‌گشت و نگاه می‌کرد که یک بار تصمیم گرفتم ماشین را کناری نگه دارم تا خوب ببیند، اما بعد با فکر به این‌که مهری مشتاق دیدن همه‌چیز است، ترسیدم راه چهارساعته را چهل‌ساعته طی کنم. با این وجود تصمیم گرفتم زمان رفتن به ماه‌عسل برایش جبران کرده و همه‌ی هیجان حاصل از سال‌ها سفر نکردنش را پاسخ بدهم.
نزدیک شهر خودمان که رسیدم تصمیم گرفتم آخرین توصیه‌هایم را به او بکنم.
- مهرآواجان؟
با...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

او که در حال گوش دادن به حرفم، نگاهش به نقطه‌ی دیگری بود، به طرف من برگشت.
- ولی من آوردمش آقا!
چشمانم گرد شد. سرعت ماشین را یک‌دفعه کم کردم و‌ به طرف او برگشتم.
- چیکار کردی؟ آوردیش؟
مهری با سر تکان دادن «بله» گفت. صدای بوق ماشینی، وادارم کرد باز سرعتم را افزایش دهم.
- آخه چرا آوردیش؟
- اومدنی دیدم توی کشو جا گذاشتین، گفتم حتماً فراموش کردین، ورش داشتم آوردمش!
نفسی با حرص بیرون دادم و در‌حال سر تکان دادن به این فکر‌ کردم خود او هم مثل اینکه از کتک خوردن نه تنها واهمه ندارد، بلکه استقبال هم می‌کند.
- الان کجاست؟
- توی کیفمه!
با کلافگی لب گزیدم.
- زود درش بیار!
به عقب چرخید و کیفش را از روی صندلی عقب برداشت. بعد از برگشتن سر جایش دست در کیف کرد و آن را بیرون کشید. یک لحظه به تسمه‌ی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

همین که ماشین را مقابل خانه، روی پل پارک کردم، سرم را به طرف مهری چرخانده و به او که با دقت اطراف را نگاه می‌کرد، گفتم:
- بفرمایید خانم آذرپی! اینجا هم خونه‌ی ما!
مهری با ابروهای بالا رفته کمی خود را پیش کشید و نگاهش را به در سفیدرنگ خانه دوخت.
- چقدر این‌جا قشنگه!
با تک ابرویی که بالا داده‌ بودم چرخیده و نگاهم را به نمای سنگ مرمر خانه و بعد به باغچه‌ی تقریباً خالی کنار در که فقط دو درخت نارنج کوچک و زوار در رفته در آن بود دوختم و به دنبال زیبایی که مدنظر مهری بود گشتم، اما چیزی نیافتم.
- این واقعاً نظر لطفته که میگی اینجا قشنگه، آخه من هرچی نگاه می‌کنم قشنگی نمی‌بینم.
مهری به اطراف سر چرخانده و گفت:
- چرا آقا! این‌جا از روستا قشنگ‌تره!
چشمانم بیشتر گرد شد.
- واقعاً دلت میاد اون هوای...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

به دنبال مهری قدم به داخل گذاشته و در را بستم. او همچنان با کنجکاوی اطراف را نگاه می‌کرد و هیجان او لبخند روی لبان من می‌آورد. پریزاد که به گمانم صدای بسته شدن در او‌ را به حیاط کشانده‌ بود، با دیدن ما ذوق‌زده از چارچوب در ساختمان سر به عقب چرخاند و بلند گفت:
- مامان! عروس و دوماد اومدن!
و خودش شتابان دمپایی‌هایش را به پا کرد و به طرف ما دوید.
- سلام خان‌داداش! سلام عروس‌خانم!
سلام دادم و تمام حواسم روی مهری متمرکز شد. او که با آمدن پریزاد دست از دیدن اطراف برداشته بود، با لبخند سلام کرد. پریزاد که دیگر به ما رسیده‌ بود، دستانش را باز کرد و مهری را در آغوش کشید.
- چقدر تغییر کردی دختر!
مهری که از حرکت ناگهانی پریزاد معذب شده‌ بود و ابروهایش را درهم کرده‌ بود، نتوانست جوابی بدهد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

پریزاد ادامه داد:
- باور کن من یکی بهت ایمان آوردم، هر کاری بخوای می‌کنی و هیچی هم جلودارت نیست.
انگشتم را مقابلش گرفتم.
- هیچ‌وقت مهرزاد رو دست کم نگیر!
در همین زمان که من و پری مشغول حرف‌های آهسته بودیم، مادر بدون توجه به ما دست مهری را گرفت و داخل برد. من و پریزاد متعجب به رفتن آن دو نفر نگاه کردیم. پریزاد با آرنج به پهلویم زد و با اشاره‌ی چشم و ابرو به مادر و مهری گفت:
- میگم آقامعلم! این الان مصداق نو که اومد به بازار نیست؟
سری تکان دادم.
- دقیقاً همون بود، دیگه شدیم کهنه‌ی دل‌آزار!
پریزاد نفس درون سینه‌اش را به صورت هوف بیرون داد:
- هی روزگار... دیدی داداش دستی‌دستی چیکار کردی؟ دیگه مامان ما رو حساب هم نمی‌کنه، می‌خوام ازت شاکی باشم، اما وقتی به این فکر می‌کنم بیشتر خودت ضرر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

لب‌هایش را جمع کرد.
- می‌دونی خیلی بدجنسی؟
به طرف خانه به راه افتادم.
- زدی ضربتی، ضربتی نوش کن پری‌خانم!
به در ورودی رسیده و می‌خواستم کفشم را دربیاورم. پریزاد خود را به من رساند.
- اگه تقاصشو بدم چی؟
- مثلاً چطور؟
- ببین تا اینجایید من ماشینمو می‌زنم بیرون، تو بیار داخل، خوبه؟
ابرویی بالا انداختم.
- نه این کمه، یه بار بامیه بخوری، بد نمی‌شه!
کفشم را بیرون آورده و پا به داخل راهرو گذاشتم.
- به خدا می‌میرم بخورم، ببین تو که می‌خوای عروسی بگیری، سالن آرایش با من!
ایستادم و رو به او کردم.
- با تو؟
- آره با عطراجون هماهنگ می‌کنم بهت تخفیف حسابی بده.
- اینی که گفتی کیه؟
پریزاد چشم گرد کرد.
- عطرا عقیقی! استاد آرایشگریمه، یه سالن داره بیا و ببین...
میان کلامش رفتم.
- خوب بذار روش فکر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

وارد سالن که شدم، مادر و مهری را کنار هم دیدم که روی مبل نشسته‌ بودند. مادر با چهره‌ای بشاش آهسته با او حرف میزد. مهری سر به زیر گوش می‌داد و گاهی آرام جواب کوتاهی می‌داد. خرسند از این وضعیت لبخندی زدم، دقایقی به دیوار تکیه زده و نگاه به آن دو دوختم. خوشحال بودم که مادر مهری را دوست دارد. گرچه مهریِ من خودش خواستنی بود. وقتی تصمیم گرفتم من هم به جمعشان بپیوندم، اخمی نمایشی روی ابروهایم کاشتم و بلند گفتم:
- واقعاً این رسمشه مامان‌جان؟
تا نزدیک مبل‌ها رفتم. آن‌ها سر بلند کرده و سؤالی مرا نگاه کردند.
- من هم هستم اینجا ها! یه احوالپرسی، یه خوشامدی، یه چیزی، فقط مهری رو باید تحویل بگیری؟
مادر سری کج کرد و لبخند زد.
- داشتیم مهرزادخان؟ تو که خودت صاحبخونه‌ای، بفرما بشین!
رو به مهری کرد و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

لحظاتی بعد پریزاد از اتاق بیرون آمد و همزمان با آمدنش پیش من و مادر شالش را دور گردنش انداخت و تکان داد تا خنک شود. همین که روی مبل کنار دست مادر نشست گفت:
- مهرزادخان! اوامرت اجرا شد!
لبخندی زده و با دراز کردن دستم روی پشتی مبل دونفره گفتم:
- باید هم اجرا میشد.
پریزاد ابرو درهم کشید و خواست چیزی بگوید که صدای «خانم» گفتن مهری هر سه‌ی ما را متوجه او کرد که تازه از راهرو وارد شده‌ بود. تا مادر «جانم» گفت مهری که به خاطر نگاه کردن همزمان ما سه‌نفر دچار دستپاچگی شده‌ بود با صدایی که کمی می‌لرزید، گفت:
- ببخشید خانم! می‌خواستم بگم اجازه هست اینو ببرم توی آشپزخونه؟
مهری سبد درون دستش را کمی بالا آورد. مادر سریع برخاست و همزمان که پیش مهری می‌رفت گفت:
- خانم چیه؟ بهم بگو مادر!
مادر به مهری...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

ابرو درهم کشیدم.
- من ننداختم که.
- ببین! قشنگ معلومه چه جوی توی خونت راه انداختی... نظام ارباب و رعیتی!
بیشتر ابروهایم همدیگر را بغل کردند.
- این اراجیف چیه میگی؟
انگشتش را تکان داد.
- یادته یه بار بهت گفتم مهری رو انتخاب کردی تا هر جور خواستی تربیتش کنی؟ حالا دیدی حق با منه؟
- نخیر! من مهری رو چون دوست داشتم انتخاب کردم که باهاش ازدواج کردم.
ابرویی بالا انداخت.
- اون که معلومه، ولی در کنارش اون قسمت مردسالار وجودت که همیشه دوست داشته به زنا امر و نهی کنه رو هم ارضا کردی، باور کن مهرزاد، اینی که گفتی بهت بگه آقا خیلی ناجوره!
با حرص نفسم را بیرون دادم.
- من به مهری نگفتم چی بهم بگه، خودش میگه، بالاخره یه زمانی شاگردم بوده و اینقدر حیا داره که هنوز نتونسته از اون حالت شاگرد و معلمی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[دردانه. ع.]

وقتی برای استراحت با مهری وارد اتاقم شدیم، چشم او کنجکاوانه روی همه‌چیز می‌چرخید و من فقط با لبخند درحالی‌ که دکمه‌های پیراهنم را باز می‌کردم، به او نگاه می‌کردم.
- آقا اینجا مال شماست؟
از سؤالش لبخندم بیشتر شد. از آن‌موقع‌هایی بود که دلم شوخی می‌خواست.
- نمی‌دونم، ولی از وقتی یادم میاد من همین‌جا بودم، میگن یه‌سالم بود که بابا این خونه رو خریده و یه خورده که بزرگ‌تر شدم، تخت و‌ وسایلمو آوردن توی این اتاق، حالا به نظرت مال من هست یا نه؟
بدون آن‌که شوخی‌ام را بگیرد، نگاهش را به سوی من چرخاند.
- خب مال شماست دیگه!
سری تکان دادم.
- شاید حق با تو باشه!
پیراهنم را روی دستم انداختم و گفتم:
- ولی از یه چیزی دیگه مطمئنم.
سؤالی سر تکان داد:
- از چی آقا؟
با انگشت روی بینی‌اش زده و به چشمان سیاه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.